5 Ὀκτωβρίου 2010, καὶ ὥρα 6:57.

Νέα τάξις Σχολικῶν Προγραμμάτων.

(Στὸν φίλο μου oldjedi).

- Παιδιὰ, καθεῖστε! Ἀπὸ δῶ, ἡ κυρα-Τραγώνα.
Τῆς Ἑλληνικῆς Ἰσοπεδίας ἡ Γοργόνα!
- Καλημέρα σας, Τουρκόπουλά μου καὶ Τουρκοποῦλες!
Δὲν μοιάζετε στοὺς Γιουνάν, ἐσεῖς - τοὺς βλάκες!... τὶς τσοῦλες!...
Δὲν θὰ μακρυγορήσω, μόνο μιὰ πληροφορία:
Μοῦ δώσανε τὸ πάσσο καὶ παραγράφω Ἱστορία,
μὲ τρόπον λίαν εὔκολον καὶ πολὺ πρακτικόν:
ὅ,τι εἶν' ἑλληνικό, θὰ τὸ λέτε τουρκικόν!
Κᾶντε τώρα μιὰ φορὰ τὸν σταυρό σας
νἄχετε, ἆντε, τὸν Ἀλλὰχ στὸ πλευρό σας!
Γονατῖστε νὰ σᾶς φωτίζει!
(Νέα Ἔγκύκλιος τ' ὁρίζει!)
Ξέρετε, μήπως, νὰ μοῦ πεῖτε: ζεῖ, δὲν ζεῖ, ποῦ βρίσκεται, τὶ κάνει
κεῖνος ὁ Μεγαλέξανδρος;
- ...........................................Κυρία! Κυρία! Ἔχει εὐτυχῶς πεθάνει.
- Μπράβο, παιδί μου! Ξέρει, κανείς σας, κι’ ἀπὸ τί;
- ............................................................................... Τὄχε παρακάνει
στὶς κατακτήσεις,
μ' ἑλληνοποιήσεις,
καὶ τὸν σκοτώσανε, - καθὼς πρέπει στὸν κάθε βάρβαρο
ποὺ ἀσύστολα καταπατᾶ τῶν Σκοπιανῶν τὸ λάβαρο.
- Ἄριστα, μὲ τὸνο, δέκα! Καὶ κάποιος ἆλλος, ἄς μᾶς πεῖ,
νὰ δῶ λίγο καλλίτερα τῆς Τάξης σας τὴν προκοπή,
κάτι γιὰ τὸ Εἴκοσι Δύο...
- Νά, δὲν χωρούσανε στὸ πλοῖο,
κι' ὅσοι στὴ θάλασσα δὲν πνιγήκανε,
πρόσφυγες, μεμιᾶς, γινήκανε!
- Εἶμ' εὐτυχής! Στὴν κυρία Ξεδιαντροπούλου τὴν ἱκανοποίησή μου θὰ μεταβιβάσω.
Καί, τὸν δάσκαλό σας, τὸν μεσιὲ Κλινό, κὸμ ἰλ-φὼ μπιέν, σ' Ἀκαδημαϊκὸ θὰ προβιβάσω.
Ἰάνης Λό Σκόκκο.