2 Ἰουνίου 2012, καὶ ὥρα 8:26.

Κλινοσοφιστεῖες.
~~~~

ΓράφειἸάνης Λὸ Σκόκκο.

  
* γερο-κλινοσοφιστής, τέως ἐρωτοσπουδαστής.

* Πᾶντα κι' ἕνα βιβλίο θὰ παρηγορεῖ
ὅποιον τίποτ' ἆλλο δὲν μπορεῖ.
.............................................................."...καὶ ξάπλωσα γυμνούλης μὲ τὸ χέρι ἐκεῖ. Ὁπότε θυμήθηκα:

Ὤ, τώρα ποὺ γέρασα, τόσες εὐκαιρίες
ἔχω κι' ἐγὼ νὰ προσχωρήσω στοὺς παρίες,
ἀρχηγὸς ἤ κι' ἔσχατό τους ταπεινό μέλος,
μ' ἔμβλημα: "Στὸν τάφο μας, παιδιὰ, τὅνα σκέλος!"

Ὤ, τώρα ποὺ γέρασα, πολὺ σὲξ γυρεύω·
δὲν βρίσκω, δὲν μοῦ κάθονται καὶ ρέβω·
σὰν τὸ κεράκι καίγομαι, δακρύζω, λυώνω
καὶ μόνο τὸ ποδάρι μου πιὸ μέσα χώνω.

Ὤ, τώρα ποὺ γέρασα, κακομοίρης, ξούρας,
θυμᾶμαι - κι' ἀναπολῶ - χρόνια πούτσας ντούρας.
Τί νἄγινε; Ποῦ τὴν ἔχασα; - δὲν τήν βρίσκω!
Πρὸς δόξαν της, σὰν τὴν βρῶ, θὰ σκάψω ταφίσκο,

ἆλλον, πολυστόλιστον, δίπλα στὸν δικό μου,
ὅπου μετὰ χαρᾶς... πέφτω καὶ μὲ τὰ δυό μου!
Ἐνθάδε κεῖται τὸ πάλαι ποτὲ ζωντανός...
κι' Ἐδῶθε κεῖται τέως ψῶλος τις τραγανός.
................................................................................. μὲ χοὲς στοὺς νεκροὺς ἔρωτες".