20 Ἰουλίου 2017, καὶ ὥρα 7:11.

Re: Ἠθικὴ περὶ ἔρωτος καὶ ἆλλες ἀνοησίες.
----
Κλινοσοφιστεῖες - ἔμφραγμα.
~
Εἶσαι κι' ἐσὺ κλινοηδυεπής ἀλλὰ...
νὰ μοῦ λείπεις, δὲν σὲ θέλω!
~
Μοιραῖα_Ὅλα:
Ἰάνη, Ἰάνη, Ἰάνη
(...)
ΥΓ: Διατηρείς, προς τιμήν σου, όλα τα συστατικά που σέ ξεχωρίζουν και σέ κάνουν αυτό που είσαι.
* * *
- Ἐν πρώτοις, σ' εὐχαριστῶ γιὰ τὴν φιλοφρόνηση.
Δὲν ξέρω (ποτὲ κανεὶς δὲν ξέρει), ἡ περίπτωσή σου ἀνέκαθεν μὲ ἐρέθιζε νὰ γράψω, νὰ πειράξω, νὰ νιώσω πὼς κάτι κάνω ἐδῶ μέσα. Ἴσως εἶσαι καὶ ἡ μοναδικὴ ἐπ' αὐτοῦ. Χωρὶς εὐγένειες καὶ καταναγκασμούς. Βέβαια, ὅλο σὲ... βρίζω/ σὲ πειράζω! Εἶναι ποὺ ἔχω τὴν χαριτωμένη Βουγιουκλάκη μέσα μου, τὴν "Μανταλένα", στὸ ἀρσενικό της, ὁ Μουσίτσος!...
Ἀλλὰ καὶ σύ, Μουσίτσα εἶσαι, στὸ πιὸ...χαζοβιόλικο!
Ὅσο γιὰ τὴν ἠθικὴ περὶ ἔρωτος, ναί, ὑπῆρξα ἠθικός, ἠθικότατος Ἕλληνας.
Δὲν κορόιδεψα. Ἔζησα μὲ χαρὰ μέχρι ὀδύνης.
Ἔπεσα μὲ τὰ μοῦτρα σὲ ὅλους τοὺς ἔρωτές μου. Σὰν σήμερα, πέθανε μία φίλη ποὺ μὲ ἀγάπησε ὅσο κανείς. Εἶναι νὰ χάνεις τὸ μυαλό σου στὶς ἀναμνήσεις.
Ὁ Ἔρωτας μοῦ προσφέρθηκε πλουσιοπάροχα καὶ μοῦ 'βγαλε τὰ μάτια, ἀλλά, ὡς τυφλὸς Ὅμηρος, ἔγινα σοφός. Ζῶ μὲ δυὸ γάτους εὐτυχισμένα καὶ περιμένω ἀνὰ πάσα στιγμὴ τὸν θάνατο, κάνοντας ὅ,τι μπορῶ νὰ μὴν χρειάζομαι κανέναν.
Ἄν ζούσαμε μαζύ, ἐσὺ δὲν θὰ ἤθελες τοὺς γάτους μου. Εἶσαι ἀντιγατόφιλη. Ἔ, θἄπαιρνες πόδι. Προτιμῶ τὶς γάτες καὶ ξέρεις πὼς δὲν ἀστειεύομαι.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.
* * *
Μέρος Δεύτερο ἤ Σεγκόντα Πᾶρτε.

Moiraia_Ola ἔγραψε (μονοτονικὰ, μὲ σφηνωμένες ἀπαντήσεις δικές μου, πολυτονικά):
Μα πραγματικά με συγκίνησες τώρα. Εἶσαι μερικὲς ἑβδομάδες μικρότερη ἀπὸ τὴν κόρη μου, ἄρα:
μόνον πλατωνικά, πατρικὰ μπορῶ νὰ εἶμαι ἐρωτευμένος μαζύ σου.
Λίγο τὄχεις αὐτό ὅμως;

Ήταν από τα πιο αληθινά μηνύματα που έχουμε ανταλλάξει εδώ και καιρό
Σου αρέσει να με πειράζεις, γιατί ξέρεις πως τα σηκώνω, γελάω μάλιστα
και ίσως, γιατί κατά βάθος γνωρίζεις καλά, πως δεν είμαι τόσο... χαζοβιόλα.
Ξέρω πὼς προσέχεις πολὺ τὰ γραφτά σου καὶ δὲν ἀφήνεις τίποτα στὴν τύχη. Σημαντικὸ αὐτό. Χωρὶς νὰ εἶσαι ψεύτικη, δὲν παρουσιάζεσαι ἀτημέλητη. Ἄρα τὸ "χαζοβιόλα" εἶναι πείραγμα. Θὰ καμάρωνα νὰ περπατούσαμε δίπλα-δίπλα, ὅπως καμαρώνω καὶ μὲ τὴν κόρη μου. Ἀλλὰ μὲ μιὰν ἀξίωση:
νὰ...καμαρώνεις κι' ἐσὺ γιὰ μένα! (Κόβει ὅμως τὸ μυαλό σου ἀπὸ τέτοια;)

Κάνεις σπουδαίο έργο εδώ μέσα. Μακάρι να ταν άλλοι οι καιροί και να πληρωνόσουν από κάπου γι αυτό.
Ἔ, ὄχι καὶ νὰ πληρωνόμουν!!! Καὶ μοῦ λὲς ὕστερα πὼς δὲν εἶσαι...χαζοτέτοια! Μὲ ξέρεις νὰ ἐκπορνεύω τὴν ὕπαρξή μου;
Έχεις μια απίστευτη πειθαρχία στην παρουσία σου.

Κάτι περισσότερο ἀπὸ πειθαρχία.
Είσαι ένας ιδιαίτερος άνθρωπος, χωρίς εσένα, το φόρουμ θα ήταν μισό.

Κόψε κάτι, κόψε κάτι. Μὴν τὸ πάρουν κι' ἀπάνω τους, ὅλοι αὐτοὶ μαζύ, ὅτι ἀξίζουν ὅσο μόνος ἐγώ!... Τὴ δική σου ἀξία νὰ μοιράζεις τόσο σπάταλα, - ἔ; Τὴ δική μου ἀκόμα μὲ κόπο τὴν χτίζω.

Άντε πολύ αγαπηθήκαμε, ξεκατίνιασμα τώρα χαχα!

Αὐτὸ τὸ "δεύτερο" πράμα νὰ μὴν ἤσουν ὧρες-ὧρες.
Ἐλπίζω, ἅμα φτάσεις στὴν ἡλικία μου, κι' ἀφοῦ θὰ κλαῖς ἀνεπανόρθωτα τὸν χαμό μου, νὰ ὡριμάσεις καὶ νὰ μὴν λὲς πιὰ τέτοια θεόχαζα.

φιλί γλυκό και τρυφερό, μόνο για σένα.

Μπροστὰ σὲ ὅλους, - νὰ τὸ δοῦν καὶ νὰ σκάσουν!

<----- Ἔτσι, νὰ φαίνεται καλά, πὼς μὲ φιλᾶς ἐσύ!