Re: Κλινοσοφιστεῖες καί ὄχι μόνον
2 Φεβρουαρίου 2011, καὶ ὥρα 10:06.
Re:
Μόρφωση καὶ σχέσεις.
~~~~
Χά! Τὸ εἶχα ξεχάσει αὐτὸ τὸ νῆμα. Ἀλλὰ μὲ χαρά, διέτρεξα ὅλες τὶς σελίδες του πάλι: ὁ Παράφρων καὶ ὁ xr65 ἔχουν πεῖ κάτι σωστὰ πράγματα.
Δὲν ἔχω νὰ προσθέσω καὶ πολλὰ (αὐτὸ...παίζεται!!!) ἀπ' ὅσα ἤδη εἶπα - τὰ ἔλεγξα ὅμως...μήπως θἄθελαν ἀναθεώρηση. Ὄχι.
* Καλὸ εἶναι ἡ σπουδαστικὴ νὰ ἀκολουθεῖται ἀπὸ τὴν ἐπαγγελματικὴ ἀποκατάσταση - ἄν δὲν συμβεῖ αὐτό, γιὰ διαφόρους λόγους, τουλάχιστον: εἴθε τὸ ἄτομο νὰ μὴν ὑποτιμηθεῖ ἀντικειμενικῶς.
Γιατί, ὅσο κι' ἄν τὸ ἴδιο ἔχει καλὴ θέληση, μιὰ κατώτερη δουλειὰ τὸ ὑποβιβάζει καὶ προπαντὸς οἱ ἄνθρωποι, ποὺ μόνον ἔτσι χαίρονται, θὰ τοῦ τὸ βγάζουν διαρκῶς ξυνό: θὰ τὸν ἔχουν γιὰ ἀποτυχημένο. Καὶ θὰ τοῦ τὸ χτυπᾶνε. Παίζει πολὺ τὸ “καμιὰ ἀξία δὲν πάει χαμένη” καὶ ἆλλα παρόμοια τοῦ κώλου.
Ἀλλὰ τὸ "ἀποτυχημένος" εἶναι ἐντελῶς ἆλλο πρᾶγμα. Ἄς τὸ ἀναλύσουμε ἀλλοῦ.
* Ἡ μόρφωση, ποὺ θὰ προτιμοῦσα νὰ τὴν λέω Παιδεία, εἶναι κάτι διαφορετικό. Ἕνα ἱκανὸ μέρος της, πρέπει νὰ παρέχεται στὰ Σχολεῖα (ναί, ἐμένα μοῦ λές!...) καὶ ἡ ὑπόλοιπη, ἀνεξάντλητη μόρφωση, εἶναι θέμα προσωπικοῦ ζήλου καὶ μόχθου καὶ χαρᾶς.
* Ὄχι, κατηγορηματικὰ ὄχι, δὲν στεριώνουν σχέσεις μεταξὺ ἀμόρφωτου καὶ μορφωμένου. Οὔτε σχέσεις μὲ αἰσθητὴ διαφορὰ μορφώσεως. Ἤδη τὸ ξαναεῖπα: ὁ πραγματικὰ μορφωμένος κάνει ὑποχωρήσεις, ἀφοῦ ἀγαπᾶ, ἀλλὰ ὁ ἆλλος, κι' ἄς ἀγαπᾶ, δὲν ἀντέχει τὴν "κατωτερότητά" του καὶ
τὸ μόνο ποὺ θέλει, ὕστερ' ἀπὸ κάποια στιγμὴ ἀπροσδιόριστη, ποὺ ὅμως θἄρθει, εἶναι νὰ............................................................................βγάλει τὰ μάτια τοῦ συντρόφου του. Καὶ θὰ τοῦ τὰ βγάλει.
Ὅσο μπορεῖ νὰ τοῦ τὰ βγάλει βαθύτερα.
* Ἀνήκω στὴν κατηγορία τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἀγαποῦν βαθειά. Αὐτὸ σημαίνει εἰλικρίνεια καὶ μεγαλοψυχία.
* Ἀνήκω στὴν κατηγορία τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἀγαπήθηκαν πολὺ ἀλλὰ ὄχι βαθειά. Δὲν ξέρω ἕναν ποὺ νὰ μὴ θέλησε νὰ μὲ ἐξευτελίσει - κι' ἄς μὴν τὸ κατόρθωσε. Ἡ πρόθεση ἀρκοῦσε. Ζημιὲς ἀνεπανόρθωτες ἔγιναν.
Ἀκόμα διανύω περιόδους μελαγχολίας ἀλλὰ δυὸ-τρεῖς ἄνθρωποι: ἡ κόρη μου, ὁ γυιός μου, ἕνας φίλος ὁ Φωκίων καὶ ὅποιος τύχει καὶ γνωρίζω, ἐδῶ κι' ἐκεῖ, βλέπουν ἕναν ἄνθρωπο μὲ κουράγιο, ἕτοιμο νὰ πετάξει ἀπὸ χαρά. Φτερὰ δὲν μοῦ λείπουν.
Αὐτὸ τὸ λέω ἐπιτυχία.
Θεώρησα ἀπαραίτητο νὰ μεταφέρω καὶ ἐδῶ τὴν ἀπάντησή μου στὸ ἐν λόγῳ νῆμα:
ὑπάρχουν πᾶντα ἀνοιχτοὶ λογαριασμοί μου μὲ κάποιους ἀνθρώπους.
Πληρώνουν καὶ θὰ πληρώνουν.
Γι' αὐτούς, δὲν κάνω πίσω.
~~~~
Χά! Τὸ εἶχα ξεχάσει αὐτὸ τὸ νῆμα. Ἀλλὰ μὲ χαρά, διέτρεξα ὅλες τὶς σελίδες του πάλι: ὁ Παράφρων καὶ ὁ xr65 ἔχουν πεῖ κάτι σωστὰ πράγματα.
Δὲν ἔχω νὰ προσθέσω καὶ πολλὰ (αὐτὸ...παίζεται!!!) ἀπ' ὅσα ἤδη εἶπα - τὰ ἔλεγξα ὅμως...μήπως θἄθελαν ἀναθεώρηση. Ὄχι.
* Καλὸ εἶναι ἡ σπουδαστικὴ νὰ ἀκολουθεῖται ἀπὸ τὴν ἐπαγγελματικὴ ἀποκατάσταση - ἄν δὲν συμβεῖ αὐτό, γιὰ διαφόρους λόγους, τουλάχιστον: εἴθε τὸ ἄτομο νὰ μὴν ὑποτιμηθεῖ ἀντικειμενικῶς.
Γιατί, ὅσο κι' ἄν τὸ ἴδιο ἔχει καλὴ θέληση, μιὰ κατώτερη δουλειὰ τὸ ὑποβιβάζει καὶ προπαντὸς οἱ ἄνθρωποι, ποὺ μόνον ἔτσι χαίρονται, θὰ τοῦ τὸ βγάζουν διαρκῶς ξυνό: θὰ τὸν ἔχουν γιὰ ἀποτυχημένο. Καὶ θὰ τοῦ τὸ χτυπᾶνε. Παίζει πολὺ τὸ “καμιὰ ἀξία δὲν πάει χαμένη” καὶ ἆλλα παρόμοια τοῦ κώλου.
Ἀλλὰ τὸ "ἀποτυχημένος" εἶναι ἐντελῶς ἆλλο πρᾶγμα. Ἄς τὸ ἀναλύσουμε ἀλλοῦ.
* Ἡ μόρφωση, ποὺ θὰ προτιμοῦσα νὰ τὴν λέω Παιδεία, εἶναι κάτι διαφορετικό. Ἕνα ἱκανὸ μέρος της, πρέπει νὰ παρέχεται στὰ Σχολεῖα (ναί, ἐμένα μοῦ λές!...) καὶ ἡ ὑπόλοιπη, ἀνεξάντλητη μόρφωση, εἶναι θέμα προσωπικοῦ ζήλου καὶ μόχθου καὶ χαρᾶς.
* Ὄχι, κατηγορηματικὰ ὄχι, δὲν στεριώνουν σχέσεις μεταξὺ ἀμόρφωτου καὶ μορφωμένου. Οὔτε σχέσεις μὲ αἰσθητὴ διαφορὰ μορφώσεως. Ἤδη τὸ ξαναεῖπα: ὁ πραγματικὰ μορφωμένος κάνει ὑποχωρήσεις, ἀφοῦ ἀγαπᾶ, ἀλλὰ ὁ ἆλλος, κι' ἄς ἀγαπᾶ, δὲν ἀντέχει τὴν "κατωτερότητά" του καὶ
τὸ μόνο ποὺ θέλει, ὕστερ' ἀπὸ κάποια στιγμὴ ἀπροσδιόριστη, ποὺ ὅμως θἄρθει, εἶναι νὰ............................................................................βγάλει τὰ μάτια τοῦ συντρόφου του. Καὶ θὰ τοῦ τὰ βγάλει.
Ὅσο μπορεῖ νὰ τοῦ τὰ βγάλει βαθύτερα.
* Ἀνήκω στὴν κατηγορία τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἀγαποῦν βαθειά. Αὐτὸ σημαίνει εἰλικρίνεια καὶ μεγαλοψυχία.
* Ἀνήκω στὴν κατηγορία τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἀγαπήθηκαν πολὺ ἀλλὰ ὄχι βαθειά. Δὲν ξέρω ἕναν ποὺ νὰ μὴ θέλησε νὰ μὲ ἐξευτελίσει - κι' ἄς μὴν τὸ κατόρθωσε. Ἡ πρόθεση ἀρκοῦσε. Ζημιὲς ἀνεπανόρθωτες ἔγιναν.
Ἀκόμα διανύω περιόδους μελαγχολίας ἀλλὰ δυὸ-τρεῖς ἄνθρωποι: ἡ κόρη μου, ὁ γυιός μου, ἕνας φίλος ὁ Φωκίων καὶ ὅποιος τύχει καὶ γνωρίζω, ἐδῶ κι' ἐκεῖ, βλέπουν ἕναν ἄνθρωπο μὲ κουράγιο, ἕτοιμο νὰ πετάξει ἀπὸ χαρά. Φτερὰ δὲν μοῦ λείπουν.
Αὐτὸ τὸ λέω ἐπιτυχία.
Θεώρησα ἀπαραίτητο νὰ μεταφέρω καὶ ἐδῶ τὴν ἀπάντησή μου στὸ ἐν λόγῳ νῆμα:
ὑπάρχουν πᾶντα ἀνοιχτοὶ λογαριασμοί μου μὲ κάποιους ἀνθρώπους.
Πληρώνουν καὶ θὰ πληρώνουν.
Γι' αὐτούς, δὲν κάνω πίσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου