30 Ἰουλίου 2013, καὶ ὥρα 7:59, ἀπὸ τὸν ΚΛΙΝΟΣΟΦΙΣΤΗ.
 

..
Ἀρχαῖοι Ἕλληνες Λυρικοὶ Ποιητές.

5ον.

Ἀρχίλοχος, Ὅλα εἶναι πιθανά.

Χρημάτων ἄελπτον οὐδὲν ἐστιν οὐδ' ἀπώμοτον
οὐδὲ θαυμάσιον, ἐπειδὴ Ζεὺς, πατὴρ Ὀλυμπίων
ἐκ μεσημβρίης ἔθηκε νύκτ' ἀποκρύψας φάος
ἡλίου λάμποντος· λυγρὸν δ' ἦλθ' ἐπ' ἀνθρώπους δέος.
ἐκ δὲ τοῦ καὶ πιστὰ πάντα κἀπίελπτα γίγνεται
ἀνδράσιν· μηδεὶς ἔθ' ὑμέων εἰσορῶν θαυμαζέτω,
μηδ' ὅταν δελφῖσι θῆρες ἀνταμείψωνται νομὸν
ἐνάλιον καὶ σφιν θαλάσσης ἠχέεντα κύματα
φίλτερ' ἠπείρου γένηται τοῖσί τ' ἡδὺ ἦν ὄρος.
~~~~
Τίποτα ἀναπάντεχο οὔτε κι' ἐπίορκο
ἤ θαυμαστόν, ἀφοῦ ὁ Ζεὺς, ὁ πατέρας τῶν θεῶν,
ἐπὶ μεσημεριοῦ ἔφερε νύχτα, ἀποκρύπτοντας τὸ φῶς(*)
τοῦ λαμπεροῦ ἥλιου· ὀλέθριον δέος βρῆκε τοὺς ἀνθρώπους,
γιὰ τ' ὅτι πιστευτὰ κι' ἀπίστευτα συμβαίνουν
στὸν κόσμο· κανένας σας ἄς μὴ θωρεῖ μὲ θαυμασμό,
οὔτε ἄν θεριὰ ἀλλάξουν μὲ δελφίνια θαλασσινὲς
μὲ ἡλιόλουστες φωληές, ἐκεῖνα τὶς τρικυμίες ἀγαπῶντας,
γλυκὸ ἄν φανεῖ στὰ ἄλλα τὸ βουνό.
μετ.: Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.
~~~~
(*) Στ. 3. ἐκ μεσημβρίης ἔθηκε νύκτα· σίγουρα μιλάει γιὰ ἔκλειψη τοῦ ἡλίου, ποὺ οἱ ἀρχαῖοι θεωροῦσαν προμήνυμα συμφορᾶς· ἴσως πρόκειται γιὰ τὴν ἔκλειψη ποὺ ἔγινε στὶς 5 τοῦ Ἀπρίλη 648 π.Χ., ὁρατὴ στὴν Πάρο καὶ στὴ Θάσο.
(Οἱ συγγραφεῖς τοῦ βιβλίου).