Τετάρτη 14 Μαρτίου 2018

Εἶναι γλυκὲς οἱ ἀναμνήσεις τοῦ θεάτρου. Ἐπανέρχομαι.

Τὸ τραγοῦδι εἶναι διασκευὴ τοῦ:  Renato Carosone, "Guaglione",  https://www.youtube.com/watch?v=P-wDKY1aVW4
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο, 26 'Ιανουαρίου 2012.
 ----

Εἶναι γλυκὲς οἱ ἀναμνήσεις τοῦ θεάτρου. Ἐπανέρχομαι.
~~~~
Πέθανε ὁ Θανάσης Βέγγος.
Μοῦ τὸ εἶπαν, τυχαῖα, πρὶν 2 ὧρες στὸν Ἐθνικὸ Κῆπο.
Θυμήθηκα... Ὤ, ἀπ' ὅσα θυμήθηκα, ὅταν γνωριστήκαμε, μὲ ἀφορμὴ τὸν "Θεατρὰ", διαλέγω κάτι ἀπὸ τὰ πιὸ πολύτιμά μου:
ΕΙΝΑΙ ὁ μόνος ἠθοποιὸς
ποὺ περπατήσαμε, δύο ὧρες μαζύ,
πιασμένοι ἀνγκαζέ.
~~~~~~~~~~~~~~~~
Καὶ ἴσως ἔκανα καλὰ ποὺ μόλις τὄμαθα, τραγούδησα - τὶ ἄλλο; Τὸν Θεατρὰ!
(τὴν παράστασἠ μου ποὺ τοῦ εἶχα ἀφιερώσει).

-- Ὁ Θεατράς μας ἔχει κάτι στὴ ματιὰ
ποὺ μαγνητίζει κάθε μέρα τὰ παιδιά.
Ὁ Θεατράς μας, ὅταν κλαίει, ὅταν γελάει,
ἀξίζει ἕνα χειροκρότημα θερμό.

Θέλω θέατρο, μαμά!
Νἆναι μὲ τὸν Θεατρά.
Ἀγαπάει τὰ παιδιά,
μοῦ μιλάει στὴν καρδιά.
Ἐγώ σᾶς ξέρω ἀπὸ τὴν καλὴ
καὶ κάθε μέρα κάνω προσευχή,
μὲ εὐτυχία, γέλοιο καὶ χαρὰ
νὰ συναντιόμαστε ἐδῶ, παιδιά.

Παρὰ παπὰμ παρὰ παπὰμ παρὰ παπάμ,
τουροὺ τουτὰμ τουροὺ τουτάμ,
βούτυρο βιτάμ.
Παρὰ παπὰμ παρὰ παπὰμ παρὰ παπὶμ πάμ,
πουροὺ παπὸμ πουροὺ παπὸμ καὶ πάλι πόμ.

Θέλω θέατρο, μαμά!
Νἆναι μὲ τὸν Θεατρά.
Μοῦ μιλάει στὴν καρδιά,
ἀγαπάει τὰ παιδιά.
~~~~~~~~~~~~~~~~
Ἡ οἰκογένειά του πρέπει νὰ καμαρώνει ποὺ θἄχει τέτοιαν ἄξιαν ἀνάμνηση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου