Χρόνια πολλά, ΚΛΙΝΟ (κι' ἐσύ,  Γεώργιε Σουρῆ).
Ἄς δώσουμ' ἕναν τίτλο: 5 σατιρικά.
~~~~
18 Σεπτεμβρίου 2010, καὶ ὥρα 4:39.
Ἀφοῦ αὐτὸ τὄπαμε!...
Δὲν εἶναι στὰ καλά του, ὁ Καβάφης, ποὺ γκρινιάζει,
πώς: καταντᾶ τὸ αὔριο πιὰ σὰν αὔριο νὰ μὴ μοιάζει. 
Λὲς καὶ τὸ χθὲς ἔπαψε στὸ προχθὲς νὰ βουλιάζει! 
Ἡ Ἑλλὰς συνεχῶς τὶς τσέπες μας ἀδειάζει
- τί τὴν νοιάζει
κι' ἄν στενάζει
ὁ κοσμάκης; Ἄ, ἡ Εὐρώπη μῆ φωνάζει, 
μὲς τ' αὐτιά της: φόρους καινούργιους διααρκῶς νὰ βάζει· 
τὴν Ἑλλαδίτσα μας θὰ ξεκουφάνει! 
Τὄπαμε, ντέ! Καλὰ νὰ μᾶς κάνει. 
Ἔννοια σου, Καβάφη μου, τ' αὔριο πλησιάζει, 
καὶ πᾶς θνητ[ος νηστεύων Ἕλλην, ἁγιάζει. 
 --------
16 Σεπτεμβρίου 2010,  καὶ ὥρα 9:54.

Περὶ τῆς ἐξυπνάδος μου λόγος βλακώδης. 
 (Στὸν φίλο μου Thémistocle).

Λυπᾶμαι, κι' ἔξυπνος δὲν εἶμαι 
- κυκλοφοροῦν, ὡστόσο, φῆμαι,
τὰς ὁποίας,  μεταξύ μας, αὐτοπροσώπως διαδίδω
(τάχα τὸ λένε ἆλλοι) καὶ νοῦν, σὲ μέ, μέγιστον ἀποδίδω. 

Βλάκας, δὲν μ' ἀρέσει -  κι' ἄς εἶμαι!  
Πανεξύπνως αὗται αἱ ρίμαι, 
πού,  γιὰ σᾶς συνθέτω, μαρτυροῦν καὶ λέγουν πὼς τ' ἀληθὲς 
μοιάζει,  σὰν φτυστόν, σιαμαῖον ἀδερφάκι, μὲ τὸ ψευδές. 

Ἄς ποῦμε ντέ, πὼς βλὰξ δὲν εἶμαι!
Ἔ, δὲν ἐχάθησαν κι' α}ι μνῆμαι
τῶν συμβιασάντων μετ' ἐμοῦ μισὸν αἰώνα καὶ κάτι!...
Κθα' ἐξυπνάδα μου, καὶ μιὰ βλακεία ποὔβγαζε μάτι

ἦταν - τί νὰ τὰ λέμε! Εἶμαι
σαφής. Κι' ὅταν ποτὲ θὰ κεῖμαι
εἰς τόπον χλοερόν, γράψετε, πάνω, καλλιγραφικῶς:
Πέθανεν τελικὰ πανέξυπνος ὤν ἀλλὰ...βλακωδῶς.  
 ------
12 Σεπτεμβρίου 2010, καὶ ὥρα 7:10. 
ἡ Ἑλλὰς ἐξώκοιλεν... 

Μὲ πόσους τὄκανε, δὲν ξέρω.  Μὲ ποιόν, ὑπὲρ τὸ δέον, 
ἀπροφυλάκτως, ἄν καὶ ἀνύπανδρος; Ἁγνὴ δὲν εἶναι πλέον!
Ἐγκαστρωθείσα πρὸ ἐτῶν, ἔτεκεν μέγα χρέος! 
Τί βρέφος, λέων! - Πόσον βαρβάτον πέος 
πρέπει νἆχε ὁ πατήρ του!...
Ἄμ, θὰ πῶ: - Ἄει σιχτίρ του!
Τί ψώλαρος νὰ εἶν' αὐτός, π' ἐκείνηνε γαμάει, 
καὶ 'μᾶς, π' οὔτε τὸν εἴδαμε, ὁκῶλος μας πονάει;    

------
13 Σεπτεμβρίου 2010, καὶ ὥρα 11:58.    
Τάδε ἔφη  Thémistocle: Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος, 
θα ήθελα να έχω τη χαρά και την τιμή, να ανοίξω και το νήμα των 100 γενεθλίων σου!!! 
[Δὲς ἔναρξη:  Χρόνια πολλὰ, ΚΛΙΝΟ ! (καὶ σὺ, Γεώργιε Σουρῆ) από Themistocle » Αύγουστος 26th, 2010, 5:20 am].

Μόλις πατήσω τὰ ἑκατό. 

Μόλις πατήσω τὰ ἑκατό
καί, μὲ τὴν κουτάλα, τὸ σκατὸ
θὰ ἔχω φάει - καὶ σκατὸ δὲν θἄχω ἀφήσει - 
ὁ  Thémistocle στὸν Παρνασσὸ θὰ μὲ τιμήσει. 
Μὲ μετάλλεια θὰ στολίσει
τὸν θώρακά μου!...
Ἔτσι λέει! Κι' ἔτσι ἄν πράξει, νὰ μοῦ λείπει. 
Ποιός ἀπὸ σᾶς  τότε θὰ ζεῖ;  Μὲ πόση λύπη, 
π' ὅλοι θἄχετε πεθάνει - ἀμὰν καὶ πότε!... -  
δὲν θὰ τὸ χαρῶ δεόντως.  Σκέψου, τότε, 
βλάξ, ἡ χαρά μου θἆναι μισή! 
Θέλω ὅστις τώρα μὲ μισεῖ
παρὼν νὰ εἶναι - καὶ νὰ σκάσει ἐκεῖ μπροστὰ ἀπὸ τὴν ζήλεια, 
θνητὸς νὰ μὴ βρεθεῖ νὰ τοῦ φιλήσει κἄν τὰ χείλια. 
Προτιμῶ  νὰ μοῦ ὀργανώσεις, στὰ ἑξῆντα ἐννιά μου, 
σὲξ παρτάκι, γλύκες νὰ νιώσω στὰ κανιά μου.  
------
9 Σεπτεμβρίου 2010, καὶ ὥρα 8:10. 

Συρρίκνωση. 
 Δὲν  ξέρουμε, μὰ τὸν Χριστό, τὰ σύνορά μας, προσεχῶς, ποιά θἆναι τῆς Ἑλλάδας. 
Μοιράσαμε τὸ πέλαγος, μπάζουμε μετανᾶστες, κάθοδος Βαλκανίων!...
Τοῦρκοι καὶ Ἀλβανοὶ ξεκίνησαν ἐρωτικὴν περίπτυξιν τῶν Ἰονίων. 
Κι' ὁμολογῶ, ὡς Ἕλλην ταπεινός: 
-  Μᾶς φτάνει κι' εἶναι κι' ἀρκετὸς ὁ χῶρος μιᾶς κουράδας. 

  Κι' ὅπως στὴν Σμύρνη δὲν χωρούσαμε, - ἱστορικῶς, 
ὅλοι μας  πρέπει νὰ τὸ παραδεχτοῦμε -
ἐμπρός, ἴτε παῖδες, ἄς ἑτοιμαστοῦμε
στὸν Σαρωνικὸ μεμιᾶς σὰν Πέρσες νὰ πνιγοῦμε.  
~~~~~~~~~
Υ.Γ. Ἡ καινούργια ἀφετηρία μου μὲ σατιρικὰ ποιήματα κάθε λογῆς θεμάτων
δὲν ἔχει νὰ κάνει μὲ καμιὰν πολιτικὴ παράταξη, μὲ κανένα κόμμα. Μακρὰν 
ἐμοῦ ταῦτα. Μόνη διάκρισις, ὅτι εἶμαι Ἕλληνας.