5 Δεκεμβρίου 2014, καὶ ὥρα 8:54.

Νὰ ἤμουν τώρα ἀρχαῖος Ἕλληνας...- καὶ τί στὸν κόσμο!
~~
Ἔχω τὴν αἴσθηση πὼς ἀνακάλυψα ἕνα Ποίημα καὶ ἕναν ποιητή (δὲν ὑπάρχει στὸ διαδίκτυο;)
Τιμή μου.
Νίκος Ροῦτσος: Τιμὴ νὰ λέγεσ' Ἕλληνας.
Τιμὴ νὰ λέγεσ' Ἕλληνας! Τιμή σου!
Τῆς Λευτεριᾶς ἀγκρέμιστη κολώνα·
κι' αἷμα νὰ νιώθης ἴδιο στὸ κορμί σου
μ' αὐτὸ ποὔχει χυθεῖ στὸ Μαραθώνα,
κι' ἐκεῖ στῆς Σαλαμίνας τὴν ὁρμή σου...
Τιμὴ νὰ λέγεσ' Ἕλληνας! Τιμή σου!

Τὰ χώματα μιᾶς χώρας νὰ σὲ τρέφουν,
ποὺ γέννησαν ἡρώων ἐποχές...
Μὲ δᾶφνες τὸ κεφάλι σου νὰ στέφουν
προγόνων δοξασμένων οἱ ψυχές!
Τοὺς θρύλους ποὺ σ' ἀνάθρεψαν, θυμήσου...
Τιμὴ νὰ λέγεσ' Ἕλληνας! Τιμή σου!

Τοῦ Πρίαμου τὰ τείχη νὰ γκρεμίζης!
Τὸν Ἡρακλῆ στοὺς ἄθλους νὰ βοηθᾶς!
Τοῦ Πλάτωνα τὰ λόγια νὰ στηθίζης!
Τ' Ἀλέξανδρου τὸ δρόμο ν' ἀκλουθᾶς!
Νὰ πέφτης στῆς Ἑφτάλοφης τὴν Πύλη!
Ν' ἁγιάζη τὸ σπαθί σου ὁ "Γερμανός"!
Τοῦ "Δώδεκα" νὰ σὲ μεθοῦν οἱ θρύλοι!
Στὴν Πίνδο νὰ σ' ἁρπάζη ὁ οὐρανός!

Τιμὴ νὰ λέγεσ' Ἕλληνας! Τιμή σου!
Τῆς Λευτεριᾶς ἀγκρέμιστη κολώνα·
κι' αἷμα νὰ νιώθης ἴδιο στὸ κορμί σου
μ' αὐτὸ ποὔχει χυθεῖ στὸ Μαραθώνα,
κι' ἐκεῖ στῆς Σαλαμίνας τὴν ὁρμή σου...
Τιμὴ νὰ λέγεσ' Ἕλληνας! Τιμή σου!
~~
Ἀπὸ τὴν συλλογὴ "Χρυσοθῆρες τῶν Ὀνείρων".