Ἀπὸ τὸ: Χρόνια Πολλά, ΚΛΙΝΟ (κι' ἐσύ,  Γεώργιε Σουρῆ).

Γυμνισμός.

3 Ἰουνίου 2016, καὶ ὥρα 17:30.

γυμνιστέον,
τὸ σπουδαῖον.
Καὶ ποῦ δὲν θὰ μὲ βρεῖς γυμνό,
σὲ σπίτι, θάλασσα, κρημνό...
Γνωστὸν γάρ: μὲ τὰ κάλλη μου,
τῆς Βούλας ἤ καὶ τ' Ἄλιμου
τὸ σθένος κορυφώνεται!
Ὅταν τις ξεγυμνώνεται
- γιατ' ἔχει κάτι νὰ δείξει -
ἡ παραλία πῶς νὰ πλήξει;
Ὅλοι κοιτάζουν, θαυμάζουν
γέρους... ὡς νέοι ν' ἀκμάζουν!
Φρικιάζω μὲ τὰ σλιπάκια.
Χάρμα τὰ κρυφὰ γελάκια,
κεῖνες οἱ ματιὲς ποὺ σφάζουν,
σὰν... περὶ ἄλλων τυρβάζουν!
- Μά, καλά, πῶς δὲν ντρέπεται;
- Δὲν σᾶς ἀρέσει; Μὴ βλέπετε!
Κοῦκλος ἴσως νὰ μὴν νιώθω:
τ' ἅπαντά μου εὖ γυμνώθω!
μέσα μου φωνὴ προστάζει.
Τί μὲ νοιάζει... ποιός στενάζει!

Καὶ τσίτσιδος, ἰδού με πάλι!
Τὴν δὲ "μανδάμ" - ἆσ' την νὰ πάλλει.
Σὰν ἐγράφη δὶς φάιν ποίημα,
- νότ φαντασίας ἀποκύημα -
πῶς περάσαν' τέσσερα χρόνια!...
Νά, μὴν τρώγοντας μακαρόνια,
διατηρῶ δὰτ φινετσάτο στύλ
(βοηθᾶ σ' αὐτὸ κι' ἕ_λίτλ σὲξ-γατήλ,
ποὺ μοῦ χάρισεν ἡ θεία Πρόνοια
- π' ἆλλος δὲν τὄχει στὴν Ὁμόνοια),
ὄντας πάντοτ' ἐντελῶς γυμνός,
συμπεριφερόμενος σεμνῶς,
ταῖς γενεαῖς πᾶσαις ν' ἀρέσω!
Τίς ὁ λόγος... σλίπ νὰ φορέσω;
Ἐκ ρυτίδων ἀχαράκωτος,
ἄι λάικ τοὺ μπὴ φοὺλ ξεβράκωτος!
Κι' ἄν εἰς τινάν σας δὲν ἀρέσει,
ἐκεῖνος, μπούργκαν ἄς φορέσει.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.