* ΚΛΙΝΟΣΟΦΙΣΤΗΣ, 18 Σεπτεμβρίου 2008, 6:36π.μ.

 

Σ' αὐτὴν τὴν "Σελίδα" ἔχω στηρίξει φιλοδοξίες. Ὁ Χρόνος, ἡ δουλειὰ μου, ἡ Τύχη θὰ δείξουν.

* Ὅλα τὰ κείμενά μου,

ἐξαιρουμένων ὅμως καὶ...πολλῶν(!),

περιστρέφονται γύρω ἀπὸ τὴν κλίνη [κρεββάτι] μὲ ἔρωτα ἤ μὲ θάνατο.

* Ὁμολογῶ, διαθέτω τρυφερὸ δηλητήριο, ρόδινο σφάχτη, ἐνδιαφέρουσα ἀδιαφορία γιὰ τὶς ὀλέθριες συνέπειες αὐτῶν, ὅταν σκέφτομαι πὼς οἱ ἄνθρωποι πρέπει

νὰ τιμωρηθοῦν κάποτε!

* Ἀσφαλῶς καὶ δὲν εἶμαι ἐγὼ ὁ ἐντεταλμένος Τιμωρός. Ἀλλὰ μοῦ ἀρέσει νὰ ὑπηρετῶ αὺτὸν ποὺ θὰ τιμωρήσει: τὴν Συνείδηση.

* Ὅσοι καὶ ὅσες μὲ ἀγάπησαν μὲ πάθος, πῆραν ἐκεῖνο ποὺ ἤθελαν ἀπὸ μένα καὶ προσπάθησαν νὰ μοῦ βγάλουν τὰ μάτια φεύγοντας. Ἐν μέρει τὰ κατάφεραν!

* Ὡστόσο, τίποτα δὲν μοῦ λείπει. Ἀναρωτιέμαι: τί πῆραν; Ἀφοῦ ἔγινα ἔτσι πιὸ σοφός;

* Ἀσφαλῶς καὶ νιώθω τύψεις πού, γράφοντας κλινοσοφιστεῖες, ὑπονοῶ ὑπαρκτὰ πρόσωπα καὶ καταστάσεις. Γιὰ τὸν ἁπλούστατο λόγο ὅτι κάποιος πρέπει νὰ ἔχει τύψεις. Ἐλπίζω νὰ τὶς ἔχω μὲ ταλέντο.

* Δὲν εἶμαι πιὸ κακὸς ἤ πιὸ καλὸς ἀπὸ κανέναν. Ὅλοι εἴμαστε ἐξίσου κακοί. Κάποιοι ὅμως εἴμαστε ταγμένοι γιὰ πιὸ δυνατοί. Καὶ ζητᾶμε λύτρωση. Αὐτό.