Κλινοσοφιστεῖες καί ὄχι μόνον. 

31 Δεκεμβρίου 2010, καὶ ὥρα 7:03.

Καφεσοφιστεῖες:
.......... .......... .....

    Κ α φ έ ς, τὸν προσφέρει τὸ μαγαζί!

ΣΤΟΝ ΚΑΦΕ.

Ὤ βαρὺ γλυκὲ καφέ μου, / καὶ σὰν εἶμαι μὲ παρέα, / καὶ σὰν ἔχω μοναξιά / κάθε μιά σου ρουφηξιά / εἶναι μιὰ ψηλὴ ἰδέα.

Γεώργιος Σουρῆς.

Re: ΨΥΧΙΚΑ ΑΔΥΝΑΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.

(φανφαρονισμὸς καὶ ὄχι μ, ὅπως ἔγραψε κάποιος πιὸ πάνω. )
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Δὲν νομίζω πὼς εἶναι μοναδική, σπάνια περίπτωση. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι λένε πολλὰ ψέμματα, ἀμέτρητα ψέματα, πολλὲς φορὲς καὶ χωρὶς λόγο.
Θὰ μοῦ μεῖς "κλινικὴ" περίπτωσις. Οὔτε κι' αὐτὸ σπάνιο.
Μερικὰ ψέματα ἔχουν "ἐπιτυχία", πιάνουν, ὁπότε ὁ ψεύτης ἔχει πιὸ ἥσυχη τὴν συνείδησή του. Λέει: - Ἔ, καί; Σάμπως ὅλοι δὲν λένε ψέματα;
Ἔγινε λόγος γιὰ ἐπικέντρωση στοὺς ἆντρες κι' ὅτι "ξεχνοῦμε" τὶς γυναῖκες. Εἶναι ἀλήθεια.
Ἀλλά, οἱ ἆντρες ὠθοῦνται ἀπὸ τὴν κοινωνία πιὸ πολὺ στὸ ψεύδεσθαι. Ὀφείλουν(!) νὰ ἀποδείξουν π.χ. τὸν ἀνδρισμό τους, τὴν ἐπαγγελματική τους ἄνθιση... - κυρίως αὐτὰ τὰ δύο. Προσθέτω καὶ τὸ μέγεθος τοῦ πράματος! (Δὲν ὑπάρχει περίπτωση νὰ εἶναι...μικρό κι’ αὐτὸς νὰ ζεῖ ἥσυχος).
Παλαιότερα, ἡ κοινωνία ἦταν πιὸ σφιχτή, πιὸ πιεστική, σὲ ξέρανε ὅλοι, σὲ κρίνανε ὅλοι. Ἀλλὰ, καὶ ὁ καθένας μὲ τὸν τρόπο του, τὴν εὐαισθησία του, τὴν κρίση του. Μποροῦσες νὰ βρεῖς κι' ἕναν "λογικὸ συμπαραστάτη". Εἶχες τὴν δυνατότητα νὰ βρεῖς "συνένοχο" καὶ "συμπαραστάτη"!
Σήμερα, δὲν σὲ ξέρει οὔτε ὁ διπλανός σου ἀλλὰ σὲ ζώνουν οἱ διαφημίσεις, ποὺ...ὅλα τὰ ξέρουν αὐτές(!)
Διαφημίσεις: ὑπερικανῶν πορνοστάρ, ὑπερπετυχημένων ἐπαγγελματιῶν, μὲ ὕφος, διπλώματα συγκεκριμένα καὶ συγκεκριμένο, αὐτὸ καὶ ὄχι ἆλλο,
στὺλ ποὺ ὀφείλεις ν’ ἀκολουθήσεις, ἀλλοιῶς πάει, χάθηκες! Σὲ κάνουν νὰ αἰσθάνεσαι μειονεκτικά.
Ὁ νέος ἄνθρωπος, ἀνίδεος καὶ ἄπειρος ἀκόμη, προορίζεται γιὰ δοῦλος ἀπὸ τοὺς ἄνωθεν, ἐνῶ θἄπρεπε νὰ ξέρει πὼς γεννήθηκε ἐλεύθερος, γιὰ νὰ ζήσει ὅσο γίνεται ἐλεύθερος - αὐτὸ ξεχᾶστε το τελείως.
Τὸ χειρότερο εἶναι αὐτό, ὁπότε καὶ θὰ τὸ κοκκινήσω: ἔχει χαθεῖ τὸ φιλότιμο, ἡ ἀλληλεγγύη, ἡ ἐμπιστοσύνη νὰ πεῖς κάπου τὸ μυστικό σου, κι' αὐτό,
γιατὶ καὶ ὁ ἆλλος, στὸν ὁποῖον ἀπευθύνεσαι, ἔχει, λέει, τὰ δικά του προβλήματα καὶ
ὅλοι μαζὺ ἔχουν τὸ ἴδιο μάτι νὰ τοὺς κρίνει: τὴν διαφήμιση, ποὺ εἶναι μία καὶ ἀδιαίρετη καὶ ἀπαιτητική, ἀσύστολη, πρόστυχη, δολοφόνα, χωμένη σ' ὅλα τὰ σπίτια καὶ ἀλλοῦ.
Ἡ παγκοσμιότητα τοῦ ἐξευτελισμοῦ τοῦ ἀνθρώπου.
Ἀκόμη κι' ἐκεῖνοι ποὺ ἀποχτοῦν χρῆμα, καταντοῦν μόνοι κι' ἔρημοι. Τὸ ἀπέχτησαν χτηνωδῶς καὶ δὲν ξέρουν τί θὰ πεῖ ἀνθρωπιὰ. Αὐτὴ ἡ λέξη τοὺς τρομάζει.
Ἄμέτρητες φορὲς ἔχω μιλήσει γιὰ...τὰ συναισθήματά μου, ἐδῶ. Ἕνας λόγος, ἴσως, εἶναι αὐτὸς: μπορεῖ νὰ τὸ ἔχω ἀνάγκη.
Ὁ ἆλλος λόγος δὲν χωράει τὸ "ἴσως", τὸ ἔχει ξεράσει ἀπὸ καιρό.
Αὐτός, ὁ ἆλλος λόγος εἶναι σαφῶς ἐξωστρεφικός. Ναί, μπορῶ νὰ τὸ δηλώσω χωρὶς νὰ περιμένει κανεὶς πὼς μπορεῖ τάχα νὰ τὸ πάρω ποτὲ πίσω. Ἀποκλείεται. Ἀνέκαθεν ἤμουν ἀντιδραστικός. Πᾶντα θυμᾶμαι τὴν ἀδελφή μου, πού, κάποτε, τότε ποὺ ἤμουν παιδὶ καὶ...ἔτρωγα καὶ ξύλο, εἶπε μιὰ φορά:
- Καὶ φοβᾶται καὶ ἐκεῖνο ποὺ θέλει τὸ κάνει.
Τώρα πιά, δὲν φοβᾶμαι. Ὑπολογίζω, μετράω - ξέρω δὲ τόσο καλὰ τοὺς ἀνθρώπους, ἀπὸ μέσα κι' ἀπ' ἔξω, προπαντὸς ἀπὸ μέσα, εἴτε γιατὶ ἔχω ἀκούσει χιλιάδες ἐξομολογήσεις εἴτε γιατὶ ἔχω ξεσκεπάσει δεκάδες ψεῦτες, ποὺ ἄλλοτε τοὺς συγχώρεσα καὶ ἄλλοτε τοὺς ἔδωσα ἕνα γερὸ μάθημα νὰ τὸ θυμοῦνται - σκέφτομαι καὶ ἐνεργῶ.
Μόνο ἀπὸ τὸ Φόρουμ μας, μετράω 38 (τριάντα ὀκτὼ) ἐξομολογήσεις!
Δὲν εἶναι τυχαῖο ποὺ δέχτηκα μεμιᾶς, χωρὶς οὔτε στιγμὴ νὰ διστάσω, νὰ συνεργαστῶ (2007) μὲ τὴν εφημερίδα "Ἀνοχύρωτη Πόλη", ποὺ ὑπερασπίζεται τὰ δικαιώματα τῶν ὁμοφυλοφίλων ἀλλὰ καὶ γιατὶ ἀργότερα ἀπομονώθηκα, συνεχίζοντας μόνος μου (ἀφοῦ εἶχα καὶ κάποιες, ἔστω δευτερεύουσας σημασίας, ἀντιρρήσεις): ἀμέτρητα ἄτομα κι' ἆλλες τόσες οἰκογένειες, ὅσες δὲν φαντάζεται κανεὶς κι' ἀκόμα πιὸ πολλές, σὺν βάλε κι' ἆλλες, ζοῦνε μέσα στὸ ψέμα καὶ τὴν τραγωδία. Ἡ ἀπόλυτη δυστυχία.
Ὅλα αὐτά, ἕνα-ἕνα μόνο του, σὲ συνδιασμὸ μὲ τ' ἆλλα, δἰνουν μιὰν ἱκανοποιητικὴ ἀπάντηση στὸ πρόβλημα.
Τυχὸν ἐπιμέρους λεπτομέρειες εἶναι μαϊντανός.~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 .......... .......... .......... ........ * Σὲ λίγες ὥρες, μπαίνει ὁ νέος χρόνος, τὸ 2011, ὅ,τι χειρότερο περιμένουμε.

Tὸ βιβλίο: "Τόλμησε νὰ εἶσαι ὁ ἑαυτός σου".  Τουλάχιστον νὰ συνωμοτούσαμε ὅλοι κρυφὰ(;) ὑπὲρ τῆς εὐτυχίας μας... Κάθε προσπάθεια, δεκτὴ καὶ ἅγια.