Χθὲς
πέρασε μία ζηλόφθων σκέψις, κακοβούλως σφηνωθείσα εἰς τὸ μυαλό μου,
ἰδοὺ ποία: πῶς εἶναι δυνατὸν κάποιοι, μὲ θέματα (ἄς ποῦμε εἰκόνες)
ἀσήμαντα, ποὺ δὲν θὰ τὰ πρόσεχε ποτὲ πουθενὰ (ἀλλοῦ) κανείς, νὰ παίρνουν
καὶ 250 καὶ 350 "λάικ" (αἰσχρὸ φροῦτο) καὶ ἐγὼ νὰ παίρνω...μὲ τὸ ζόρι
μόνον 2 ἤ 3 "λάικ", κι' αὐτὸ ὄχι πᾶντα, λὲς κι' εἶμαι κανένα χαμένο
κι' ἄχαρο κορμί; Λὲς καὶ δὲν μὲ γέννησε μάννα ἐμένα!...Θὰ σκάσω!!! Ξέρει
κανείς σας μήπως (πληρώνω ὅσο κι' ὅσο) καμία ὀργάνωση, νὰ προσχωρήσω,
νὰ δῶ κι' ἐγὼ μιὰ φορά, ὄχι πολλά, ἄς ποῦμε 20 "λάικ" ἀπανωτά - κι' ἄς
πεθάνω καπάκι; Σήμερα ποὺ θὰ πάω σὲ κηδεία, εὐκαιρία θἄτανε νὰ τρυπώσω
σὲ κἅναν λάκκο, εὐτυχὴς κι' ἀρεστός σας... Δὲν ἀρέσω, δὲν εἶναι ζωὴ
αὐτή, - σᾶς μισῶ ἀπὸ τὰ βάθη τῆς βασανισμένης μου ὕπαρξης, ποὺ δὲν τὴν
ἀλλάζω μὲ τίποτα, οὔτε μὲ τὴ δική σας.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου