Ἄν δὲν δώσω τὸ "παρὼν",
θὰ πεῖτε πὼς ἤμουν... ἀπών.
. .Ἔχω φούριες... - μά, μὲ τὸ πάσο μου!Κι' ἐν σατίραις, θὰ βρῶ τὸν ἄσσο μου.
.Ὅλοι ξέρουν -...λέμε, τώρα, "ὅλοι"!... -
εἰς πᾶν χωρίον καὶ σὲ πᾶσαν πόλη,
πού, σὰν αὔριο, τέθνηκεν ὁ Σουρῆς!
(Σὰν ἐγὼ σοῦ μιλῶ, σύ, νὰ μὴν οὐρεῖς·
τὰ χείλη μου, τί λέν', νὰ προσέχεις,
ἄν διαθέτεις νιονιό κι' ἄν... ἀντέχεις).
Κανονικῶς, Μνημόσυνον πρέπει
νὰ τοῦ κάμνεις. Καὶ μὲ μαῦρο κρέπι
νὰ κυκλοφορεῖς ὅλην τὴν ἡμέρα.
Βιάσου ντέ!...Δὲν σοῦ 'πα: "- Χασομέρα!"
Θέλω πένθιμα νὰ κλαῖς - μ' ἐννοεῖς;
Πικρὸς νά 'ν' κι' ὁ καφὲς - ὄχι γλυκύς.
Μὴν ξεχάσεις τὰ παξιμαδάκια
(μ' ἄν δὲν βρεῖς, πάρε...τσίπς, γαριδάκια),
γιατί σὲ κανένα Καφενεῖον
δὲν βρίσκεις ὅ,τι σ' Ἡγουμενεῖον.
Χάσαν', διὰ πεζοὺς λόγους κι' ἄρρητους,
καὶ τὰ Μνημόσυνα τὴν χάρη τους.
Πέθανε, τὄπαμε, ἔ, καί; Σιγά!...
Ποιητὴν νεκρόν, ποιός παρεξηγᾶ;
Νὰ ζοῦσε; Μήπως θ' ἀσχολιόμασταν;
Ἀπό φτωχόν, θὰ πληρωνόμασταν
μ' εὐρὼ πολλὰ νὰ τόνε κλάψουμε;
Σιωπηρῶς ἄς τὸν ξαναθάψουμε.
Ποιήματα ποὺ μέχρι κι' ὁ Κλινό
μπορεῖ καὶ γράφει, δίχως χαλινό,
σὲ φαντασία κι' ἔμνευση, μοντέρνα·
πέννα ποὺ τὴν ψάχνεις μὲ λουσέρνα.
Συγκρίνουν τὸν Παληὸ μὲ τὸν Νέο!...
Τὸν Βλαχο-Συριανὸν μὲ... Ἀθηναῖο!
Τέλος πάντων, αὔριο γενεθλιάζω.
Στὴν Ἀλλοδαπ'-Ἑλλάδα σας, σκυλιάζω
μιὰν ἄλλην ἡμέρα - ...τ' ἀναβάλλω!
Κι' ἄν ζῶ - λέτε γι' αὐτὸ ν' ἀμφιβάλλω; -
κόλυβα μὲ παγωτὸ σᾶς κερνῶ.
Ποὺ δὲν βραβεύομαι; Τὸ προσπερνῶ!
.Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.
~ 26 Αὐγούστου 1919, θάνατος τοῦ ποιητοῦ Γεωργίου Σουρῆ.
~ 26 Αὐγούστου 1944, γέννησις τοῦ ἀνεπαναλήπτου Κλινοσοφιστοῦ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου