29 Δεκεμβρίου 2013, καὶ ὥρα 8:14.

ξέφρενες κατάρες, στιχουργικῶς εἰπωμένες,
πρὸς ὑπολήψεις κοινωνικῶς καλουπωμένες.
Μακρὰν ἐμοῦ πᾶς τίμιος καὶ προπαντὸς - φτού, κακά!... - πάσα τιμία,
- χίλιες φορὲς νὰ δοξαστῶ στὴν ἀτιμία!

Τὰς πιστὰς συζύγους, ὦ, πόσον τὰς σιχαίνομαι, καθὼς βαριοῦνται,
γκόμενον ἄλλονε νὰ βροῦν, γιὰ νὰ πηδιοῦνται.

Πόσην νιώθω χαρὰν νἄχουν οἱ ἆντρες προκεχωρημένον προστάτη,
στὶς γκόμενες νὰ τρέχουν μὲ συμπαραστάτη.

Κι' ὅσοι κι' ὅσες ἀνωμαλεύουν, θέ μου, πάραυτα νὰ ἐξομαλισθοῦν.
Νὰ μείνουν ἀδρανεῖς... - ὅμως νὰ ὑποτιτλισθοῦν

τὰ σιχαμερὰ τὰ ἔνστικτά τους, τὰ νεκρά, τὰ ζωντοπεθαμένα.
Νὰ διαβάζονται, νὰ μὴν ἔρχονται σὲ μένα,

τ' ἐνὸς καὶ τ' ἄλλου νὰ 'ξηγῶ τὶς ἀλλόκοτες σεξοπαρορμήσεις.
- Τί μὲ νοιάζει σὰν δὲν μπορεῖς νὰ ξεζουμίσεις;
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.
~~~~
Ἀπὸ τὶς πρῶτες ἀντιδράσεις στὴν Ποιητικὴ Γωνιά,
* ἡ Εἰρήνη, πρὶν ἀπὸ 8 ὧρες (τώρα 06:41 30.12.31)
Μας καταϋποχρέωσες
με τις κατάρες πάκο,
αν είναι να με πιάσουνε
κάλλιο να μπω στο λάκκο.

Εγώ τι να σου ευχηθώ
μετά τόσες κατάρες;
Το πρόσωπό σου σαν πλισές
να γίνει απ' τις ζάρες.
χαχαχα! Ε, μα δηληδή! Και του χρόνου 'Ιάνη! Και έτσι πάντα!!