7 Μαΐου 2014, καὶ ὥρα 4:52.
Re: εἶναι πολὺ δύσκολο νὰ σὲ καταλάβουν.

Ὅσο πιὸ ἐξηγημένος εἶσαι τόσο δὲν σὲ καταλαβαίνουν.
Θέλουν νὰ τοὺς λὲς ὅ,τι θέλουν ἐκεῖνοι νὰ δεχτοῦν.
Οἱ ἄνθρωποι εἶναι δειλοί, κακοήθεις, ἀνάγωγοι, ἄσπλαχνοι.
Ἄν σοῦ κάνουν ἕνα καλό, ποὺ μπορεῖ ὄντως νὰ τὸ εἶχες ἀνάγκη, νομίζουν πὼς ὅλα τέλειωσαν, κι’ ὀφείλεις νὰ εἶσαι εὐτυχισμένος.
Ἆλλο ἡ εὐγνωμοσύνη γιὰ κάτι
καὶ ἆλλο ἡ λύτρωση ποὺ γυρεύεις - γιατί ἐννοεῖται πὼς ὅταν λές: εἶναι πολὺ δύσκολο νὰ σὲ καταλάβουν,
σημαίνει πὼς κάτι δὲν πάει καλά.
Δὲν θὰ γράφονταν τόσα δισεκατομμύρια τραγούδια,
ποιήματα,
μυθιστορήματα,
θεατρικὰ ἔργα (γιὰ ν' ἀρκεστῶ στὶς τέχνες τοῦ λόγου), ἄν ἡ κατανόηση ἦταν κάτι ἐφικτό.

Ὅσο πιὸ ἐξηγημένος εἶσαι τόσο δὲν σὲ καταλαβαίνουν.
Δὲν τοὺς ἀρέσεις γιατί εἶσαι ἐσὺ καὶ ὄχι αὐτοί.
Κι' ἄν ἀκόμη σ' ἐρωτεύονται, θέλουν νὰ σὲ ἀλλάξουν, νὰ σὲ κάνουν σὰν καὶ κείνους.
Ὁ ἔρωτας δίνει ψευδαισθήσεις ὅτι καταλαβαινόμαστε, ὥσπου νὰ ξυπνήσεις καὶ νὰ δεῖς ὅτι ποτὲ ὁ ἆλλος δὲν σὲ κατάλαβε. Ἀλλὰ καὶ ἐσύ, τὸν κατάλαβες;
Αὐτὸ τὸ τελευταῖο μὲ ἀπασχολεῖ ὑπὲρ τοῦ δέοντος. Νά γιατί νιώθω τόσο ἀλλοιώτικος.

Ὅσο πιὸ ἐξηγημένος εἶσαι τόσο δὲν σὲ καταλαβαίνουν.
Τὸ πιὸ παρήγορο πρᾶγμα εἶναι ὅτι τσακώνομαι μὲ ὅλους.
Γιατί εἶναι κακοήθεις, ψεῦτες, δὲν δέχονται τὸν ἑαυτό τους καὶ τοὺς φταίει ὁ ἆλλος, ὑποψιάζονται διαρκῶς τὸν ἆλλο, λὲς καὶ εἶναι δεδομένο ὅτι τοὺς μοιάζει.
Προπαντὸς μὴν καταφεύγετε σὲ ἐπαγγελματίες κατανοητές: ψυχολόγους, κοινωνικὲς λειτουργούς καὶ τὰ τοιαῦτα, γιὰ ζητήματα συναισθημάτων.
Μία ὑπάκουη πέτρα, ἕνα δέντρο καθηλωμένο, ἕνας καθρέφτης εἶναι ὁ βέλτιστος ἀκροατής.
Ἄν ἔχεις τὸ χάρισμα, γράψε καὶ στίχους, διηγήματα... Ὅλο καὶ κάποιον θὰ συγκινήσεις, ὅλο καὶ κάποιοι κάτι θὰ καταλάβουν, πέραν τοῦ τί θὰ ἤθελες νὰ καταλάβουν ἐσύ.
Εἶναι χαρὰ νὰ βλέπεις ἄλλους νὰ καταλαβαίνουν ὁ,τιδήποτε.
Τὸ κακὸ εἶναι ἡ νέκρα καὶ ἡ ἀναισθησία.

Ὅσο πιὸ ἐξηγημένος εἶσαι τόσο δὲν σὲ καταλαβαίνουν. Μὴ σώσουν καὶ σὲ καταλάβουν.
Ἡ τιμωρία τους θὰ εἶναι νὰ τοὺς καταλαβαίνεις ἐσύ, νὰ τὸ νιώθουν, νὰ τὸ ὑποπτεύονται καὶ νὰ μὴν τολμοῦν νὰ σοῦ ζητήσουν συγγνώμη καὶ ν' ἀκουμπήσουν ἐπάνω σου.
Μένεις ἐσὺ μὲ μία κακία; Ἴσως.
Ἀλλὰ κι' αὐτὴ προστίθεται στὶς κακίες τὶς δικές τους ποὺ ξέσπασαν ἐπάνω σου.
Ἐσὺ κράτα τὴν κακία σου καὶ παῖζε την κομπολόι, μὴν τοὺς τὴν πετάξεις.
Οἱ πληγές σου σὲ κάνουν Ἄνθρωπο.