10 Ἰανουαρίου 2015, καὶ ὥρα 7:06.

Re: Ἀλήθειες γιὰ τὴν Αὐτοκτονία τῶν Ἐφήβων.
* * *
Κλινοσοφιστεῖες.
Γράφει ὁ Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.
~~
Δὲν πᾶτε στὸν διάολο ποὺ θ' ἀφήσω νὰ αὐτοκτονήσουν
γιὰ τὰ σιχαμένα μοῦτρα σας!...

-------------------------------------------------------"...καὶ ξάπλωσα γυμνούλης μὲ τὸ χέρι ἐκεῖ. Ὁπότε θυμήθηκα:
Ὅσο θὰ ὑπάρχει ζωὴ καὶ φυσικὰ καὶ ἄνθρωποι, οἱ ἔφηβοι θὰ βρίσκονται μπροστὰ σὲ διλήμματα καὶ εὐαισθησίες ποὺ ἀναστατώνουν τὸ εἶναι τους.
Βέβαια, δὲν εἶναι ὅλοι τὸ ἴδιο εὐάλωτοι. Ὡστόσο, δὲν παύει νὰ ξανοίγεται μπροστά τους ἕνας κόσμος ποὺ κάθε ἆλλο παρὰ ἰδανικὸς καὶ εὔκολος εἶναι.
Ἡ φύση τοὺς καλεῖ ἀναποτρέπτως νὰ λάβουν πρωτοβουλίες καὶ τολμήματα, γιὰ τὰ ὁποῖα δὲν εἶναι προετοιμασμένοι ἀπὸ τοὺς γονεῖς καὶ τὸ περιβᾶλλον τους, ποὺ ὑποτίθεται ἔχει πείρα καὶ γνώση. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἀποφεύγουν νὰ δοῦν κατάματα καὶ νὰ μιλήσουν καθαρὰ καὶ ξάστερα. Δὲν χρειάζεται πολλὴ φιλοσοφία, ἡ ζωή. Ἄνοιγμα τῶν ματιῶν, συμπαράστασταση χρειάζονται οἱ ἄνθρωποι - καὶ μάλιστα, σὲ κάθε ἡλικία, ὄχι μόνον στὴν ἐφηβική. Καὶ ὁ γέρος χρειάζεται συμπαρά-
σταση. Ἀλλὰ ποιός τὸν ὑπολογίζει!...
Γιὰ ὅλους, τὸ χρέος σταματᾶ: ὅταν μάθουν στὰ παιδιά τους τὴν στράτα, νὰ περνοῦν μὲ τὸ πράσινο καὶ ὄχι μὲ τὸ κόκκινο καὶ, ἄν εἶναι κορίτσια, μὴ χάσουν γρήγορα τὴν παρθενιά τους, ἐνῶ ἄν εἶναι ἀγόρια, νὰ "τὴν χάσουν" ὅσο γίνεται ἐπαξίως καὶ γρηγορώτερα! Ὕστερα, νὰ βροῦν μιὰ δουλειὰ ποὺ νὰ ἀποδίδει λεφτά καὶ νὰ παντρευτοῦν. Ἑλληνικὴ ἀσπρόμαυρη ταινία μὲ τὰ ὅλα της.
Ὅμως, ὁ νέος ἔχει ἀγωνίες καὶ εἶναι ἀρχάριος - εἶναι ἡ φύση του τέτοια.
Δὲν γνωρίζει τὸν ἐαυτό του, τὶς δυνάμεις του, τὶς ἀδυναμίες του (ποὺ πρέπει νὰ καμώνεται πὼς δὲν τὶς ἔχει), τὸ πῶς θὰ τὸν ὑποδεχτεῖ ἡ κοινωνία, καθὼς ἐπίσης δὲν γνωρίζει πόσο σαθρὴ εἶναι, πὼς δὲν διορθώνεται μὲ τίποτα. Ὁ νέος ἔχει ὄνειρα νὰ τὴν ἀναπλάσει καλλίτερη - καὶ ὅμως τοῦ τὴν ἔχουν παραστήσει καὶ τοῦ ἀπαιτοῦν νὰ τὴν θεωρεῖ σπουδαία κοινωνία καὶ σωστὴ καὶ ἅγια!
Ἀκόμα κι' ὅταν τοῦ μιλᾶνε γιὰ "ὑποκρισία τῆς κοινωνίας", δὲν ξέρει (κανεὶς) ποῦ ἀρχίζει, ποῦ τελειώνει (ἄμ, νὰ ποὺ...ποτὲ δὲν τελειώνει) αὐτὴ ἡ ὑποκρισία! Καί, μὲ τί, μὲ ποιὰν ἀλήθεια (ἀνυπόκριτη) θὰ ἔπρεπε νὰ ἀντικατασταθεῖ, ἄν θὰ ἦταν, ποτέ, δυνατὸν αὐτό;
Ὁ ἔφηβος θέλει νὰ ἀξίζει, γεννήθηκε γιὰ νὰ ἀξίζει, ἀλλὰ ὅλα συνηγοροῦν στὸ νὰ τοῦ λένε ὅτι...δὲν ξέρει τί τοῦ γίνεται, ἄρα, τάχα μου, δὲν ἀξίζει (...ἀκόμα!), ἄν δὲν τοῦ τὸ ποῦν οἱ ἐπαΐοντες, οἱ ψεῦτες δηλαδή, λὲς καὶ γεννήθηκε κανεὶς ποὺ νὰ ξέρει ἤ νὰ ἔμαθε ποτέ, ὅσο κι' ἄν πάσχισε, ἄν ἀξίζει ὁ ἴδιος καὶ ἄν εἶναι σὲ θέση νὰ ξέρει τὸ πόσο καὶ τὸ ἄν ἀξίζουν οἱ ἄλλοι.
Συμβαίνει ὡστόσο νὰ φοριέται πολὺ αὐτὴ ἡ κακοήθεια.
Ποτὲ δὲν θὰ ἄφηνα ἕναν νέο νὰ πάθει κατάθλιψη καὶ νὰ πεθάνει, αὐτοβούλως ἤ μὲ παραίτηση ἤ ἀλλο ιῶς πῶς.
Θὰ στεκόμουν πλάι του. Καὶ μοῦ ἔχει συμβεῖ ἀμέτρητες φορές, ἀπὸ...τὰ ἐφηβικά μου κιόλας χρόνια, νὰ τὸ ἔχω κάνει.
Σᾶς θυμίζω καὶ αὐτό:

(...) Ὁ φιλόλογος Γεώργιος Παπανδρεόπουλος μὲ χαρακτήρισε "μεγἀλο ταλέντο" καὶ, συγκρίνοντάς με μὲ ἕναν-δυὸ ἀριστούχους, ἐκείνους τοὺς εἶπε "κνώδαλα" (ἀπὸ τότε ξέρω τὴν λέξη!).
Ὁ ἴδιος ὅμως φοβόταν καὶ τὴν ὑπερβολικὴ εὐαισθησία μου καὶ τὴν ἀριστοκρατικότητά μου. Κι' ἕνα ἀπόγευμα, (ἤμασταν 17 χρονῶ) στὴν Πνύκα, εἶπε σὲ κάτι συμμαθητές:
- Φοβᾶμαι πὼς αὐτὸ τὸ παιδὶ θὰ αὐτοκτονήσει.
Φυσικά, μοῦ...τὸ κάρφωσαν αὐτοστιγμὶ καί, ἀναρθώνοντας τὸ ἀνάστημά μου, παρήγγειλα νὰ τοῦ ποῦν:
- Ὁ Λὸ Σκόκκο ποτὲ δὲν πεθαίνει.
Αὐτὸ χρειάστηκε νὰ τὸ πῶ ἀμέτρητες φορὲς στὸν ἑαυτό μου ὥς τώρα.

Ἐξακολουθῶ νὰ εἶμαι, καθ' ὅλα, ἔφηβος καί, φυσικά, συμπαθὼν τοὺς ἐφήβους.
Ἄς ἀποφύγουμε καὶ τὴν ἀναμενόμενη ὑπερ-προστυχιά σας: οὐδέποτε ὑπῆρξα τεκνατζής.
Σᾶς σιχαίνομαι ἀλλὰ πρέπει νὰ σᾶς ἀντιμετωπίζω ὅπως ἀξίζετε.
Ἡ ζωὴ εἶναι πολύτιμη, γιὰ τὸν καθένα ξεχωριστά, καὶ ὅπως τοῦ λαχαίνει, ὅπως τὴν ζεῖ, ὅπως μπορεῖ.
Λίγη καλωσύνη χρειάζεται νὰ καλλιεργηθεῖ στὴν καρδιὰ τοῦ καθενός.
Κάτι ποὺ πετυχαίνεται, κυρίως, μὲ τὸν Ἔρωτα. Κάθε ἔρωτα. Ἐννοῶ καὶ τὸν ἔρωτα-σκοπὸ ζωῆς ποὺ βάζει κανείς στὸν ἑαυτό του, ἄς ποῦμε: νὰ γίνει κάτι πιὸ ἰδανικό.
Πάντως, ἡ σεξουαλικὴ εἰλικρίνεια (ὄπως ἀκριβῶς τὸ λένε οἱ δύο λέξεις) τοῦ καθενὸς, εἶναι καὶ ἡ Σωτηρία του.
............................................................................................μὲ χοὲς στοὺς νεκροὺς ἔρωτες".