15 Αὐγούστου, καὶ ὥρα 2013 7:15.
 

Ἀρχαῖοι Ἕλληνες Λυρικοὶ Ποιητές.

..

19ον

Θέογνις, Τίποτε πιὸ ἀγαπητὸ ἀπὸ τὴν πατρίδα (*).

Ἦλθον μὲν γὰρ ἔγωγε καὶ ἐς Σικελήν ποτε γαῖαν,
ἦλθον δ' Εὐβοίης ἀμπελόεν πεδίον
Σπάρτην δ' Εὐρώτα δονακοτρόφου ἀγλαὸν ἄστυ(**)
καὶ μ' ἐφίλευν προφρόνως πάντες ἐπερχόμενον·
ἀλλ' οὔτις μοι τέρψις ἐπὶ φρένας ἦλθεν ἐκείνων.
οὕτως οὐδὲν ἄρ' ἦν φίλτερον ἄλλο πάτρης.
~~~~
Κι' ἔφτασα λοιπὸν ἐγὼ καὶ στὴν Σικελικὴν γῆν,
ἔφτασα στὴν Εὔβοια, ἕναν κᾶμπο μ' ἀμπελόκηπους,
στὴ δοξασμένη πόλη Σπάρτη μὲ τὸν Εὐρώτα της ὅλον καλαμιῶνες,
καὶ ὅλοι τους μὲ πρόθυμη ψυχὴ μὲ δέχτηκαν·
ἀλλὰ καμία τέρψις στὴν καρδιά μου δὲν ἔφτασε ἀπὸ κεῖ.
Ἁπλῶς, τίποτα ἀγαπητότερο δὲν ἦταν ἀπ' τὴν πατρίδα.
μετ.: Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.

(*)Τὸ ἀπόσπασμα αὐτὸ ὅπως καὶ τὰ ἆλλα δύο ἤδη μεταφρασμένα:
Σπάνιος ὁ πιστός φίλος (7ον)
καὶ
Ὁ διπρόσωπος φίλος (8ον)
εἶναι ἀπὸ τὸ ἔξοχο κείμενο ἐκ 1230 στίχων μὲ Ἐλεγεῖες καὶ ὑπὸ τὸν τίτλο: Συμβουλὲς στὸν Κύρνο.
(Ὁ μεταφραστής).

(**)ἦλθον...ἀγλαὸν ἄστυ. Κατὰ τὴν γεμάτη περιπλάνηση ζωὴ τοῦ ἐξορίστου ὁ Θέογνης πέρασε ἀπὸ πολλοὺς τόπους
(ἐδῶ ἀναφέρει τὴ Σικελία, τὴν Εὔβοια, τὴ Σπάρτη). Εἶδε ἐκεῖ ὡραῖα κι εὐχάριστα πράγματα, βρῆκε φιλοξενία κτλ. Ὅ-
μως ἡ ψυχή του πετοῦσε στὴν πατρίδα.
Ὁ Κάλβος ἐκφράζει παρόμοια αἰσθήματα στὴν ὠδὴ "Φιλόπατρις", ὅταν λέει γιὰ τὴν πατρίδα του:
" Ποτὲ δὲν σὲ λησμόνησα - ποτέ· καὶ ἡ τύχη μ' ἔρριψε - μακρὰ ἀπὸ σέ· μὲ εἶδε - τὸ πέμπτον τοῦ αἰῶνος - εἰς ξένα ἔθνη.
- Ἀλλὰ εὐτυχὴς ἤ δύστηνος - ὅταν τὸ φῶς ἐπλούτει - τὰ βουνὰ καὶ τὰ κύματα - σὲ ἐμπρὸς τῶν ὀφθαλμῶν μου - πάντο-
τες εἶχον" ... " εἶναι γλυκὺς ὁ θάνατος - μόνον ὅταν κοιμώμεθα - εἰς τὴν πατρίδα".
Πβ. καὶ Ὀδύσσειας ι, 27: "οὔτοι ἔγωγε ἧς γαίης δύναμαι γλυκερώτερον ἄλλο ἰδέσθαι".
(Οἱ συγγραφεῖς τοῦ βιβλίου).