Σὰν αὔριο, γιόρταζε κάποτε ἡ μάννα μου. Χρυσάνθεμα σ' ὅλο τὸ σπίτι, ἀπὸ τὶς γλᾶστρες μας, καὶ γλυκά, ποὺ τἄφτιαχνε ἡ ἴδια, Σμυρνιὰ θαυματουργή, Ἑλληνίδα 100% καὶ ἡρωικῶς τίμια. * Τὸ θυμήθηκα αὐτὸ πολλὲς φορὲς χθὲς καὶ σήμερα μὲ μιὰν ἐπίγνωση: ὅτι τελευταῖα, ἔχω ξεχάσει, στὶς ἡμερομηνίες τῶν ἑορτῶν, τοὺς δικούς μου ἀνθρώπους ποὺ δὲν ὑπάρχουν πιά. Ἡ <Κατρὶν λὲ Σά> [= Κατερίνα Γάτα], ὅπως τὴν ἔλεγα, ὥς τὶς ἀρχὲς τοῦ 1980, ποὺ ἔφυγε, εἶναι στὴν μνήμη μου, στὴν καρδιά μου...Κανεὶς δὲν ξέρει πραγματικὰ τί θυσίες ἔκανα γιὰ κείνην τὰ 4 τελευταῖα της χρόνια, ἀπ' ὅταν, μόλις, βγῆκα στὸ θέατρο. Κάποιοι ἠθοποιοὶ θυμοῦνται... Ἕνας καημός μου εἶναι ποὺ δὲν γνώρισαν ἡ Ζωὴ καὶ ὁ Σπύρος αὐτὴν τὴν γιαγιά. Δυστυχῶς, ἡ οἰκογένειά μας πῆγε, ἄθελά της, κατὰ Διαβόλου. Μᾶλλον ἐγὼ ἔχω ἀρχίσει, στὰ γεράματά μου, νὰ θεωρῶ τὸν ἑαυτό μου πιὰ τυχερό. Ὅλο τὰ θυμᾶμαι καὶ πονάω...
24.11.2019.

~ 

Βέρα Μίμογλου ,,,να κρατας μονον τις Ομορφες και τις γλυκες αναμνησεις απο τη μανουλα σου και να μην πονας πια ,,,ειχε Ολη σου την Αγαπη ,,,,εσυ φυλαχτο να εχεις την Ευχη της και εκεινη καλη Αναπαυση ,,,,ολοψυχα !

~

Ναί. ἀλλὰ δὲν ξεχνιοῦνται οἱ συμφορές της... Ἕνδεκα χρονῶ, ἦρθε πρόσφυγας ἀπὸ τὴν Σμύρνη. Μικρασιατικὴ καταστροφή, οὔτε νὰ τὴν ἀκούσω δὲν θέλω. * Γέννησε ἐμένα, μὲ τὸν πατέρα μου ὅμηρο στὴν Γερμανία. Κατοχή, ἀπ' ὅπου τίποτα δὲν ἀποκόμισε ἡ Ἑλλάδα: πάλι δούλα ἔγινε στὶς μέρες μας, μαδιέται καὶ παραδίνει τὰ ὑπάρχοντά της. * Στὰ ἐφηβικά μου χρόνια, ὅταν ἄρχισα γιὰ τὰ καλὰ νὰ σιχαίνομαι τοὺς μεγάλους ἀνθρώπους καὶ τὴν [παληανθρωπιά τους, καθὼς μὲ τρομοκρατοῦσε τὸ μέλλον, ἡ μάννα μου μοῦ παραστεκόταν μὲ μιὰ φωνὴ ὁλόιδια τῆς Κατίνας Παξινοῦ στοὺς <Βρυκίλακες> τοῦ Ἴψεν, μοῦ ἔδινε θᾶρρος καὶ γινόταν παράδειγμά μου σὲ ὅλα τὰ δύσκολα. * Μᾶς πέταξε ἔξω ἀπὸ τὸ σπίτι μας, ποὺ ἐκείνη ξενοδουλεύοντας τὄχτισε, ἐνόσω ἤμουν στρατιώτης, ὁ γαμπρός μου, τὴν πρώτη νύχτα τοῦ γάμου του μὲ τὴν ἀδελφή μου. Ζήσαμε φριχτὰ χρόνια μαζύ τους καὶ ὕστερα χώρια. Τὴν χτυποῦσε καὶ μοῦ τὴν φέρνανε σηκωτή οἱ γείτωνες, ὅταν πήγαινε κρυφά νὰ δεῖ τὴν κόρη της. Ἕλληνας χειρότερος κι' ἀπὸ ὁρκισμένος Τοῦρκος. * Ὕστερα, ἡ μαννούλα μου ἔπαθε ἄνοια, ὅταν βγῆκα στὸ θέατρο. Τὴν ἔπαιρνα μαζύ μου καὶ στὶς περιοδεῖες, Μακεδονία, Θράκη, <-------- ἐκεῖ ὅπου παίζεται σήμερα ἡ βρωμερότερη ἀγοραπωλησία τοῦ ἑλληνισμοῦ... * Ἤθελε ἐμένα, γιατί μόνον ἐγὼ δὲν τὴν πρόδωσα. Εἶδα νὰ τὴν δένουν χεροπόδαρα στὸ κρεβάτι της, ποὺ χτυπιόταν καὶ σφάδαζε: <- Γιάννη!...Γιάννη!...Μὴ φεύγεις...>. Μὲ τὶς μορφίνες, πέθανε, ἀφοῦ ἡρέμησε καὶ μοὔδωσε τὴν εὐχή της. * Δὲν τὴν εἶδα νὰ ξεψυχάει... Ἤξερα πὼς ἐκείνη τὴν Παρασκευή, ὥρα 3 μετὰ τὰ μεσάνυχτα, θὰ πέθαινε στὸ Ἄσυλο Ἀνιάτων Ἅγιος Γεώργιος, στὴν Κυψέλη. Τὸ εἶχα δεῖ στὸν ὗπνο μου πέντε μέρες νωρίτερα. Μὲ τὴν Μιμή, ξαγρυπνούσαμε καὶ περιμέναμε... Τρεῖς καὶ τέταρτο, μᾶς εἰδοποίησαν ὅτι...στὶς 3 ἡ ὥρα... Λίγο ἀργότερα, ἀπὸ τὸ γραφεῖο Κηδειῶν, ὅ ἄνθρωπος, θέλοντας νὰ τὴν μεταφέρει, μ][ε τὸ ἀσανσὲρ ποὺ μόλις χωροῦσε 2 ἄτομα, τὴν ἔδεσε κόμπο μὲ τὸ σεντόνι της, τὴν ἔχωσε μέσα, ἔκανε τὸν σταυρό του, μοῦ ζήτησε συγγνώμη, πάτησε ἀπάνω της καὶ τὴν κατέβασε. Ὁ ἴδιος φρόντισε - παρὰ τὸ ὅτι τοῦ εἶπα πὼς αὐτὰ δὲν μ' ἐνδιαφέρουν - νὰ τῆς γίνει πολυτελὴς λειτουργία, μὲ στολίδια καὶ λαμπάδες. Ἤτανε γείτωνας καὶ ἤξερε τὰ βάσανά μας. Ἐγὼ δὲν εἶχα οὔτε 500 δρχ. πλέον πουθενά, στὸ σπίτι, στὴν τσέπη μου, στὴν Τράπεζα... Καὶ τὸν τάφο, ἔτσι τὸν ἄφησα, μὲ μόνο τὄνομά της. * Ὕστερα ἄρχισαν ἆλλες τραγωδίες. * Τώρα, ζῶ τὴν μόνη καλλίτερη ἐποχή μου. Γιὰ πρώτη φορά. Καὶ ἐντελῶς μόνος.

~ 

Βέρα Μίμογλου  καμμια φορα ειναι καλυτερη αυτη η ηρεμη και συνειδητη μοναξια ,,,,με την Αγαπη της για φυλαχτο οπως σου ειπα ,,,,ξερεις αυτο ειναι κατι πολυ σημαντικο ,,,κατι που πολλες πλουσιες ,νοικουρες και καλοβαλμενες κυριες ,δεν μπορεσαννα το προσφερουν ποτε στα παιδια τους κι ας τους παρειχαν τα αγαθα του Αβρααμ και του Ισαακ μαζι ! η Αγαπη της βασανισμενης σου μανας ομως ; ειναι κατι εσυ μεσα σε τοσα βασανα το κουβαλας σαν μυρωμενο ανθος στην ψυχη σου ,,,ρωτα κι αλλους που κουβαλαμε καρβουνα ,,,,να ζησεις πολλα και καλα ακομα χρονια ''γκρινιαρη μου φιλε'',,,,να με καμαρωσεις και μενα στην αποφοιτηση μου απο το προτυπο νηπιαγωγειο ,,,χαχαχα φιλια Καλημερα !

 

~ 

 

 
Πάντως, ἡ μάννα μου, μὲ Ε΄ τάξη Δημοτικοῦ (11 χρονῶ ἦρθε ἀπὸ τὴν Σμύρνη), δὲν ἔκανε <οὔτε ἕνα> ὀρθογραφικὸ λάθος, ἔχω τουλάχιστον 120 γράμματά της ἀπ' ὅταν ἤμουν στρατιώτης (τῆς ἔγραφα κάθε μέρα, ἀκόμη καὶ 2 ἤ 3 φορές) καὶ ἤξερε καὶ μὲ διάβαζε τουλάχιστον σὲ ὁλόκληρο τὸ Δημοτικό. Τὰ καλοκαίρια κάναμε καθημερινὸ τρίωρο μάθημα. Σήμερα, εἰλικρινὰ τὸ λέω, οἱ γονεῖς μὲ Λύκειο, δὲν ξέρουν οὔτε τὰ παιδιά τους, μετὰ τὴν Β΄ Δημοτικοῦ, νὰ παρακολουθήσουν. Ἔχω ἰδίαν πείραν, σὲ δεκάδες σπίτια ἔχω κάνει δάσκαλος. Καὶ ὅλοι οἱ μαθητές μου, μηδενὸς ἐξαιρουμένου: <ἔμαθαν>. * Ναί, τὴν εὐχἠ τῆς μάννας μου, τὴν νιώθω μέσα μου. Ἴσως σηκωθῶ καὶ πάω σὲ4 καμιὰν ἐκκλησία ν' ἀνάψω ἕνα κεράκι. Ἐνδεχομένως...- ποῦ ξέρεις; Μπορεῖ νὰ δῶ κάτι καλλίτερο στὴν ζωή μου, γιὰ τὴν Ἑλλάδα. Ποῦ δὲν τὸ πιστεύω. Κατάρα τὴν δέρνει αὐτὴ τὴν χώρα.

24 Νοεμβρίου 2011 στις 4:42 μ.μ. · Αθήνα.

 

θρησκεῖες τέλος!
- μὲ τ' Ἅγιο Βέλος.
Θεέ μου, γλύτωσέ με, δὲν θέλω θρησκεῖες!
Πῶς ἐπιτρέπεις, Κύριε, τόσες βλακεῖες;
Κατέβα, ξανασταυρώσου, κάνε κάτι...
Δεῖξε τους ποιὸς εἶσαι... - καὶ μπές τους στὸ μάτι.
Ξεστράβωσέ τους, πὲς πῶς θὲς τὴν Ἀγάπη!
Σ' ἄπιστους καὶ πιστούς, στεῖλ' Ἅγιον ἀράπη·
κι' αὐτός, καθὼς πρέπει, νὰ τοὺς συνετίσει...
μὲ τὴν πανάγια τῆς σύνεσής Σου στύση!

====
 

24 Νοεμβρίου 2013 στις 8:58 π.μ. · Αθήνα.

 

Στοὺς τόμους 1947 τῆς Διαπλάσεως τῶν Παίδων (ἐφημερίδα Κυριακάτικη Δημοκρατία) ἀνακάλυψα μίαν διαπλασοπούλα μὲ τὸ ψευδώνυμο: Μικρὴ Λογοτέχνις. Δέκα χρόνια ἀργότερα, τέλος 1957, ἀφοῦ μ' ἔβαλε σὲ μπελάδες ὁ καθηγητής μου Γιάννης Σιδέρης, ἀνακαλύπτοντας, σὲ μένα, ἕνα ταλέντο, κι' ἀφοῦ ἀναζητῶντας τὸ <Ἑλληνόπουλο-Ὁ θησαυρὸς τῶν Παιδιῶν>, βρῆκα τὴν <Διάπλασι τῶν Παίδων>, ποὺ οὔτε κἄν τὴν γνώριζα, κι' ἀμέσως πῆρα τὸ ψευδώνυμο: Μικρὸς Λογοτέχνης, (χρόνια τὸ...τιμοῦσα, ὑποθέτω),
τώρα θέλω, ἔτσι ἀπὸ γεροντικὸ πεῖσμα, νὰ φλερτάρω ἐκείνη τὴν Μικρὴ Λογοτέχνιδα. Ποῦ, πῶς, πότε θὰ μποροῦσα νὰ τὴν δῶ; Ποιὸς θὰ μᾶς "τὰ κανονίσει"; Ἕνα φιλὶ τὄχω ἕτοιμο νὰ τῆς τὸ δώσω.
Περιμένω.

Αυτοκτόνησε Ολλανδή πολιτικός αφού κατήγγειλε σε βίντεο ότι βιάστηκε ομαδικά από μουσουλμάνους που την απήγαγαν. 

~  

 Ἆλλο Ὁλλανδία καὶ ἆλλο Ἑλλάδα. Ἐδῶ, τοὺς θέλουμε, τοὺς παραθέλουμε καὶ τοὺς ὑπερπαραθέλουμε. Ἀλήθεια, βγαίνεις στοὺς δρόμους, νὰ δεῖς, ὅτι εἶναι ἀπείρως περισσότεροι ἀπὸ μᾶς καὶ κυκλοφοροῦν πανευτυχεῖς; Ἐδῶ, ποὺ λές, κανεὶς καὶ καμιὰ δὲν θ' αὐτοκτονήσει. Ἔχει ἔρθει τὸ (καὶ σεξουαλικὸ) ὄνειρό τους στὰ πόδια τους, δῖπλα τους. Τοὺς θέλουν καὶ τοὺς παραθέλουν καὶ τοὺς ὑπερπαραθέλουν. Ἐμᾶς δὲν θέλουν.

~
Ἀκούω κάτι νούμερα: 10.000 ἐδῶ, 6.000 ἐκεῖ... Τοὺς ὑπολογίζω (ποῦ νὰ ξέρω ἄλλωστε; - ἀλλὰ δὲν τρώγω καὶ κουτόχορτο...) Δυόμισυ ἑκατομμύρια στὴν ἑλληνικὴ ....ἀκράτεια. Μόνο στὴν περιοχή μας, Ὁμόνοια, Βικτώρια, Ἅγιος Παντελεήμων, πλατεία Ἀττικῆς, Κάτω Πατήσια..., εἶναι πλέον τῶν 500.000. Καὶ οὔτε 50.000 Ἕλληνες. Σήμερα, ἕνας, στὴν πολυκατοικία μας, μοῦ ἀγρίεψε νὰ μὲ φάει ποὺ τοῦ εἶπα ὅτι τὸ ἀσανσὲρ εἶναι γιὰ 2 μόνον ἄτομα (τὸ ἔχω γράψει ἐγὼ ὁ ἴδιος μὲ κόκκινο μαρκαδόρο μέσα κι' ἔξω ἀπὸ τὶς πόρτες μὲ μεγάλα γράμματα ἐδῶ καὶ 4 χρόνια). Ἕνας Ἕλληνας(!) μοῦ σύστησε νὰ μὴν μιλάω, γιατί δὲν θὰ βρῶ τὸ δίκηο μου! Ἡ διαχείριση εἶναι ἀπούσα. Μὴν σοῦ Πῶ ὅτι εἶμαι ἴσως καὶ ὁ μόνος ποὺ πληρώνω, ἀμέσως, χωρὶς οὔτε λεπτὸ καθυστέρηση. Ἀλλὰ καὶ βοήθεια νὰ βγεῖς νὰ φωνάξεις, κανεὶς δὲν θἄρθει. Ἡ Ἀστυνομία μας (120 μέτρα ἀπὸ δῶ;) περὶ νὲς-καφὲ τυρβάζει στὸ πεζοδρόμιό της. Κάποτε τοὺς κάλεσα καὶ εἶπαν ὅτι δὲν εἶχαν περιπολικό. Μᾶς ἔχουν γιὰ ξεπάστρεμα.

Ἀλεξάνδρα Λαδικοῦ: Ἐξέγερση λαθρομεταναστῶν στὴν Κόρινθο κτλ.
~

Γιὰ νὰ μὴν ἀνοίγω ἆλλο μήνυμα. Πρὶν λίγο, στὸ τρόλλεϋ, βρεθήκαμε τρεῖς Ἕλληνες, συνταξιοῦχοι, ἀνάμεσα σὲ 32 ἀλλοδαπούς. Ἄς ποῦμε γίναμε φίλοι. Πάντως καλοπροαίρετα μιλήσαμε ἀναμεταξύ μας. Μεταξὺ ἄλλων, ὁ ἑνας εἶπε: - Μὴ μιλᾶς, δὲς πόσοι εἶναι αὐτοί, θὰ μᾶς πλακώσουν στὸ ξύλο. Ἐγώ: - Ὥς τώρα, ἔχω δείρει, δὲν μ' ἔχουν δείρει. Δὲν φοβᾶμαι κανέναν. Ὁ τρίτος: - Ἐγὼ ἔχω περάσει δυὸ νῦχτες στὸ Τμῆμα, ἐπειδή, περνῶντας ἀπὸ τὸν Ἅγιο Παντελεήμονα, ἔκανα τὸν σταυρό μου! Ἐγώ: - Καλὰ νὰ πάθετε, τὰ θέλει ὁ κῶλος σας. Ὁ πρῶτος: - Ξαναπές το αὐτό, ἔτσι εἶναι. Ἐγώ: - Ἐρντογὰν θέλει ὁ κῶλος σας. Ἄλλη μιὰ φορά: - Ψηφῖστε Ἐρντογάν, ὅ,τι λαχταρᾶ ὁ κῶλος σας, Ἕλληνες τοῦ κώλου!...


• 

  Αλεξάνδρα Λαδικού ΑΣ ΤΗΝ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ....ΜΕΡΙΚΟΙ...ΜΕΡΙΚΟΙ ΠΟΥ Γ Ε Λ Α Ν Ε....Η...ΧΑΧΑΝΙΖΟΥΝ ΒΛΑΚΩΔΩΣ..
• 

  Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ὄχι, πρόσεξε πόση συμμετοχὴ ἔχεις!... Φοβοῦνται, κατάλαβέ το. Ἀλλὰ τὸ ξύλο θὰ τὸ φᾶνε. Καὶ ὅλες τὶς συνέπειες.Τοὺς βλέπω ὅλους στὸν δρόμο: τρέμει τὸ φυλλοκᾶρδι τους. Χρόνια τὸ λέω - γραπτῶς, ἐδῶ μέσα - πὼς οἱ παππάδες π.χ. (Ἅγιος Κωνσταντίνος Ὁμονοίας, ὅπου ἔμενα πρῶτα, - Ἅγιος Παντελεήμων, ὅπου θὰ μένω ἰσοβίως) φοβοῦνται νὰ χτυπήσουν τὶς καμπάνες Μεγάλη Παρακευή, - ἔχω ἐπέμβει ὅλες τὶς φορὲς ἀπὸ πρὶν 5 χρόνια - καὶ στὴν Ἀνάσταση. Τοὺς πάτησα τὶς φωνὲς μέσα στὴν ἐκκλησία: <- Φοβᾶστε νὰ χτυπήσετε τὶς καμπάνες, μὴν ἐνοχλήσετε τοὺς ἀλλοδαπούς;...>. Στὶς κορυφαῖες στιγμὲς τῆς χριστιανοσύνης, στὴν ὁποία λένε ὅτι πιστεύουν καὶ ὅτι μυοῦν τὰ πλήθη! Προσωπικῶς, ἔχω γίνει ἄθρησκος, ἀπὸ πολλὰ χρόνια πρίν, ἀλλὰ ζῶ ἀνάμεσα σὲ Ἕλληνες (παρακάμπτω τὸ πρῶτο συνθετικὸ ποὺ τοὺς χάρισα: Ἀλλοδαπ'-) καὶ ὑποτάσσομαι στὴν γενικὴ θέληση, ἀλλὰ ἐπειδὴ ἡ θρησκεία δὲν εἶναι μπορντέλο (τουλάχιστον δὲν τὴν βλέπω ἔτσι ἐγώ), δὲν ἀστειεύομαι μαζύ της, νὰ τὰ λέω μία ἔτσι μία ἀλλοιῶς. Καὶ ἀπαιτῶ νὰ ξέρω σὲ ποιάν χώρα ζῶ. Σιχαίνομαι ὅ,τι βλέπω γύρω μου. Τὰ τελευταῖα χρόνια ἔχω καταργήσει τὰ πᾶντα, δὲν πάω πουθενά, καὶ πρῶτ' ἀπ' ὅλα δὲν πάω στὸ θέατρο, γιὰ δύο λόγους: δὲν ἀνέχομαι τὶς χοντροκομμένες παραστάσεις τους, δὲν θέλω νὰ νομίζουν ὅτι λαχταράω νὰ παίξω καὶ ὅτι πάω νὰ τοὺς γλείψω, πράμα ποὺ δὲν τὄκανα ποτέ. Σιχαίνομαι τουλάχιστον τοὺς μισοὺς ἀνθρώπους τοῦ θεάτρου. Κάνω, λοιπόν, βόλτες, μὲ τὴν ἡσυχία μου, τὸ πάσο μου, καὶ βλέπω, παρατηρῶ. Ὅλα ἔχουν παραδοθεῖ στοὺς ἀλλοδαπούς, κυρίως ἐξ Ἀσίας - ὅ,τι πιὸ ἀπεχθές. Ἀκούω τὶς φωνές τους καὶ λέω διαρκῶς, χιλιάδες φορὲς τὴν ἡμέρα: < - Ὤχ, θεέ μου!...Ὤχ, θεέ μου!...>. Καὶ ἐπειδὴ δὲν γνωριζόμαστε, σοῦ λέω: παρὰ τὰ 75 μου χρόνια, δὲν ἔχω τίποτα γεροντικὸ ἐπάνω μου, οὔτε παιδαρέλι δὲν ἔχει τὸ παράστημά μου (ἴδιος ὁ συγχωρεμένος θεῖος μου Μιχάλης Μωραΐτης, Κέρκυρα, κι' ὁ θεῖος μου Νίκος, ἀδελφὸς τοῦ πατέρα μου, πατέρας τῆς Costanza Lagreca). Ἐπίσης ἔχω νὰ φάω καὶ δὲν χρειάζομαι ὑποστήριξη. Ἀπὸ κανέναν. Ἄλλωστε δὲν ὑπάρχει καὶ κανεὶς πρόθυμος νὰ νοιαστεῖ γιὰ μένα . Στηρίζομαι στοὺς γιατροὺς καὶ στὶς νοσοκόμους ποὺ μὲ συμπαθοῦν αὐθορμήτως. Ἄ, μὴν ξεχάσω καὶ τὴν λατρευτικὴ σχέση μας μὲ ὅπου Φαρμακοποιός, παιδιὰ καὶ γάτες.  Καὶ τὸ μυαλό μου δουλεύει καλλίτερα κι' ἀπὸ ὅσο στὰ 20 μου χρόνια. Καὶ ὅμως, ὅταν βλέπω Ἕλληνες (Ἀλλοδαπ'-), γίνομαι μπαροῦτι: χωρὶς κινητό, δὲν μποροῦν νὰ περπατήσουν, δὲν εἶναι σὲ θέση ν' ἀνέβουν στὸ λεωφορεῖο ἤ νὰ κατέβουν, δὲν μποροῦν νὰ ἐρωτευτοῦν, οὔτε νὰ τραβήξουν τὸ καζανάκι... Τί ἆλλο θέλεις νὰ σοῦ πῶ, γιὰ νὰ καταλάβεις, ὅτι οἱ Ἀλλοδαπ'-Ἕλληνες εἶναι ἕνας ἀποχαυνωμένος λαός, ποὺ μόνο νὰ τρώει, νὰ κάνει κακὰ καὶ νὰ κοιμᾶται ξέρει. Οἱ εἰσβολεῖς γι' αὐτοὺς εἶναι μιὰ κάποια λύση. Τὄχω γράψει κι' αὐτὸ ἀμέτρητες φορές: ἀκόμα φτηνότερα ἐργασιακὰ χέρια, ἀδήλωτα ἐνοίκια, φτηνότατο σέξ (μεταξὺ ἀντρῶν - οἱ γυναῖκες τους εἶναι ὅλες τους παρθένες-Μαρίες...). Εἶδες πόσο λιανὰ σ'τὰ κάνω; Κατάλαβες τίποτα; Ἀλεξάνδρα, εἴμαστε ἐλάχιστοι ἐμεῖς ποὺ δὲν μᾶς πῆρε ἀπὸ κάτω ἡ Κατάσταση Προδοσίας.

Ἕνας δρόμος ἀπ' ὅπου περνάω (γιὰ νὰ πάω στὸ Καφενεῖο) κάθε μέρα, εἶναι ἡ ὁδὸς Ἀχαρνῶν. Ὁ μόνος Ἕλληνας ἤ καμιὰ φορὰ κι' ἕνας δεύτερος ἤ ἕνας τρίτος καὶ τέρμα. Ἑλληνικὰ δὲν μιλάει κανεὶς ἀπὸ τοὺς ἑκατοντάδες ἄλλους ποὺ κυκλοφοροῦν μὰ τὰ κινητά τους καὶ τ' ἀκουστικά τους καὶ τὰ 4-5 κουτσούβελά τους, οἱ παντρεμένοι. Καὶ φυσικά, ἀμέτρητοι ἀλλοδαποὶ νεαροί, γκόμενοι τοῦ κερατᾶ, ἀλλὰ καὶ ταυτοχρόνως στρατεύσιμοι ὑπὲρ τῆς θρησκείας τους, 18 -35 χρονῶ. Ποιός νὰ μιλήσει στὴν Ἀλλοδαπ'-Ἑλλάδα; Ἄσε πού, σεξουαλικῶς, τοὺς χρησιμοποιοῦν καὶ μὲ 1,40 εὐρώ, οἱ..........................Ἕλληνες. Δὲν μιλῶ γιὰ γυναῖκες - αὐτὲς περιφρουροῦνται ὅσι τίποτα ἆλλο. Ἕλληνες, ἆντρες, ὄχι δηλωμένοι γκαίη, ἀνυποψίαστοι, μὲ άλλοδαπούς, πού, ἄν ἦταν στὴν χώρα τους, θὰ τοὺς κρεμοῦσαν ἀνάποδα στὴν πλατεία. Ὄχι, δὲν θέλω αὐτὸ νὰ γίνει ποτὲ ἐδῶ ἤ ἀλλοῦ, - οὔτε κατὰ διάνοιαν. Ἀλλά, νὰ μὴν κρυβόμαστε καὶ τόσο πίσω ἀπὸ τὸ ρημάδι τὸ δάχτυλό μας. Οἱ πολιτικοὶ τοὺς θέλουν γιὰ ἄλλους λόγους, ἀλλὰ καὶ γιατί, γιὰ ἄλλους λόγους, τοὺς θέλει καὶ ὀ..........................ἑλληνικὸς λαός τους: ἐργοδότες, σπιτονοικοκύρηδες καὶ σεξουαλικῶς πεινασμένοι κι' ἀναζητοῦντες. Φυσικά, μὴν ξεχνᾶμε καὶ τὰ ναρκωτικά - πολὺ χρῆμα! Καὶ νἄτανε μόνον ἡ ὁδὸς Ἀχαρνῶν. Τὸ ξαναλέω, γιατί οἱ ὑποκριτὲς..........................Ἕλληνες εἶναι ἀναρίθμητοι καὶ θὰ ψάξπυν νὰ βροῦν προσχήματα δικαιολογίας. Συμπέρασμα: καλὰ νὰ πάθετε. Τί φταῖμε ὅμως καὶ μερικοὶ ἆλλοι ποὺ δὲν γουστάρουμε δουλεμπόρους καὶ δούλους καὶ τὴν ἐξορία μας μέσα στὸν τόπο μας;

(Ἀντίγραφον - σταράτα λόγια καὶ σ' ὅποιον ἀρέσουν):
~
Εἴδησις:
Η Ουγγαρία δίνει σπίτι στις οικογένειες που θα κάνουν 3 παιδιά.
==
* Ἔ, ἐμεῖς θἄχουμε πᾶντα τοὺς λαθρομετανᾶστες μὲ τὰ 5 τουλάχιστον, σὲ κάθε οἰκογένεια, παιδιά, ποὺ τύφλα νἄχουν τὰ Ἑλληνόπουλα!...
Ἀντίδρασις:
ΕΓΩ ΜΙΛΑΩ ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΞΑΝΑΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΑΧΟΠΑΙΔΙΑ.ΤΩΡΑ ΠΗΓΕ ΑΛΛΟΥ Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ.ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΔΕΝ ΤΟ ΕΘΙΞΑ ΚΑΘΟΛΟΥ...ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΓΙΑΤΙ ΕΣΤΙΑΣΤΗΚΑΝ ΕΚΕΙ ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ.
~
* * Ἑστιάστηκαν ἐκεῖ οἱ ἀντιδράσεις γιατί ἐμεῖς, οἱ Ἕλληνες (!), ἔχουμε πάψει νὰ κάνουμε παιδιὰ γιὰ λόγους μοντερνισμοῦ καὶ γιατί κοστίζουν. Οἱ ἀλλοδαποὶ κάνουν, ἔτσι κι' ἀλλοιῶς, ἐκ πεποιθήσεως, πολλὰ παιδιά, - ...δὲν χρειάζεται οὔτε νὰ τὸ σκεφτοῦν οὔτε νὰ τὸ ἀποφασίσουν. Καὶ ἡ Ἀλλοδαπ'-Ἑλλάδα τοὺς θέλει (τολμάει νὰ κάνει καὶ διαφορετικά;), τοὺς παρέχει ἐπιδόματα, σπίτια, ἰατροφαρμακευτικὴ περίθαλψη καὶ φυσικὰ θὰ τοὺς χρησιμοποιήσει σὰν φτηνὰ ἐργατικὰ χέρια καὶ σὰν μέλλοντες Ἕλληνες(!) - σιγὰ μὴν τοὺς νοιάζει ἡ πραγματικὴ ἑλληνικότητα, ἡ ἤδη ξεχασμένη <-------καὶ "ξεχεσμένη" νὰ τὴν πεῖς, γλώσσα ποὺ σφάλλει, ἀλήθεια λέει. Ὅποιος δὲν βλέπει ποῦ πάει τὸ πράμα ἤ χαζὸς εἶναι ἤ τὸν χαζὸ παριστάνει. Καὶ δὲν θὰ πῶ μὲ τίποτα πρόσφυγες τοὺς εἰσβολεῖς, ποὺ μᾶς στέλνει, καθ' ὁμολογίαν του, ὁ Τοῦρκος. Οἱ καθωσπρεπισμοὶ δὲν εἶναι τοῦ εἴδους μου, ἄν δὲν εἶναι ἐπακόλουθα Λογικῆς ἐξέλιξης τιμίων ἐνεργειῶν.

«Απ’ τη Σμύρνη έρχεστε; Δε δεχόμαστε πρόσφυγες» Διδώ Σωτηρίου – Οι πρόσφυγες).
Ελλάδα.
==
* Ἡ ἴδια χοντρὴ μαλακία. Τὸ 1922 εἴχαμε καταστροφή, ὁλότελα δική μας, καὶ φύγαμε ἀπὸ τὴν προαιώνια Ἑλλάδα, γιὰ τὴν πατρίδα μας, αὐτὴν ἐδῶ τὴν χώρα. Ἀνταλλαγὴ πληθυσμῶν ἔγινε. Ἀλλοίμονο ἄν δὲν μᾶς ἤθελε καὶ ἡ μάννα πατρίδα. Δὲν εἴχαμε ποῦ ἀλλοῦ νὰ πᾶμε καὶ δὲν φορτωθήκαμε σὲ ξένες χῶρες. Αὐτὰ ποὺ λέτε, ξεμασκαρεύουν τοὺς ντόπιους χωριάταρους, τοὺς τότε καὶ τοὺς τώρα, δηλαδὴ ἐσᾶς. Ὅλοι μαζύ, ὅμως, ἐγχώριοι καὶ πρόσφυγες, χάσαμε ἕναν, τὸν ἴδιο πόλεμο. Δὲν ἤρθαμε ἄγνωστοι, ἀπὸ τὸ ἄγνωστο, σκίζοντας τὰ χαρτιά μας καὶ τὰ φουσκωτὰ ποὺ μᾶς μετέφεραν, γιὰ νὰ παραπλανήσουμε καὶ νὰ θρονιαστοῦμε σὲ ξένη γῆ, νὰ παίρνουμε ἐπιδόματα καὶ νὰ ἐπιβάλουμε ἆλλα ἤθη κι' ἔθιμα. Ὅποιος παραλληλίζει τὰ μὲν μὲ τὰ δέ εἶναι προδότης, τὸ λιγώτερο. Κι' ἄν δὲν τοῦ ἀρέσει, νὰ φύγει ἀπὸ δῶ. Στὰ τσακίδια.