Re: Κλινοσοφιστεῖες καί ὄχι μόνον

24 Ἰανουαρίου 2011, καὶ ὥρα 4:39.

~~~~ Πὲς πὼς τὸ ρίχνω στὸ πέλαγος.

Μισῶ ὅσους δὲν μοχθοῦν πάνω στὸ χαρτὶ νὰ γράψουν ἤ νὰ διαβάσουν.
Προφανῶς, λίγα λόγια ποὺ σκέφτομαι νὰ προσθέσω σήμερα ἐδῶ, εἶναι καὶ δὲν εἶναι τοῦ παρόντος νήματος, ἀφοροῦν ὅμως τοὺς διαδικτυακοὺς γράφοντες.
Στὴν ἐκπομπὴ "Οἱ παρέες γράφουν ἱστορία", πρὶν δέκα μέρες περίπου, εἰπώθηκε, γιὰ τὰ ὅσα γράφουμε - ἀνωνύμως κυρίως - ὅτι εἶναι ἡ ἐκδίκηση τῆς γυφτιᾶς.
Ὡστόσο, ἀπὸ πάνω μας κρέμεται ἀπειλητικῶς - δὲν ξέρω πόσοι τὸ βλέπουν - ὁ τίτλος:
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ.
Θὰ πέσει νὰ μᾶς πλακώσει;
Μπᾶ! Ἀνωνύμως γράφουμε. Ἀλλάζουμε κάποιαν στιγμὴ Ψευδώνυμο κι' ἀπὸ δῶ πᾶνε κι' ἆλλοι! Ἆντε νὰ μᾶς βρεῖ ἐκεῖνο τὸ:
Καὶ δύσκολο στὴν πόλι ἐκείνην εἶναι
καὶ σπάνιο νὰ σὲ πολιτογραφήσουν.
Τὄπε κάποιος ποιητὴς μὲ ὄνομα. Ἔ, καί; Τίς ταῦτα λογαριάζει; Θαυμάζουμε τὸν Καβάφη ἀλλὰ καὶ τὸν ἑαυτό μας, ποῦ τὸν πᾶς;
~~~~~~~~
Τὸ ψευδώνυμο:
* Μπορεῖ νὰ εἶναι ἔγκυρο καὶ ἔντιμο μόνο σὰν στὴν περίπτωση τῆς Μυρτιώτισσας, ποὺ ἦταν ἡ Θεώνη Δρακοπούλου.

Πρωτοέζησα τὸ ψευδώνυμο, ὡς Μικρὸς Λογοτέχνης, στὴν "Διάπλασι τῶν Παίδων", ὅπου ἀποκτοῦσες Ψευδώνυμο μὲ τὴν ἴδια διαδικασία, ποὺ τὸ ἀποκτᾶς καὶ στὸ Φόρουμ ἤ γενικῶς στὸ Διαδίκτυο.
Δηλαδὴ, ἡ Διεύθυνσις σὲ γνωρίζει ποιός εἶσαι ἀλλὰ καὶ σὺ γνωρίζεις ποιά εἶναι ἡ Διεύθυνσις, ὁ Ἐκδότης, καθὼς πρῶτο πρῶτο φιγουράρει τὸ ὀνοματεπώνυμό του! Ἄσε ποὺ τὸ περιοδικὸ εἶναι κάτι χειροπιαστό! Αὐτὸ κι' ἄν λέει πολλά.
Ἐκεῖ, λοιπὸν, τὰ Διαπλασσόπουλα μοῦ ἐνέπνεαν κάποιαν ἐμπιστοσύνη: ὡς παιδιὰ, δὲν ἦταν δυνατὸν νὰ καταφεύγουν σὲ ἀπάτες. Δηλαδή, ἄν ἀντέγραφαν ἀπὸ κάπου ἕνα ποίημα, ἄς ποῦμε, κάποιαν στιγμὴ ἐρχόταν ἡ ἀποκάλυψη, ὁ ἀποκλεισμὸς κτλ.
Ὕστερα, στὴν ἐφημερίδα "Βραδυνὴ", μπῆκα μὲ τὸ ὄνομά μου καὶ ἐκεῖ ἴσχυε γιὰ ὅλους ὅ,τι ἰσχύει
γιὰ κάθε ὑπεύθυνο πολίτη - ἄς μὴν ἐπεκταθῶ.
~~~~~~~~
Ἐδῶ, στὸ Φόρουμ, γράφουμε μόνον ἐνήλικες ἀλλὰ δὲν φαίνεται νὰ ἰσχύει ὅ,τι ἰσχύει γιὰ κάθε ὑπεύθυνο πολίτη:
* Ἀνεξέλεγκτες δημοσιεύσεις, ἄνευ ὀνόματος, ἄνευ κριτικῆς, ἄνευ Ἐκδότου μὲ ὄνομα καὶ ἐπώνυμο.
* Μεγαλοστομίες ποὺ δὲν ἀνταποκρίνονται κἄν σὲ κάποια στοιχειώδη αὐτοεπίγνωση.
* Ὑποψία (μου) ὅτι: κάποια κείμενα ἀνήκουν σὲ ἄλλους ἀνωνύμους (ἀπὸ ἆλλες πηγὲς) ποὺ δὲν ἔχουν οὔτε λόγο, οὔτε τόλμη νὰ διεκδικήσουν τὸ γραφτό τους, φοβούμενοι, προφανῶς, κάποιαν ὁμολογία, ποὺ θὰ τοὺς ἐξέθετε.
* Θὰ ἤθελα νὰ παραβλέψω κάτι. Ἀλλὰ δὲν θὰ τὸ κάνω, γιατὶ τὸ ἔχω...χορτάσει, καὶ ἀλλοῦ, διὰ ζώσης - καὶ τὸ θεωρῶ γελοῖο: συστηματικὴ ἀνταλλαγὴ χοντροκομμένων ἐγκωμίων, ἀναμεταξὺ τῶν γραφόντων, ἀκόμη καὶ γιὰ ἀνουσιογραφίες.
~~~~~~~~
Καὶ, ἄς κλείσω μὲ μιὰν ἀπάντηση στοὺς κυρίους τῆς ἐκπομπῆς "Οἱ παρέες γράφουν ἱστορία" μὲ ἕναν μόνο στίχο τοῦ
Κωστῆ Παλαμᾶ:
(...) Παντοῦ μπορεῖς ν' ἀνθίσεις, τοῦ νοῦ κρίνε.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.