Κυριακή 15 Ιουλίου 2018

13 Αὐγούστου 2012, καὶ ὥρα 9:55, ἀπὸ τὸν ΚΛΙΝΟΣΟΦΙΣΤΗ.
 
Δῶρα.

Στὴν μνήμη τῆς Βέρας Ζαβιτσιάνου.

Σοῦ χαρίζω δύο μάτια,
σοῦ χαρίζω δύο χείλια
κι' ἕναν χτύπο μιᾶς καρδιᾶς...
Κάνε ὅπως σὺ νομίζεις
πρὶν τὸ τέλος τῆς νυχτιᾶς.

Στέλνω καὶ μίαν ἀνάσα
σ' ἕνα χάδι μου ἁπαλὸ
μ' ἕνα δάκρυ εὐωδιᾶς...
Ἔλα, στεῖλ' ἕνα φιλὶ
στὸ φεγγάρι τῆς βραδιᾶς.

Σοῦ χαρίζω..., δὲν ξέρω
κι' ἆλλο τί; μά, τὴ ζωή μου,
ὥς τὴν ρίζα τῆς λαλιᾶς...
Στὰ πόδια σου ξαπλώνω,
σ' ἀγκαλιὰ τῆς Παναγιᾶς.
========================================
Σχολιάστηκε ἀπό τὴν Katia , πρὶν ἀπὸ 3 ὧρες
Ωραιοτατα τα δωρα σου!!! Ψυχη τε και σωματι η προσφορα!!!!!!!!
Αν ειναι κολλητικη η αρρωστεια που περασες, Ιάνη, τι θα 'λεγες να βρισκομασταν για κεινη τη μπυριτσα που λεγαμε; (...)

* * *
ἀκινδύνως οὐδὲν κολλητικόν.

Ἡ ταλεντίτις δὲν κολλάει
ἄν ὁ Διάλος δὲν καβαλάει
κι' ἐσένα καὶ τὴν ἀφεντιά σου.
Πρὶν δοκιμάσεις, ξεδοντιάσου.
Θὰ σοῦ μάθω πῶς νὰ δαγκώνεις:
σὺ νὰ κλαῖς κι' ἄλλους νὰ βουρκώνεις.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου