4 Ὀκτ.ωβρίου 2010, καὶ ὥρα 1:38.

Στὴν ἴδια τάξη, στὰ ἴδια θρανία:
* * *
Καυγὰς σέ: ~ ίο.
Μὲ τὸν Ἱστό, νὰ κάτσω στὸ ἴδιο θρανίο,
μπὰς καὶ μονιάσουμε - λές; - ἐμεῖς οἱ δύο.
- Πές μου, βρέ, σὲ ποιό θὰ πᾶς ἐσὺ Σχολεῖο;
- Βρέ, νὰ σὲ πεῖ ὁ γυιός σου!...
- ..................................Καλά, βρὲ θηρίο!
Μὴν κάνεις ἔτσι! Θὰ πάρεις τὸ βραβεῖο
ἐσύ! Κι' ἄς μὴν ξέρεις τί ἐστὶ αἰδοῖο!
- Ὅρσε!...Σαχλὲ Κλινὸ, μέλος πιὸ ἀστεῖο
ἀπὸ σένα δὲν ὑπάρχει.
- .........................Στὸ ἀρχεῖο,
ἄν θὰ ψάξουμε, τοῦ καθενὸς τὸν Βίο
καὶ τὴν Πολιτεία, μόνον ἐμένα θεῖο,
θεϊκὸ θὰ βρεῖς...
- .................... καὶ τὸν πιὸ παναχρεῖο!
Λοιπόν, θὰ ἐγγραφῶ στὸ Φορουμικὸ Ὡδεῖο!
- Ἔ, μὴν τὰ πάρω τώρα καὶ στὸ κρανίο!
- Ἄν ἔχεις κότσια, γράψου καὶ σὺ!
- ...................................... Ἀντίο!
Μὲ ψώνια δὲν μιλῶ!
-........................Στέκω καὶ ἀποτύω
τιμὴ στὴν ἀποκοτιά σου!
- Σὲ τίμησα! Φύγε, βιάσου.
- Ξέρεις κάτι, βρὲ; Τῆς θειᾶς σου!...
- Δὲν τὄξερες; Τῆς δικιᾶς σου!
* * *
Τὄπε ἡ Κυρία...
(Πρὸς Ἱστὸν)
Ἡ Κυρία μοῦ εἶπε νὰ καθήσουμε μαζύ.
Γιὰ ν' ἀντιγράφεις τὰ μαθήματ' ἀπὸ μένα.
Φιρὶ-φιρὶ τὸ πάει ἡ δασκάλα ἡ χαζή,
φέτος, δύο βραβεῖα, λέει, νὰ δώσει - ...καὶ σὲ σἐνα!
* * *
Μεταμέλεια
(Πρὸς Ἱστὸν)
Ἄν, στὸ δεύτερο τρίμηνο, θρανίο πᾶς κι' ἀλλάξεις,
- μὲ τὸ καινούργιο ἔτος, κακὸ χρόνο θἄχεις,
ἀνίκανος θὰ βγεῖς, σοῦ λέω, κι' ἐκτὸς μάχης.
Πρὶν μείνεις...λαμπάδα τ' Ἅη-Κλινὸ θὰ τάξεις,
δίπλα μου πάλι νὰ 'ρθεῖς,
μήπως καὶ προβιβασθεῖς!
* * *

Ιστός έγραψε:Τσσσ... Μην πέφτεις στο επίπεδό μου....
Ρε μπας και αντί να στρώσω εγώ.... χαλάσεις εσύ;

- Στρῶσε σύ, ξεστρώνω ἐγώ,
ἔτσι, πρὸς ἰσορροπίαν.
Κάνε σὺ κλινοσοφίαν
ὅσο ἐγὼ ἱστιοπλοῶ.
* * *
Μιὰ συμμαθήτρια, ἀπὸ τὰ Ἄγγλικὰ.
Θυμᾶμαι τὰ χρόνια τῶν Ἀγγλικῶν,
μὲ ἐξερσάιζ καὶ πλῆθος λεξικῶν,
πᾶντα στὸ ἴδιο θρανίο,
δίπλα στὴν γλυκειὰ Μοιραῖα_Ὅλα
- γιὰ νὰ μὴ δίνει λευκὴ κόλλα,
τῆς ψιθύριζα κάθε ψηφίο,
κάθε λέξη,
(πέντε μ' ἕξη,
Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευὴ).
Μέχρι καὶ σκονακιῶν μιὰ συσκευή,
εἶχα, γιὰ χάρη της, ἐπινοήσει.
Τόσο τρελλὰ τὴν εἶχα ἀγαπήσει!

Ὅμως, ἔχω πιὰ μεγαλώσει,
κι' ἐκείνη, βλέπω, εἶναι τόση
ὅπως καὶ τότε! Καμία γνώση
ὅσο κι' ἄν τὴν ἔχω μαλώσει,
δὲν εἶπε κἄν ν' ἀποκτήσει!
Τὴν ἔχω παντελῶς μπουχτίσει.
Στὸ τμῆμα τὸ δικό της δὲν ξαναπάω.
(Τὰ νειᾶτα μου, μαζύ της θὰ τὰ φάω;)
Πῶς λέν τὸ σὲξ στὰ ἀγγλικὰ νὰ μὲ ρωτάει;
Τὰ σάλια της νὰ τρέχουν, σὰν μὲ κοιτάει;
Αὐτ' εἶναι χαζοβιόλα, τζίντι-γούμαν, ἀγγλιστί.
Τί δουλειὰ ἔχει νὰ κάνει μ' ἕναν κλινοσοφιστή;
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.