Ψάχνοντας στὰ πρῶτα μου σατιρικά.  Θὰ ἐπανέλθω πολλὲς φορές.

Παρ.  10 Σεπ.  2010 5:52. 

Τὰ τοῦ γέροντος κρεβάτια.
Ὁ ταχυδρόμος μοῦ 'φερε Ἐκκαθαριστικὸν Δελτίον,
- μὲ βρῆκαν πὼς ἔχω, δυστυχῶς καὶ φέτος, πάλι: μεῖον,
στὸ Διεθνὲς Κρεβατικὸν Ταμεῖον.
Θὰ μοῦ κόψουν τὸ κρυφὸν πουλίον.

Σὲ πόσους δρόμους γύρισα..., τί στράτες, τί μονοπάτια!
Πεῖτε μου, πῶς ἐκατάντησα, νἄχω κι' ἐγὼ κεσάτια
στοῦ ἔρωτα τὰ φλογερὰ κρεβάτια;
- Τρέξτε, σὲ ὀκαζιόν, πετάω μάτια!

Ὁλημερὶς ἐσύρθηκα...-  κι' ἄχ! οὐδὲν τερπνὸν εὑρῆκα!
Τὸ γόητρο, τὸ λέγειν μου, κι' ὅποιαν κι' ἄν  ἄλλην ἔχω προίκα,
- ὡς καὶ κεῖνο τὸ "ἐν τούτῳ νίκα" -
ὅλα μου, μοιραίως, τἄχω πίκα.

Ἀδύνατον! Οὺδεὶς εἰς τὸ ἑξῆς θέλει μὲ δεῖ κεφάτο!
Χλωμόν, ἀλύγιστον, ξερόν, - ὤ! μονολεξί: καστράτο -
ἀποτυχόντα ποὔπιασε πάτο
σὲ κάσσα, σὰν παγωτὸ κασάτο,
νὰ μὲ θάψετε.
Καὶ νὰ κλάψετε.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.