7 Μαΐου 2016, καὶ ὥρα 7:00.

Τὸ...ἀκαταλόγιστο τῆς εἰλικρίνειας.

Θὰ σοῦ πάρουν τὸ σπίτι γιὰ 500 εὐρώ;
ἤ
Κατάσχονται καὶ γατόσπιτα,
γιὰ μιὰ χούφτα κουφετάκια. Ἀμέ, τί;!...
~
Δὲν πιστεύω (δὲν μοῦ ἀρέσει τὸ ρῆμα αὐτό, ἀλλὰ θὰ εἶμαι σαφής), πὼς εἶναι ἔτσι τὰ πράγματα.
Ἡ ἐπιστήμη τῆς ἀπάτης ἔχει ἐξελιχθεῖ πάρα πολύ.
Μικροὶ καὶ μεγάλοι, ὅλοι κλέβουν στὴν Ἀλλοδαπ'-Ἑλλάδα.
Καὶ ἰδιοκτῆτες σπιτιῶν καὶ μαγαζιῶν καὶ ἐργοδότες (οἱ δύο κορυφαῖες περιπτώσεις).
Δὲν δηλώνουν ἐνοίκια, δὲν δηλώνουν ἐργαζομένους, δὲν πληρώνουν ἔνσημα.
Ξέρω ἄνθρωπο σὲ πολυκατοικία ποὺ ἔχει νὰ πληρώσει ΔΕΗ ἀπὸ τὸ 2013 καὶ μυστυριωδῶς δὲν τοῦ κόβουν τὸ ρεῦμα! 50 χρόνια ἔχω φτύσει αἷμα καὶ αἷμα μὲ τοὺς ἰδιοκτῆτες.
Ἡ ἀλήθεια εἶναι πὼς ἀπὸ τὸ 2.000 μέχρι τὸν περασμένο μήνα εἶχα ἄριστη συνεννόηση μὲ τοὺς δικούς μου ἰδιοκτῆτες, ἀλλὰ πᾶντα ἔβλεπα τί γίνεται δίπλα μου.
Ἀπ' ὅταν, τὸ 1965, στρατιώτης, πῆρα ἄδεια γιὰ τὸν γάμο τῆς ἀδελφῆς μου καὶ τὴν ἴδια νύχτα τοῦ γάμου, μᾶς πέταξαν, τὴν μάννα μου καὶ ἐμένα, ἔξω ἀπὸ τὸ σπίτι μας, τὸ δικό μας σπίτι, ὁ γαμπρός μου μὲ τὴν ἀδελφή μου, -  καὶ σπάσαμε,  ἡ μάννα μας κι’ ἐγώ, τὴν πίσω πόρτα γιὰ νὰ μποῦμε. Αὐτοὶ εἶναι οἱ Ἕλληνες. Καὶ μὴν τοὺς ἐξιδανικεύετε χάριν τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς κι' ἀνεπανάληπτης παγκοσμίου δόξης.
 Δὲν θέλω νὰ μιλήσω γιὰ τὸ σόι πρώην "δικοῦ μου" ἀτόμου. Τομάρια τοῦ κερατᾶ γιὰ ν' ἀποκτήσουν τὰ σπίτια τους καὶ...τὴν ἰδιόκτητη ἐκκλησία τους!
Τὸ 1980, εἶχα γράψει μιὰ σάτιρα, τὴν "Σουλίτσα", μὲ ἀφορμὴ τὴν σπιτονοικοκυρά μας γιὰ 4 μόνον μῆνες, στὸ Περιστέρι. Αὐτὸ τὸ ἐξαίρετο κείμενό μου ἔχει χαθεῖ! Ὅπως εἶχαν χαθεῖ καὶ οἱ φωτογραφίες τῶν παππούδων μου καὶ τῶν γονιῶν μου. (Ὅσοι ξέρουν τὰ οἰκογενειακά, καταλαβαίνουν τί ἐννοῶ).
Κανένας Τσίπρας καὶ καμία κυβέρνηση δὲν εἶναι ἠλίθια σὲ βαθμὸ Phorum.gr νὰ λένε πὼς σοῦ παίρνουν τὸ σπίτι γιὰ 500.- εὐρώ.
Οὔτε μὲ θρησκειολογικὸ ἀνέκδοτο (μἠνυμα τοῦ Phorum.gr) δὲν παρομοιάζεται τοῦτο.
Τὰ σπίτια ποὺ θὰ κατάσχονται (ἄν...), θὰ εἶναι βεβαρημένα ποιός ξέρει μὲ τί ποσά. Θὰ τὸ πῶ: ἀγόρασα διαμέρισμα. Ὅλα τὰ λεφτὰ τοῖς μετρητοῖς. Ὅλα σὲ αὐτοστιγμεὶ ἐξόφληση.
Ὅσοι πῆγαν, ἐπὶ 50 χρόνια, νὰ μοῦ βγάλουν τὰ μάτια, ἔχουν ψοφήσει. Μὲ κακὸ ψόφο. Λέγανε ὅτι δὲν ἔχω οὔτε νὰ φάω, ὁ ψωριάρης!...
Ὅταν πρόκειται, ὅταν ἐπείγεσθε, ὅταν σώνει καὶ καλὰ:
θέλετε νὰ κάνετε πολιτικὴ προπαγάνδα ἐναντίον κάποιου ἀνθρώπου ἤ  ὁποιουδήποτε κόμματος, καλὸ θὰ εἶναι:
* πρῶτα "νὰ τὸν παίζετε", (τὸν λεγάμενο στὰ σκέλια σας),
ὥστε ἔτσι
* νὰ ξεμπερδεύετε μ' αὐτὸν τὸν μπελὰ τοῦ μυαλοῦ σας,
καὶ τότε
* νὰ μπορεῖτε νὰ ἐπιδοθεῖτε ἀπροσκόπτως σ' αὐτὸν τὸν νταλκὰ = τὴν δίψα, γιὰ συκοφαντία ποὺ σᾶς δέρνει.
Ἀδικημένοι ἀπὸ τὸ μυαλό σας εἴσαστε.
Καὶ τώρα,
ἄς μιλήσουμε γιὰ γατοκατοικίες (ποὺ δὲν κατάσχοναι)!