Yanis Lo Scocco Ἔχω γράψει κατ' ἐπανάληψιν ὅτι τὸ 1982 ἀναγκάστηκα νὰ γράφω μονοτονικὰ ἐφ' ὅσον τὸ ρημάδι τὸ ΠΑΣΟΚ ψήφισε τὸν σχετικὸ Νόμο. Μόλις ἄρχιζα νὰ μεταφράζω τὸν Συρανὸ ντὲ Μπερζεράκ (Ταξεῖδι στὴ Σελήνη/Ἐπιστολές). Αὐτό, τὸ κακὸ συνήθειο, μοῦ κράτησε περίπου πεντέμισυ χρόνια. Δὲν μοῦ ἄρεσε νὰ διαβάζω τὶς τυπωμένες δουλειές μου. Ταυτοχρόνως, οἱ μικροὶ στὴν ἠλικία μαθητές μου, κάθε χρόνο, ξαφνικά, ἄρχισαν νὰ μοῦ φαίνονται πιὸ..."χαζοί", σὰν νὰ μὴν καταλαβαινόμασταν πιά. Ὑπ' ὄψιν ὅτι ἄν ἔχω νὰ χαίρομαι γιὰ μερικὰ πράγματα, τὸ ἕνα εἶναι ὅτι πέρασαν ἀπὸ τὰ χέρια μου μαθητὲς ποὺ μάθανε καὶ μ' εὐγνωμονοῦσαν, πᾶντα, χωρὶς ἐξαίρεση οὔτε μία - καὶ τὸ ὑπογραμμίζω. Δίδασκα κατὰ κανόνα Γαλλικά, ἀλλὰ πᾶντα ταυτοχρόνως νοιαζόμουν ἆλλο τόσο γιὰ τὰ Ἑλληνικά τους. Ξάφνου ἔκανα (1987) (ἦταν ἀνάγκη πλέον) ἕνα πείραμα. Εἶπα σὲ ὅσους ἦταν τότε 10, 11, 12, 13 χρονῶ: - Σὲ αὐτὸ τὸ Τετράδιο, θὰ σοῦ ἐξηγήσω μερικὰ πράγματα πάνω στὴν Ἑλληνικὴ Γλώσσα, ποὺ θὰ εἶναι γιὰ μᾶς, γιὰ νὰ συνεννοούμαστε ἐμεῖς, ἐσὺ κι' ἐγώ - θέλω νὰ πῶ δὲν θὰ τὰ λὲς στὸ Σχολεῖο ἀφοῦ ἐκεῖ σᾶς διδάσκουν ἆλλα!... Καὶ τοὺς εἶπα γιὰ τοὺς τόνους καὶ τὰ πνεύματα καὶ ὅ,τι συνεπάγεται. Ἀπὸ τὴν ἴδια ἡμέρα, ὁ κάθε ἕνας μαθητής μου, ἔγινε ἆλλος ἄνθρωπος. Κι' ἐγὼ δὲν ξανάγραψα μονοτονικά. ............................ Πέρασαν χρόνια καὶ...ψωνίστηκα μὲ τὸ διαδίκτυο. Μόνο ποὺ ἔγραφα, ἀναγκαστικά, πάλι μονοτονικά. Κανεὶς δὲν μοῦ ἔλεγε πῶς νὰ μετατρέψω τὸ σύστημα...Ὥσπου, χτύπησα στὸ Γκουγκλ: ἐγκατάσταση πολυτονικοῦ. Αὐτὸ ἦταν! Κράτησα σ' ἕνα χαρτὶ κάποιες σημειώσεις γιὰ τὶς μεταβολὲς κάποιων πλήκτρων καὶ σὲ λίγες μέρες εἶχα πάρει τὸν ἀέρα τῆς δαχτυλογράφησης στὸ πολυτονικό. Μάλιστα, στὸ Rhorum.gr ποὺ εἶχα ἤδη γράψει...τόμους ὁλόκληρους, οἱ Συντονιστὲς προσφέρθηκαν νὰ μοῦ μετατρέπουν τὰ παληὰ κείμενα κατὰ τὴν ὑπόδειξή μου. Μοῦ προέκυψε ἔτσι καθημερινὴ πολύωρη δουλειὰ μηνῶν. Ἄφησα ἐπίτηδες ἕνα-δύο κείμενά μου (ἀπ' ὅ,τι θυμᾶμαι τὸ θεατρικὸ "Μαμζὲλ Κλωτσοσκοῦφι"), γιὰ νὰ βλέπει κανεὶς πὼς χειρίζομαι ἀπταίστως καὶ τὴν ἄλλη γραφή, μολονότι τὸ ἔργο πρωτογράφτηκε πολυτονικά. Καθὼς βλέπω, τόσα χρόνια μετά, τὰ χάλια τῶν σημερινῶν πτυχιούχων καὶ μεταπτυχιούχων στὴν Ἑλληνικὴ Γλώσσα, ἐπιβεβαιώνομαι γιὰ...τὸ πεῖσμα μου!...Ἔτσι ὅπως μιλοῦν καὶ γράφουν σήμερα, καλλίτερα ἡ Ἑλληνικὴ νὰ καταργηθεῖ παγκοσμίως. Ἄλλωστε, μὲ τόσους εἰσαγώμενους Ἕλληνες, ποιός νοιάζεται γιὰ Ἑλλάδα στὴν Ἀλλοδαπ-Ἑλλάδα καὶ γιὰ Μακεδονία, Θράκη, Ἤπειρο;...