Ἔ, χωρὶς κάποιαν μικρὴ εἰσήγηση, τίποτα δὲν γίνεται!
Πᾶντα μου, ἀπὸ μικρὸ παιδί, πρὶν πάω Σχολεῖο, εἶχα μιὰ προδιάθεση νὰ...κοροϊδεύω!
Κακῶς. Νὰ σατιρίζω θἄπρεπε. Ἀλλὰ ἡ σάτιρα θέλει πείρα ζωῆς πρῶτα, ἀλλὰ καὶ ἄλλα πολλά, ὕστερα. Θέλει καὶ ταλέντο (μὴν τολμήσει κανείς σας καὶ πεῖ πὼς τάχα μου
δὲν διαθέτω τοιοῦτον τι καὶ μάλιστα ἄφθονο, - σᾶς ἔφαγα!). Ἡ ἀναντίρρητη ἀλήθεια
εἶναι ὅτι: δουλεύω πολὺ τὸν λόγο μου, οἱ ἀναρίθμητες μεταφράσεις μου μὲ βοήθησαν
νὰ γίνω γερὸς γνώστης τῆς Ἑλληνικῆς, ποὺ δὲν τὴν ἀλλάζω μὲ καμίαν ἄλλη γλώσσα,
ὅσο κι' ἄν συμπαθῶ τὰ Γαλλικὰ καὶ τὰ Ἰταλικά.
Ξάφνου, τὸ 2010, διεπίστωσα ὅτι:
ἡ ἐπέτειος θανάτου τοῦ Γεωργίου Σουρῆ,
26 Αὐγούστου 1919,
συμπίπτει μὲ τὴν ἡμέρα τῶν γενεθλίων μου,
26 Αὐγούστου 1944,
- κι' ἀλλοίμονό σας!
Ἰδοὺ τὸ πρῶτο, θεωρητικά, σατιρικό μου ποίημα. Ἀκολουθοῦν ἀμέ-
τρητα ἆλλα!
--
26 Αὐγούστου 2010, συμπληρώνονται 90 χρόνια
ἀπὸ τὸν θάνατο τοῦ μεγάλου σατιρικοῦ ποιητῆ, στὶς 26 Αὐγούστου τοῦ 1919.
* * *
Φιλόδοξον μνημόνειον γενεθλίων.
Κακῶς τὴν ἔκανα τέτοια γκάφα λοιπὸν,
ἐγὼ νὰ γεννηθῶ,
τέτοιαν μέραν ἀποφράδα!
- ἄχ, μαννούλα μου φοράδα!... -
χωρὶς νὰ λυπηθῶ
π' ἐμνημονεύετ' ὁ Σουρὴς, ὁ ἐκλιπὼν
ἀπὸ τὸ δέκα ἐννέα
- ἀλλὰ ἔφταιγε ἡ μαία
ποὺ ξεγέννησε τὴ μάννα μου
καὶ μὲ τύλιξε στὴν πάνα μου
κι' εἶπαν: - Ἄχ, ἕν' ἀγοράκι!
Καὶ δὲν ἄναψαν κεράκι
στὴ γαλήνη τῆς ψυχῆς του!
Ποῦθε ναὔρω τῆς εὺχῆς του
λίγην τώρα εὐλογία;
Τόσην πάλιν ἀτυχία
νἄχω πιὰ!...Καὶ πῶς νὰ ζήσω
χωρὶς νὰ κληρονομήσω
τοῦ μυαλοῦ του τὴ σπιρτάδα;
ἄχ, βρὲ τύχη μου, ρημάδα!
Ἄ, τὸ βρῆκα! Νοερῶς, θὲ νὰ σαλτάρω
σὰν souris! Κι' ἀπ' τοὺς στίχους του θὰ πάρω
ὅ,τι ἔχει ἀπομείνει.
Κι' ὁ Θεὸς ἄς κρίνει
τὴν ἀθέμιτὴ μου πράξη.
Μόνο μὴ διαταράξει
τὴ μικρούλα μου λαχτάρα
νὰ τοῦ μοιάσω, τοῦ Ρωμηοῦ.
Μὴ βρεθῶ τοῦ τουλουμιοῦ,
μὴ μοῦ ρίξουνε κατάρα.
Τώρα τὄπα. Θὰ τὸ κάνω.
θὰ 'βγω δὲ καὶ ἀπὸ πάνω!
.Ἰάνης Λό Σκόκκο.
===
(τὸν ἕξη χρόνια μετά, ἴδια μέρα):
Ἦταν, στὸ Φόρουμ, τὸ σατιρικό μου ποίημα τὸ πρῶτο
κι' ἔκτοτε κοιμᾶμ' ὀρθός, γράφοντας... δόξες ὀνειρώττω!
Κι' ἕξη χρόνια γρήγορα πέρασαν,
- κι' ἅπαντες, θέ μου, δὲς...πῶς γέρασαν!
.Ἔχε με καλά, κι' ὥς νὰ τοὺς θάψω,
βόηθα με κάτι καλὸ νὰ γράψω.
Κι' ἰδοὺ πάλι, σὰν χθές, τότε, δεύτερο τί 'χα γράψει·
ἀλλ' ἡ Ἑλλὰς δὲν μ' ἄκουσε, τὸ στόμα μου νὰ ράψει.
* Ἐν ἀρχῇ, αἱ τῶν γατιῶν εὐχαὶ
ἐγένοντο ἀποδεκταί.
Πέμ. 26 Αὐγ, 2010 5:14 pm
Τί 1944 τί 2010, ἕν καὶ τὸ αὐτὸν.
τραγουδῶντας ==== C' EST SI BON: http://www.youtube.com/watch?v=LMoLn-NT ... re=related
* * *
Χαρμόσυνα χτυποῦνε σήμερα τοῦ Φόρουμ* οἱ καμπάνες!
Δὲν εἶναι δὰ καὶ σύνηθες τὸ νὰ γεννοῦν οἱ μᾶννες
υἱὸν ὡσαύτως κανακάρην,
νἄχει τὴν ἰδικήν μου χάριν!
Λίγοι κι' ἐκλεκτοὶ μ' ἐπισκεφθῆκαν,
σ' ἔξοδα τινὲς γιὰ δῶρα μπῆκαν.
Μὲ εἴπανε, ἄχ! καὶ Ὕβ Μοντάν!...
- Μὴ ντρέπεσθε, πᾶρτε φοντάν.
Ὁ Ἅη-Παπάρης* ἦρθεν, αὐτοπροσώπως νὰ εὐλογήσει,
τὰ ποτά, π' ὁ Φάλλεν Ἄντζελ* στὰ ποτήρια σας θὰ χύσει.
Μιὰ τούρτα παγωτὸ π' ἀπ' ὅλες τὶς μεριὲς νὰ καίει,
ἔστειλεν ὁ Ὀλντζάιντι* - τούρτα, κάπως λιγάκι...γκέι!
Ρωσίδες ἀμαζόνες καλλονὲς, μᾶς ἔφερεν ὁ Πάνας*, γιὰ στρὶπ-τήζ!
Δεῖτε, πιᾶστε, χῶστε! Τίποτα, σήμερα, δὲν γράφει πάνω: Ὤπ! Τζίιιζ!
Αὔγουστος κι' εἴκοσι_ἕξη! Σᾶς ἐπιτρέπονται τὰ πάντα. Κι' ὅλα,
μπροστὰ στὰ μάτια σας, τὰ κάνουν, ὁ Κλινὸ* μὲ τὴν Μοιραία_Ὅλα*.
====
(*) Στὸ Φόρουμ πρωτοδημοσιεύτηκε, καὶ ὅσα ὀνόματα ἔχουν ἀστερίσκο, εἶναι ψευδώνυμα.
Κλινό, τὸ γαλλοπρεπὲς χαϊδευτικὸ ποὺ μοῦ κολλήσανε ὡς Κλινοσοφιστής. Ἀκολουθεῖ τὸ ἄ-
βατάρ μου, ὁ Ὕβ Μοντάν, - πιὸ πειστικὸς...ἐγώ, δὲν γινότανε.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.
Πᾶντα μου, ἀπὸ μικρὸ παιδί, πρὶν πάω Σχολεῖο, εἶχα μιὰ προδιάθεση νὰ...κοροϊδεύω!
Κακῶς. Νὰ σατιρίζω θἄπρεπε. Ἀλλὰ ἡ σάτιρα θέλει πείρα ζωῆς πρῶτα, ἀλλὰ καὶ ἄλλα πολλά, ὕστερα. Θέλει καὶ ταλέντο (μὴν τολμήσει κανείς σας καὶ πεῖ πὼς τάχα μου
δὲν διαθέτω τοιοῦτον τι καὶ μάλιστα ἄφθονο, - σᾶς ἔφαγα!). Ἡ ἀναντίρρητη ἀλήθεια
εἶναι ὅτι: δουλεύω πολὺ τὸν λόγο μου, οἱ ἀναρίθμητες μεταφράσεις μου μὲ βοήθησαν
νὰ γίνω γερὸς γνώστης τῆς Ἑλληνικῆς, ποὺ δὲν τὴν ἀλλάζω μὲ καμίαν ἄλλη γλώσσα,
ὅσο κι' ἄν συμπαθῶ τὰ Γαλλικὰ καὶ τὰ Ἰταλικά.
Ξάφνου, τὸ 2010, διεπίστωσα ὅτι:
ἡ ἐπέτειος θανάτου τοῦ Γεωργίου Σουρῆ,
26 Αὐγούστου 1919,
συμπίπτει μὲ τὴν ἡμέρα τῶν γενεθλίων μου,
26 Αὐγούστου 1944,
- κι' ἀλλοίμονό σας!
Ἰδοὺ τὸ πρῶτο, θεωρητικά, σατιρικό μου ποίημα. Ἀκολουθοῦν ἀμέ-
τρητα ἆλλα!
--
26 Αὐγούστου 2010, συμπληρώνονται 90 χρόνια
ἀπὸ τὸν θάνατο τοῦ μεγάλου σατιρικοῦ ποιητῆ, στὶς 26 Αὐγούστου τοῦ 1919.
* * *
Φιλόδοξον μνημόνειον γενεθλίων.
Κακῶς τὴν ἔκανα τέτοια γκάφα λοιπὸν,
ἐγὼ νὰ γεννηθῶ,
τέτοιαν μέραν ἀποφράδα!
- ἄχ, μαννούλα μου φοράδα!... -
χωρὶς νὰ λυπηθῶ
π' ἐμνημονεύετ' ὁ Σουρὴς, ὁ ἐκλιπὼν
ἀπὸ τὸ δέκα ἐννέα
- ἀλλὰ ἔφταιγε ἡ μαία
ποὺ ξεγέννησε τὴ μάννα μου
καὶ μὲ τύλιξε στὴν πάνα μου
κι' εἶπαν: - Ἄχ, ἕν' ἀγοράκι!
Καὶ δὲν ἄναψαν κεράκι
στὴ γαλήνη τῆς ψυχῆς του!
Ποῦθε ναὔρω τῆς εὺχῆς του
λίγην τώρα εὐλογία;
Τόσην πάλιν ἀτυχία
νἄχω πιὰ!...Καὶ πῶς νὰ ζήσω
χωρὶς νὰ κληρονομήσω
τοῦ μυαλοῦ του τὴ σπιρτάδα;
ἄχ, βρὲ τύχη μου, ρημάδα!
Ἄ, τὸ βρῆκα! Νοερῶς, θὲ νὰ σαλτάρω
σὰν souris! Κι' ἀπ' τοὺς στίχους του θὰ πάρω
ὅ,τι ἔχει ἀπομείνει.
Κι' ὁ Θεὸς ἄς κρίνει
τὴν ἀθέμιτὴ μου πράξη.
Μόνο μὴ διαταράξει
τὴ μικρούλα μου λαχτάρα
νὰ τοῦ μοιάσω, τοῦ Ρωμηοῦ.
Μὴ βρεθῶ τοῦ τουλουμιοῦ,
μὴ μοῦ ρίξουνε κατάρα.
Τώρα τὄπα. Θὰ τὸ κάνω.
θὰ 'βγω δὲ καὶ ἀπὸ πάνω!
.Ἰάνης Λό Σκόκκο.
===
(τὸν ἕξη χρόνια μετά, ἴδια μέρα):
Ἦταν, στὸ Φόρουμ, τὸ σατιρικό μου ποίημα τὸ πρῶτο
κι' ἔκτοτε κοιμᾶμ' ὀρθός, γράφοντας... δόξες ὀνειρώττω!
Κι' ἕξη χρόνια γρήγορα πέρασαν,
- κι' ἅπαντες, θέ μου, δὲς...πῶς γέρασαν!
.Ἔχε με καλά, κι' ὥς νὰ τοὺς θάψω,
βόηθα με κάτι καλὸ νὰ γράψω.
Κι' ἰδοὺ πάλι, σὰν χθές, τότε, δεύτερο τί 'χα γράψει·
ἀλλ' ἡ Ἑλλὰς δὲν μ' ἄκουσε, τὸ στόμα μου νὰ ράψει.
* Ἐν ἀρχῇ, αἱ τῶν γατιῶν εὐχαὶ
ἐγένοντο ἀποδεκταί.
Πέμ. 26 Αὐγ, 2010 5:14 pm
Τί 1944 τί 2010, ἕν καὶ τὸ αὐτὸν.
τραγουδῶντας ==== C' EST SI BON: http://www.youtube.com/watch?v=LMoLn-NT ... re=related
* * *
Χαρμόσυνα χτυποῦνε σήμερα τοῦ Φόρουμ* οἱ καμπάνες!
Δὲν εἶναι δὰ καὶ σύνηθες τὸ νὰ γεννοῦν οἱ μᾶννες
υἱὸν ὡσαύτως κανακάρην,
νἄχει τὴν ἰδικήν μου χάριν!
Λίγοι κι' ἐκλεκτοὶ μ' ἐπισκεφθῆκαν,
σ' ἔξοδα τινὲς γιὰ δῶρα μπῆκαν.
Μὲ εἴπανε, ἄχ! καὶ Ὕβ Μοντάν!...
- Μὴ ντρέπεσθε, πᾶρτε φοντάν.
Ὁ Ἅη-Παπάρης* ἦρθεν, αὐτοπροσώπως νὰ εὐλογήσει,
τὰ ποτά, π' ὁ Φάλλεν Ἄντζελ* στὰ ποτήρια σας θὰ χύσει.
Μιὰ τούρτα παγωτὸ π' ἀπ' ὅλες τὶς μεριὲς νὰ καίει,
ἔστειλεν ὁ Ὀλντζάιντι* - τούρτα, κάπως λιγάκι...γκέι!
Ρωσίδες ἀμαζόνες καλλονὲς, μᾶς ἔφερεν ὁ Πάνας*, γιὰ στρὶπ-τήζ!
Δεῖτε, πιᾶστε, χῶστε! Τίποτα, σήμερα, δὲν γράφει πάνω: Ὤπ! Τζίιιζ!
Αὔγουστος κι' εἴκοσι_ἕξη! Σᾶς ἐπιτρέπονται τὰ πάντα. Κι' ὅλα,
μπροστὰ στὰ μάτια σας, τὰ κάνουν, ὁ Κλινὸ* μὲ τὴν Μοιραία_Ὅλα*.
====
(*) Στὸ Φόρουμ πρωτοδημοσιεύτηκε, καὶ ὅσα ὀνόματα ἔχουν ἀστερίσκο, εἶναι ψευδώνυμα.
Κλινό, τὸ γαλλοπρεπὲς χαϊδευτικὸ ποὺ μοῦ κολλήσανε ὡς Κλινοσοφιστής. Ἀκολουθεῖ τὸ ἄ-
βατάρ μου, ὁ Ὕβ Μοντάν, - πιὸ πειστικὸς...ἐγώ, δὲν γινότανε.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου