Re: Κλινοσοφιστεῖες καί ὄχι μόνον

11 Μαΐου 2014, καὶ ὥρα 7:50.

Re: ΣΥΡΙΖΑ+ΝΔ=LOVE/ - ἆλλα λόγια ν' ἀγαπιόμαστε.

oliveoil » Σάβ. 10 Μάιος, 2014, 10:19 am.
O κ. Γλέζος είπε: «Όσο για την πρόταση που μας ήρθε δείχνει ότι η ΝΔ αποδέχεται ότι έχει χάσει την δύναμή της γι αυτό και ζητά συγκυβέρνηση.
Δηλαδή να συγκυβερνήσει το ναδίρ με το ζενίθ» και πρόσθεσε: «Θα εγκαταλείψει η κυβέρνηση την πολιτική του δανεισμού; Θα σταματήσει να αρπάζει από τον λαό για να σώσει τις τράπεζες; Αν το κάνει αυτό, δεν πιστεύω συνάδελφοι του ΣΥΡΙΖΑ να έχουμε αντίρρηση».
~~

Ἐγκαταλεῖψτε τὰ δικά σας δηλαδή, κι' ἐλᾶτε μὲ τὰ δικά μας!...

Γιὰ μένα, ὅ,τι πιὸ βιοπαράλληλο, τώρα ποὺ ἀντιγράφω στὸ Φόρουμ.γκρ τὴν μετάφρασή μου τοῦ πιραντελλικοῦ: "Ἤ ἕνας ἤ κανένας"*, (δράμα σὲ 3 πράξεις). Ἀντιθέτως ὅμως, ἡ πολιτικὴ εἶναι φαρσοτραγωδία σ' ἀναρίθμητες διαπράξεις ἐγκλημάτων).
Στὸ ἔργο, γιὰ τὸν Τίτο φταίει ὁ Καρλίνο..., γιὰ τὸν Καρλίνο φταίει ὁ Τίτο.
Μὲ τί ἐπιχειρήματα ρίχνει τὰ βάρη ὁ ἕνας στὸν ἆλλο, ἐνῶ, ἆλλο τόσο, πῶς δικαιολογεῖ τὶς πράξεις του, ὁ καθένας!..εἶναι νὰ χάνεις τὸ μυαλό σου.
Ἐν προκειμένῳ, οἱ πράξεις τους ἦταν παρόμοιες: συνουσιάζονταν ἐναλλὰξ μὲ τὴν κυβέρνηση, συγγνώμη: μὲ τὴν Μελίνα ἤθελα νὰ πῶ!

Ἐξ αἰτίας τους, πεθαίνει ἡ ἀθώα Μελίνα, κοινὴ ἐρωμένη τους (ἐξουσία, ἄν θέλετε, - στὴν περίπτωσή μας: ἕνα τέρας). (Τέρας ἀπέθαντο ἡ ἐξουσία, ἀλλὰ ἄς ποῦμε πὼς...).
Τοὺς ἀφήνει τὸ παιδί της, - ἀγνώστου πατρός: εἶναι τοῦ Τίτο ἤ τοῦ Καρλίνο;
Κανενός.
Δικό της (τῆς ἐξουσίας, ποὺ πᾶντα καμώνεται πὼς πεθαίνει ἔτσι, καὶ φορτώνει ἀλλοιῶς τὶς καταστροφὲς στοὺς ἑπομένους)
Τὸ παιδί της, ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει, εἶναι ὁ ἐκκολαπτόμενος λαὸς τῆς ἀλλαγῆς!
Ἀλλά, ἐνῶ τὸ βρέφος δὲν φταίει, ὁ αἰώνιος κυρίαρχος λαός εἶναι συνένοχος ὀλκῆς! Καὶ ἄς μὴν παραμυθιαζόμαστε.
Ἡ πολιτικὴ δὲν εἶναι θέατρο, εἶναι σφαγεῖο. Οἱ ἄνθρωποι, γι’ αὐτὴν τουλάχιστον, κρέατα πεινασμένα.
Ἀπὸ τὸ θέατρο, φεύγεις καμιὰ φορὰ μὲ κάθαρσι. Ἡ πολιτικὴ σὲ βαπτίζει ἐσαεὶ στὴν ὕβρι. Ὅσο ζεῖς καὶ ψηφίζεις. Ἀλλὰ πές μας: καὶ τί νὰ κάνει κανείς; Ζεῖ καὶ πεινάει, λίγο τὄχεις αὐτό;

 (*) Ἄτυχο ἔργο. Τὸ μετέφρασα μὲ ἐνθουσιασμὸ γιὰ τὴν Κάκκια Ἀναλυτῆ καὶ τὸν Κώστα Ρηγόπουλο. Τὸ πῆγα καὶ στὴν Κατερίνα Βασιλάκου. Δὲν παίχτηκε ποτέ, ἐδῶ. Εὐτυχῶς, τουλάχιστον ἐκυκλοφόρησε στὶς ἐκδόσεις Μαρῆ. 

Λουίτζι Πιραντέλλο: Ἤ ἕνας ἤ κανένας. (Ἐδῶ οἱ: Τίτο, Καρλίνο, Μελίνα καὶ Μερλέτι).