Ἐπίκειται νοθεία στὶς ἐκλογές;

21 Ἀπριλίου 2012, καὶ ὥρα 17:42.

Κάπου ἄκουσα θὰ βάλουν μπαχαλάκηδες, σὲ διάφορα ἐκλογικὰ κέντρα,
νὰ τρομοκρατήσουν τοὺς ἡλικιωμένους,
μὴν πᾶνε καὶ ψηφίσουν Ν.Δ., ποὺ εἶναι κόμμα πατριωτικὸ κτλ.
Λοιπόν, ἠλικιωμένος, θέλω δὲν θέλω, εἶμαι καὶ φαίνομαι!...
Μήπως μ' ἕνα καλὸ μακιγιὰζ... - τί λέτε, μπορῶ νὰ πάω νὰ ψηφίσω ΚΚΕ
μὲ τὴν ἡσυχία μου;

Ψηφῖστε,
ψοφῆστε,
τελειώσατε.
(ξανανιώσατε!)

Δεῖ δὲ γέροντες καὶ γερόντισσσες,
κερατάδες καὶ παγαπόντισσες,
νὰ φοβηθοῦν καὶ νὰ μὴν ψηφίσουν.
Τί τὸ θέλουν; Ἀφοῦ θὰ ψοφήσουν!...

Θὰ βάψω ὁλόμαυρα τὰ μαλλιά μου,
κι' ἔξω θὰ πετάξω τὰ λιλιά μου·
τὸ καθῆκον μου κι' ἐγὼ νὰ κάνω
καθὼς γέρος νεανίας τυγχάνω.

Κι' ἄν τις μοῦ τὴν πέσει μπαχαλάκης,
- εἴθισται δεξιοτεχνῶς συχνάκις:
- Ἀντιμνημονιακὸς εὶμὶ ! νὰ πῶ
ἤ... - καὶ δὲν κάνω τὸν ἀλλοδαπό;

Τὸ πᾶν ἐστὶ στὴν κάλπη νὰ φθάσω,
πρὶν ὅλος χεστῶ καὶ πρὶν μουδιάσω.
Νὰ σταυροκοπηθῶ, νὰ σταυρώσω...
Καί, κατουρῶντας, νὰ ξαλαφρώσω.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.

~~

21 Ἀπριλίου 2012, καὶ ὥρα 20:40.

παίζοντας τὸν καλὸ παπποὺ καὶ τὴν καλή μας γιαγιά,
κάνε τὴ Μαχαρανή, νὰ κάνω τὸν Μαχαραγιά.

Λυρὰν, προτοῦ σὲ σφάξω,
τὰ ποιήματά σου θὰ κράξω!
Γέρο, μὲ παρομοιάζεις μὲ τὸ γεροντάκι·
δὲς πῶς ξεχειλίζουν δίπλες στὸ πηγουνάκι
κι' ὄχι γιὰ πές μου: τοῦ μοιάζω;
Πὲς "ναὶ" κι' ἀμέσως σὲ σφάζω.

Λυρὰν*, τῆς γριούλας μοιάζεις·
φύγε μακρυά, - ...μὲ τρομάζεις!
Νέα, σ' ἀγαποῦσα σὰν τρελλὸς καὶ σὲ λάτρευα·
στὴν ἀγκαλιά σου, τίς λύσσες ὅλες γιάτρευα.
Νὰ ψηφίσεις; γιὰ κάνε πὼς...
Μὴ θὲς νὰ μὲ δεῖς ἀπρεπῶς

φερθέντα, νὰ σ' ἀστράψω
ἕναν μπᾶτσο, νὰ σὲ θάψω,
κοιλαρού, ξεμωραμένη καὶ φαφουτιάρα...
- ἆντε σ' ὅλους μὴν πῶ πὼς εἶσαι κατρουλιάρα!
Μόνον ἐγὼ θὰ ψηφίζω·
δὲν πουλιέμαι, χαστουκίζω.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.

--

(*) Ψευδωνυμομάχος ποὺ πλέον μὲ ἀποφεύγει καὶ ἔχει διαγράψει κείμενά της ποὺ ἀπευθύνονταν σὲ μένα.

~

Σχόλιο ἀπὸ τὴν Ειρήνη, 21 Ἀπριλίου 2012, καὶ ὥρα 21:49.

ωχ αγρίεψαν τα πράματα.

~

21 Ἀπριλίου 2012, καὶ ὥρα 22:31.

καυγάδες καὶ κουτσομπολιά,
στὴν Ποιητικὴ ζεστὴ Φωληά.

Ἐμᾶς, ἔτσι μᾶς ἀρέσει: ν' ἀγριεύουμε!
Τὰ ρεζιλήκια μας νὰ δημοσιεύουμε,
γιὰ νἄχει ὁ κόσμος μὲ κάτι ν' ἀσχολεῖται!
- Ἀσήμαντοι τοῦ κόσμου, μπρός, ἑνωθεῖτε!
Διαβᾶστε, στὴν Ποιητικὴ Γωνιά, πράματα
λίαν ἀκατανόμαστα· καὶ θάματα
ποὺ θὰ σκανδαλίζουν τὸ πανελλήνιον,
ὡς νέον τι μυστήριον ἐλευσίνιον!
Σιγά, μὴν ντραποῦμε τώρα τὴν Εἰρήνη!...
Δές την, πῶς ἔχει ἀπ' τὴ ζήλεια της ὠχρύνει!

Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.

~

Σχόλιο ἀπὸ τὴν Ειρήνη, 21 Ἀπριλίου 2012, καὶ ὥρα 23:09.

Φεύγω γιατί τα πράματα, τα βλέπω , εδώ, σκούρα,

μη σπάσει το κεφάλι μου του Ίάνη η μαγκούρα!

(ήδη από το φόβο μου, μου φύγανε τα ούρα)

Σχόλιο ἀπὸ τὴν Ειρήνη, στὶς 23:21.

και επί του θέματος:

Η ψήφος θα επιτραπεί, λένε, μόνο στους παίδες

και σ' όσους, απ' τους γέροντες, ψηφίζουν κουκουέδες!

~

22 Ἀπριλίου 2012, καὶ ὥρα 9:46.

Στὴν Εἰρήνη.
ἄχ, ἄχρηστη τελείως,
τηρεῖς σιγὴν ἰχθύος.
Δειλὴ καὶ ἀνεπρόκοπη,
πρὸ πολλοῦ μεσόκοπη...
πῶς φεύγεις ἀμαχητί,
χωρὶς κἄν ἐνισχυτὴ
στὸ χαλαρὸ πιπί σου;
Ἐμπρὸς, ἀπολογήσου!
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.

22 Ἀπριλίου 2012, καὶ ὥρα 10:00.

Πάλι στὴν Εἰρήνη (ποὺ ἐξεφράσθη).
πάλι καλά,
μιλᾶς ὁμαλά.
Τὴν πρόσβαλα καὶ μίλησε,
κι' ὡραῖα παραλλήλισε.
Ἰ. Λ. Σκ.

~~

Σχόλιο ἀπὸ τὸν Nikolakakos Georgios (spartinos), 22 Ἀπριλίου 2012, καὶ ὥρα 17:07.

Ιανη τα κοριτσια μας
το χιουμορ δεν προσβαλη
τα χουγια και τα βιτσια μας
και ολο μας το χάλι
κρυβουν στο προσκεφαλι!!!
Μας περιπαιζουν ομαλα
σαν τ'απαλο το χαδι
μα δεν σηκωνουνε πολλα
γι’ αυτο μη ριχνεις λαδι
να μην φουντωσει η φωτια
κι αρχισουνε τα ναζια
η λαοπλανα τους ματια
εχει πολλα γραναζια!!!
χαχαχα

~~

23 Απρίλιος 2012 στις 11:09

μωρὲ μὲ τὸ κιλὸ θὰ ρίχνω λάδι,
γιὰ δυὸ γραμμάρια σεξώδικο χάδι.
Τρελλαίνομαι λάδι στὴν φωτιὰ (καὶ βούτυρο) νὰ ρίχνω,
τὰ στεγανά, κυρ-Σπαρτινέ μου, μετὰ τόλμης διαρρήχνω·
στὴν δὲ Λυρὰν καὶ στὴν Εἰρήνην, διὰ κορεσμὸν ὁρμάω
κι' ἄς μὴν ἔχω πιὰ...δόντια! Μὲ τὰ οὗλα μου. Κι' ὅ,τι φάω!

Καὶ ὥρα 17:10

κι' ἀνάμεσα σ' αὐτὲς τὶς δυό,
καμαρῶστε τὸ ρημαδιό!

Κι' ἀπὸ τὶς δυό σας, ποιά ‘ν' ἡ μιά,
νἄξερα, καὶ ποιά 'ν' ἡ ἄλλη.
Ποιά, πρώτη, μὲ λιποθυμιά,
τὴν ρομπίτσα μου θὰ βγάλει.

Οὺαὶ κι' ἀλλοίμονο, κουκλιά,
τσίτσιδος ἄν ξεπροβάλω!
Κάλλιο πρὶν πέσει καρεκλιά,
τὸ ραντεβού μας ἀναβάλλω.

Χαμόμηλο, μιὰ ρουφηξιά,
συγγνώμη! καὶ τὄχ' ἀνάγκη.
Δὲν...πήγαινα γιὰ πηδηξιά,
μὴ μὲ παίρνετε φαλάγγι!
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.

~~

Σχόλιο ἀπὸ τὸν Nikolakakos Georgios (spartinos), 23 Ἀπριλίου 2012, καὶ ὥρα 17:25.

Διαγραφή σχολίου

Ιάνη είσαι τυχερός
σαν ανοιξιάτικος καιρός!!!
τη θέση σου να έπαιρνα
και χαμόμηλο θα σ'έφερνα!!!
~~
Υ.Γ. Γίνεται εὔκολα ἀντιληπτὸ ὅτι ἔχουν ἀφαιρεθεῖ σχόλια-ἀπαντήσεις. Παρ’ ὅλ’ αὐτά,
βλέπω πὼς τὸ κλίμα διασώζεται. Ἰ.Λ.Σκ.

Μὲ πασχαλιάτικες εὐχές, πρὸ ὀλίγου γραφὲν τοῦτο:

15 Ἀπριλίου 2012, καὶ ὥρα 10:00.

καὶ πασχαλιάτικοι διάλογοι,

προεκλογικῶς παράλογοι.

Ἀρνάκι μὲ γέννησεν ἡ μάννα μου,
ἆσπρο καὶ λεπτοῦλι.
Τὴν τρανή, σὰν εἶδε, ...γιαταγάνα μου,
δόξασε τὸν Θεούλη!

- Ἐσὺ, μωράκι μου γλυκό, θὰ σκίσεις,
τὸ ξέρω, τὴν Τουρκιά!
Σὲ σφάζω, ἄν, σ' Ἑλλήνων κυβερνήσεις,
παραδώσεις βρακιά.

Πέθαν' ἡ μαννούλα μου... Καὶ πῶς θέλω,
μάρτυς ἡ ψωλή μου,
νὰ ψηφίσω Πασὸκ καὶ Βενιζέλο,
νά 'μπουν στοῦ Μαξίμου.

Τὸν Σαμαρᾶ, μαμά, δὲν τὸν ψηφίζω,
πού 'πεσε στὴ φάκα!...
Κάλλιο τ' ἀρχίδια μου νὰ βοστρυχίζω,
  τσαγανιά μου βράκα.

Πᾶσχα σήμερα, μάδερ, - τὴν γλυτώνω,
δὲν θὰ μὲ σφάξουνε!
Πρὶν τὴν Ἀνάληψη, μὲ δακρυγόνο
θὰ παραλλάξουνε

καὶ τ' ἄμοιρο τ' ἀρνί σου, μαμάκα μου,
- κι' ἄχ, μαῦρο θὰ γίνω!
- Τὶ φταίω, καὶ νεκρή, γυιέ μου, μαλάκα μου,
φαρμάκι νὰ πίνω;
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.

Αὐτὴ τὴν φορὰ ἤ συμμέτοχοι ἤ συνένοχοι στὰ πολιτικά.

16 Ἀπριλίου 2012, καὶ ὥρα 8:00.

παππού Λιας ἔγραψε: η ψήφος στις εκλογές δεν είναι λύση.

πολιτικὴ λύση
χωρὶς νοῦ καὶ στύση.

Παππου-Λιά, σκύβω, σ' ἀσπάζομαι σεμνὰ τὸ χέρι·
τὰ λόγια σου λεύτερα πετοῦν σὰν περιστέρι.
Οὔτε κι' ὁ ἔρωτας, κατάντησε, συχνὰ λύση·
ψηφίζουμε, λὲς καὶ δὲν ἔχουμε ξανὰ χύσει.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.

Ἆντε, μὴν κάθεστε. Ἔρχεται Πρωτομαγιά!

22 Ἀπριλίου 2012, καὶ ὥρα 14:19.

Ποῦ θὰ πᾶμε νὰ πρωτομαγιάσουμε,
μὲ τὴν πείνα μας νὰ χαλβαδιάσουμε;

Λίαν προσεχῶς θἄχουμε Πρωτομαγιά,
στὰ πατζάκια μας φουντώνει πυρκαγιά·
προσέξτε μὴν καοῦνε τ' ἀνθηρά σας·
μοστράρετέ τα στὰ παράθυρά σας.

Ἄν στὸ συσσίτιο μᾶς δώσουνε ψωμιά,
μποροῦμε καὶ τρελλήν, βρέ, Πρωτογαμιὰ
ἐπίσης νὰ γιορτάσουμ' ὅλοι· μόνον
μὴν πέσουμε σὲ χέρια γενοκτόνων.

Ἐργάτες κι' ἄνεργοι, μαζὺ νὰ πᾶμε
ἔξ' ἀπ' τὴν Βουλή μας, νὰ βλαστημᾶμε
τὴ μάννα ποὺ μᾶς γέννησε - ἡ βρώμα! -
καὶ δὲν μᾶς δήλωσε σὲ κάποιο κόμμα.

Νὰ καταθέσουμε στεφάνι πείνας,
λίμας μισθοὺς αἰτοῦντες, Ἰνδοκίνας·
Ἱερὸν Λόχον Πειναλέων προτείνω,
μ' Ἐθνικὸν Ὕμνον Ἐπιτάφιον θρῆνο.

Τὸν Θούριο τοῦ Ρήγα νὰ ξεσκίσουμε,
Τράπεζες καλῶς νὰ θωρακίσουμε,
Ὑπουργοὺς ἁπλῶς νὰ πιθηκίσουμε
μήπως τυχὸν καὶ τὰ 'κονομήσουμε.

Ἔνσημα, γιατροὺς, συντάξεις... χεσμένα
τἄχουμε! Μὲ μισοκατεβασμένα
βρακιά, τουρλωτοί, νὰ παρελάσουμε
κι' - Ἆντρες, ἐμπρός, μάρς! νὰ βροντοκλάσουμε.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.
 ~~
 

Σχόλιο ἀπὸ τὴν Εἰρήνη, στὴν Ποιητικὴ Γωνιά, 22 Ἀπριλίου 2012, στὶς 17:09.

Εφέτος την Πρωτομαγιά
ας είμαι χουφταλογιαγιά
θα δείξω τα οπίσθια
στους πνέοντες τα λοίσθια.

Ἀπόκριση ἀπὸ τὸν Ἰάνης Λὸ Σκόκκο, 23 Ἀπριλίου 2012, στὶς 7:53.

πρωτομαγιάτικο ξόδι,
σὲ κωλομέρια φρικώδη.

Ἀσεβής, ἀσεβεστέρα μὰ κι' ἀσεβεστάτη,
ψυχοσύνθεσις χαυνούσασα, χαμερπεστάτη!
Ἀναξία καὶ χαζοὺς ἄρρενες νὰ προκαλέσει
σ' ἑτοιμοθάνατους, δές! βληθήσεται ν' ἀρέσει.
Οὕσα ψυχομαχούσα κι' αὐτὴ ταύτη ἡ ἰδία
μαγιάτικο στεφάνι τῆς στέλνω στὴν κηδεία.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.

Μετὰ τὶς ἐκλογές, ὅλα μέσα!

24 Ἀπριλίου 2012, καὶ ὥρα 8:30.

Ὁ mafia manager ἔγραψε: Η πούτσα που έρχεται τον Ιούνιο, κάνει τα Μνημόνια να μοιάζουν απλά υπόθετα.

μπορεῖ τὰ δικά μας νὰ μὴν...μποῦνε
ἀλλὰ τὰ δικά τους δὲν θὰ βγοῦνε.

Τὸ φαντάζεσαι νὰ μποῦνε
καὶ τ' ἀρχίδια;
Γι' ἀντικλείδια
θὰ μᾶς τὰ φορολογοῦνε:

ὑψίστης ἐκμετάλλευσης
πρατήρια·
τεκμήρια
μουνοκωλοδιασάλευσης.

- Τὶς ἀρχιδοκουκουνάρες,
πόθεν ἔσχες;
Συμμετέσχες
σ' ἀδήλωτες σιχαμάρες!

Καὶ διὰ τοῦτο, νά, χαράτσι!
Μπαγαπόντη·
μπῆκαν πόντοι...
Πλήρωσε, νἄμαστε πᾶτσι.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.

Ὁ Πῦρρος Δήμας ἐπικεφαλῆς στὸ Ἐπικρατείας...τοῦ Πασόκ.

25 Ἀπριλίου 2012, καὶ ὥρα 10:00.

ἐπικεφαλῆς μπῆκε στὸ Ἐπικρατείας,
Ἆσσος, δι' ἀπαρτίαν τῆς φοροληστείας.

Ὄντας μεγάλος Ἕλλην ἀρσιβαρίστρας,
οὐκ ἐφείσθη, λαβὴν λαβὼν σφουγγαρίστρας,
τὸ μέγα βρωμοβάρος ν' ἀνασηκώσει...
- τὴν Ἑλλάδα σ' ἔγκατα νὰ χαντακώσει -
καθαρίζοντας ταμεῖα διεθνῶν Τραπεζῶν.
Ἄξιος Προδοσίας γαλανόλευκου μπλουζόν.
Τί Πῦρρος, τί βαμπίρος.
Παραμένει ἥρως!
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.

Καὶ τώρα, φανερώνω τὴν ψῆφο μου!

26 Ἀπριλίου 2012, καὶ ὥρα 17:30.

Ψηφίζω γιὰ τὸ συμφέρον,
πάντων τῶν τρελλοκαμπέρων.

Θὰ ψηφίσω ἐκεῖνο τὸ καλὸ κόμμα ποὺ θὰ μ' ἀναγκάσει,
νὰ ξαναρχίσω νὰ δουλεύω... μέχρι νὰ μὲ κατεβάσει
ἀποφρὰς
τις τετρὰς
μὲ σχοινιὰ σὲ προσωπικὸ τάφο, - δίχως ψαλμούς, ἐννοεῖται!
Μόλις τὸ μάθετε, ποιητὲς ἀθάνατοι, μὴ λυπηθεῖτε...
- προστάζω.
Σκευάζω
πουγκί, γιὰ χάρη σας, κατάμεστο κατάρες. Θὰ τὶς βρεῖτε
στ' ὁλότρυπιο βρακί μου, ποὺ ἐνδόξως καὶ πλήρως ἐμφορεῖται
ἀπ' εὐχὰς
καὶ χαρᾶς
ποὺ λαθρομετανᾶστες θἄχετε γι' ἀφεντικά σας, τότε,
π' ἐσεῖς, σ' αὐτούς, θἄσαστε δοῦλοι κι' ἐκεῖνοι θἆναι πατριῶται
Ἑλλάδος·
κι' Ἰλιάδος
κι' Ὀδυσσείας γνῶστες, σ' ἀπαγγελίαν ἀπολύτως τουρκικήν·
θὰ νυμφεύεται ὁ Ἀχμὲτ τὴν Ἀϊσέ, κι' ὄχι ὁ Τάσος τὴν Κικήν.
Ψηφίζω;
...Νομίζω!
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.

- Ποιοὶ θὰ πανηγυρίζουν στὶς 7 Μαΐου;

- Οἱ Τοῦρκοι!

28 Ἀπριλίου 2012, καὶ ὥρα 9:57.

nostromos ἔγραψε: οι Τούρκοι

ὁ λαὸς ψηφίζει πᾶντα στὶς ἐκλογὲς
πατριδοπροδοσίας ὑπερπαραγωγές.

Μεγάλη ντροπή σου κι' αἶσχος, νὰ λὲς
πὼς θὰ πανηγυρίζουν· χαβαλὲς
λέγεται τὸ φίνο σπὸρ τῶν Τούρκων
στὸ τεραὶν πολιτικῶν μας βούρκων.

Βεβαίως καὶ θ' ἀκουστοῦν τουρκικὰ
γέλοια· μὲ ποῦρα δὲ τραμπουκικά,
οἱ γείτωνες, καὶ μὲ ναργιλέδες:
- Μπρέ, τί οὖφο! πόσον τζερτζελέδες

εἶν' τοῦτ' οἱ Γιουνὰν!... - ἄχ, Ἀλλὰχ-Ἀλλάχ!
Γάμησέ τους, στὴ Θράκη, Ἀμπντουλάχ!
Κι' οἱ Ἕλληνες θὰ λένε: - Αὐτοῖνοι
ξέρουν νὰ γαμᾶν' κι' ἄλλος... νὰ χύνει!

Μετὰ τὶς ἐκλογές, μὲ μετανᾶστες,
θὰ πετοῦν' καταμούτρως μας πᾶστες·
ναί! μουχλιασμένες στὶς μουτσοῦνες μας·
ἀπ' τὴν κορ'φὴ κι' ὥς... τὶς τσουτσοῦνες μας.

Ἀναμφιβόλως, γι' αὐτούς, πεσκέσι
θἆναι πᾶν ὅ,τι πάνω μας χέσει
κι' ἡ Τρόικα κι' ἡ Μέρκελ κι' ὁ Σαρκοζύ!
- Γκιαούρης δὲν εἶναι; Νὰ ψωμοζεῖ!...

- Πᾶρτε τὰ πᾶντα, λίγο ψωμάκι!...
Δικά σας Κύπρος, Αἰγαῖο, Πομάκοι...
Στήνουμε κῶλο στὰ σύνορά μας,
μούσκεψαν δάκρυα τὰ τσίνορά μας.

Δυσεντερία ἤ θάνατος! Ἴτε,
Τούρκων παῖδες, στὰ σπίτια μας μπεῖτε.
Λεηλατεῖστε, βιᾶστε, τελειώσατε!
Τὴν Ρωμηοσύνη ξανασώσατε.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.

Ἐκλογὲς 2012.

3 Μαΐου 2012, καὶ ὥρα 11:53.

σίγουρα θἆναί τις τῆς προκοπῆς,
διὰ τὸ καλὸν καὶ μόνον μιᾶς ὀπῆς!

Ἄν βγεῖ κυβέρνησις τῆς προκοπῆς,
χωρὶς προσχήματ' ἐντροπῆς,
δῶρο σοῦ κάνω περιωπῆς:
κωλοτρυπίδα νὰ ἐρωτοτροπεῖς.

Ναί, εἰς περίπτωσιν ἀνατροπῆς
τῶν καθεστώτων τῆς κλοπῆς,
μετὰ σεβασμοῦ καὶ σιωπῆς
νἄρθεις δειλὰ στ' αὐτί μου νὰ τὸ πεῖς...

...μὴν, ἀπὸ εἰδήσεως τόσον χαρωπῆς,
τελευτήσω ἐξ ἀνακοπῆς.
Θ' ἀρκοῦσεν τίς προμετωπίς:
πρωθυπουργὸν ἐκ τῆς ἀλλοδαπῆς.

Ἀπό: Χρόνια πολλά, ΚΛΙΝΟ ! (καὶ σύ, Γεώργιε Σουρῆ)

27 Μαΐου 2012, καὶ ὥρα 9:00.

~~~~

* Δέκα χιλιάδες ...

ἐπισκέπτες...

ἡ Ἑλλὰς ἀναπτύσσεται - ἐπιτέλους!
~~~~
κὲλ μπονέρ! ὤ, μὸν πὼβρ Ντιέ, κὲλ γκρὰν μπονέρ!
Ὁ Σουρῆς δὲν μοῦ κάνει γιὰ παρτεναίρ.
Κὲλ μπονὲρ καὶ ξανά: κὲλ μπονὲρ καὶ πάλι: κὲλ μπονέρ!
Ποτέ του σφάλματα δὲν κάνει τοῦ Φόρουμ τὸ κοντέρ.
Εἷς ἔστιν Κλινοσοφιστὴς! - καὶ δὲν θέλει παρτεναίρ.
Ὁ μόνος π' ἀναπτύσσεται καὶ πάει γιὰ...Μπωντλαίρ, Φλωμπέρ,
- μὴν πῶ κι' Ἀπολλιναίρ!
Σιγὰ κυρα-Ἀρβελέρ,
δὲν εἶσαι 'σὺ μονάχα δόξα τῆς Ἑλλάδος! Ταγὲρ
τῆς Σορβόννης ἄν φορᾶς ἐσύ, ἔ, καί; Ντοκυμανταὶρ
θὰ γυρίσουνε στὴν ΕΡΤ γιὰ μένα· θὰ κεράσουν λικὲρ
καὶ σοκκολατάκια,
δωράκια, γατάκια
κι' ἆλλες χίλιες-δυὸ συρπρὶζ τὰ ματάκια σου νὰ τρίβεις!
Γιὰ σένα, καὶ πατσουλὶ, τὴ μουσούδα σου ν' ἀλείβεις·
- γιατί, τὸ ξέρω, θὰ σκάσεις ἀπὸ ζήλεια, μαράζι,
δολοπλοκίες, τρικλοποδιὲς κι' ὅ,τι ἆλλο κουφοβράζει
ὅταν ἆλλος τις, κι' ὄχι ἡ ἀφεντιά σας, δοξάζεται.
Λὲς, ὁ Σουρῆς, νὰ μὴν λυσσάξει... - κεῖ π' "ἀναπαύεται";

Ὅσο γι' αὐτόν, ἔ, καλά, μωρὲ!... Νά 'ταν τώρα κι' ἆλλος!...
Ἔγραψε στίχους τῆς δραχμῆς. Μὲ εὐρώ, τὸν πῆρ' ὁ διάλος
καὶ τόνε σήκωσε·
σύν: τὸν βερνίκωσε.
----------------------------------Ἐπιστρέφω συντόμως. Μὴν σᾶς πῶ κι' ἀποτόμως. Ἐκτὸς κειμένου, κατεβαίνω νὰ πάρω τσιγάρα. Κι' ἐλπίζω νὰ κάνετε, τὰ λεχθέντα μου, γαργάρα.
Κι' ἀλήθεια, ποὔβγαζε τὸν Ρωμηό του, - ...τί κατάλαβε;
- Τὴν πτώχευσιν τῆς πατρίδος γλύτωσες, θεοπάλαβε;
Ἐκεῖνα ποὔγραφες ἐσὺ, τώρα, κι' ἐγὼ τὰ γράφω·
- καὶ πῶς! Στὸ διαδίκτυο - βρὲ σὺ, ξέχνα τὸν στυλογράφο·
μὴν ματαιοπονεῖς,
δὲν σ' ἀκούει κανείς.
Στῶν κουφῶν Ἑλλήνων τὴν πόρτα, τί κι' ἄν ρίξεις σπόντα,
θὰ ψηφίζουν ΝουΔοὺ καὶ Πασὸκ - ...καὶ τὸν κῶλο σου βρόντα.
Ἄχ, Σουρῆ, καὶ ξανά: ἄχ Σουρῆ καὶ πάλι: ἄχ Σουρῆ!
Ἀπ' ὅταν ζοῦσες, τὸ μυαλό τους δὲν ἄλλαξε πουρί.
Θὲς χειρότερα; Κι' αὐτὴν τους τὴ σκουριὰ τὴν χρωστᾶνε.
Στέψε 'σὺ τοὺς στίχους μου - κι' αὐτοὺς... ἄσ' τους νὰ πεινᾶνε!

Στὸν δρόμο τοῦ Θεοῦ.

29 Μαΐου 2012, καὶ ὥρα 8:00.

Κι' ἔδωκεν ὁ Πλάστης ἕν τι πουλὶ
νὰ μπαίνει σὲ φωλίτσα βαθουλή.

Ἐρωτικὲς σχέσεις μόνον διὰ τεκνοποίησιν,
- κανὼν οὗτος ἁπασῶν ἐπὶ Γῆς Ἐκκλησιῶν.
Δήμευσιν μεμιᾶς, ἐξ ὁλοκλήρου, περιουσιῶν
εἰς τοὺς ἄλλως ἐκπεσόντας εἰς τοιαύτην μύησιν.

- Καὶ τί θέλει, μαμά, κάμνειν ἐφ' ὅσον μὲ τρώει;
Οὐ δύναμαι συγκρατηθῆναι, πολὺ τὸν θέλω!
Εἰ πλακωθῶ, καταστήσω τὸ σπίτι μπορντέλο;
- Χριστὸς καὶ Παναγιά! Μιαίνεις ὅλο μας τὸ σόι!...

- Βρὲ μάννα, τί λές, ν' ἀπαυτῶ τὴν σύζυγόν μου; Ἔ;
- Γυιέ μου, τώρα νυμφευμένος, οὐκ ἐργένης εἶ. Μή!
Ἄφησον τὰς ἀσελγείας, ζοῦμε δὰ γιὰ μιὰ τιμή.
Ὑπάρχει καὶ Θεὸς, μᾶς βλέπει - ὤ, συμφορὰ! Οὐαί!...

- Ἀντρούλη μου, μ' ἀγαπᾶς; Ἀπόδειξέ το! Γάμα!
- Ἄν θὲς νὰ κάμνωμεν παιδίον, τότ' εὐχαρίστως.
- Οὐκ ἠξεύρω, - ...ὅμως κεῖνο κεῖ τὸ θέλω ἀπλήστως.
- Οὐ χαλάσειν σοι χάριν, - ...στὴν καύλαν τὄχω τάμα.

Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.

Κλινο-πολιτικά.

31 Μαΐου 2012, καὶ ὥρα 4:30.

γιὰ δὲς, πρὶν ὅποιο κόμμα ψηφίσεις·
βρές, ἰδοὺ κι' όλίγας ἐξηγήσεις.

Νουδοὺ θὰ πεῖ θρίαμβος, Πασὸκ ἐπιτυχία·
Ρωμηοί; Περιστερές, π' ὁρμᾶμε στὰ ψιχία...
- πεινάλες! Πῶς λυσσᾶμε γιὰ τὸ Μνημόνιο!
(Φαγητὸ διαίτης, μὲ βιταμίνες κώνειο).
====================

ὕμνος στῶν Ἕλλήνων τὰ σύνορα,
καὶ λᾶγνες μάσκερες στὰ τσίνορα.

Ὤ, τῆς Ἑλλάδος σύνορά μας, παληᾶς πουτάνας σκέλια!
Ὤ, π' ὅταν, πανορθάνοιχτα, γκρεμίζετε θεμέλια
μὲ τὸν καθένα πελάτη,
Βαλκάνιον, Μαῦρον κι' Ἀσιάτη,
κλεῖστε λίγο, πᾶτε νὰ κατουρίσετε!
Κᾶντε καὶ μπιντέ, νὰ καλωσορίσετε,
- ἄ! κι' ἕν' ἀπαραιτήτως κλίσμα (δέον νὰ προφυλάξετε) -
τοὺς μέλλοντας διεισδύσαντας οὕστινας θὰ μαλάξετε
μὲ τὰς γλυκείας σμίξεις,
ἡδονὰς καὶ περιπτύξεις.
Ξαπλῶστε πάλι στὸ πέλαγο, στὸν Ἕβρο.
Πεῖτε μὲ νάζι: - Πούτσα, μὴ ντράπου, δεῦρο!
Μ' ἀρέσει ποὺ καταργήσατε τὸ "Ποτὲ τὴν Κυριακή"·
ὤ, σκέλια, πού, σᾶς μόνον, συνείδησις διαθρησκειακὴ
διακρίνει, πῶς καμαρώνω!...
Σᾶς βλέπω καὶ ζαχαρώνω.
Ὤ, σκέλια μας, χαμούρικα κι' ὀρθάνοιχτα,
μὲς τὴν καύλα, μέρα, βράδυ, μεσάνυχτα!...
========

ὁ Τσίπρας πῆρε ἀέρα,
ποὺ λές, κυρα-συμπεθέρα.

Ἡ μάννα τοῦ Τσίπρα θὰ πρέπει νὰ γαμήθηκε
σκληρὰ νὰ τόνε κάνει,
κάτι π' ἐπιμελῶς γιὰ χρόνι' ἀποσιωπήθηκε·
γι' αὐτὸ βγῆκε τσογλάνι.

Ἀνέλαβε τὸν Σύριζα, κάνει τὸν καμπόσο,
- ...καὶ κείνη καμαρώνει;
Ἄς ξαναγκαστρωθεῖ! Κι' ἄν ἐγὼ δὲν τὴν ἀμβλώσω,
στεῖλτε με στὴν ἀγχόνη.

Ἔφερε, μωρὴ, τὴν Ἑλλάδα τ' ἀπάνω-κάτω,
πρὶν κἄν μᾶς κυβερνήσει·
ἦταν ξανὰ ποτὲς ἡ πατρὶς προλεταριάτο
πρὶν ὁ ἄντρας σου χύσει;

Ἐξέθεσε τὸ Πασόκ, τὴ Νέα Δημοκρατία·
Ὁλλὰντ κι' Εύρώπη βρίζει.
Λὲς καὶ φωνάξαμε: - Κάτω ἡ Ἀναξιοκρατία!
Θριαμβεύει, μᾶς τὰ πρήζει.

Μάζεψε τὸν κανακάρη σου καὶ πάντρεψέ τον,
τὸ καλὸ ποὺ σοῦ θέλω.
Λάβε μήνυμα λόγων ἁπλῶν κι' ἀνυπερθέτων,
πρὶν σοῦ βάλω φουρνέλο.



(Στὸν Σπαρτινό,
ἀπ' τὸν Κλινό!)
--

Σχόλιο ἀπὸ Nikolakakos Georgios (spartinos), 31 Μαΐου 2012, καὶ ὥρα 8:26.

Mε τα κλινό-πολιτικά σου
Και τ’ανήθικα μυαλά σου
Κάνεις χιούμορ κάθε μέρα

Στέλνεις γέλιο στον αέρα
Για να πάμε πάρα-πέρα

Με τα μαζοχιστικά σου
Και την καθαρεύουσά σου
Τα μηνύματα περνάς
Πλάτη πάλι μας γυρνάς
Και ρυτίδες μας κερνάς.

Καλημέρα.

~~

31 Μαΐου 2012, καὶ ὥρα 9:35.

Βρέ, π' ἀνάθεμα τὴν ὥρα ποὺ γεννήθηκες,
ὕστερ' ἀπὸ πράξεις γονέων... ἀνήθικες,
ποῦ τά 'δες τὰ μαζοχιστικὰ στοὺς στίχους μου;
Θὲς νὰ μαδήσω τοὺς λευκοὺς βοστρύχους μου;
Κι' ἔπειτα μοῦ λὲς   "Καλημέρα"!
Μὴν πιάσω βρεγμένη μαδέρα...
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. 

Ὀρθογραφικὰ λάθη στὰ ἑλληνικά.
-  Μμμ!... Χαρὰ στὴ γλώσσα, κακὸ ψόφο νἄχει!
*
(Ἀντίγραφο):
Βρὲ (...) μου, ἔχω γίνει γεροντοκόρος, τὸ ξέρω, ἀλλὰ σ' ἕνα κειμενάκι ΜΟΝΟΤΟΝΙΣΜέΝΟ (μία ἄχαρη ὀξεία... κι' ἔξω ἀπ' τὸ σπίτι!), ποὺ χρειάζεται 31 ὀξεῖες, ἐσὺ νὰ βάζεις 21 (δέκα λιγώτερες) κι' ἀπ' αὐτὲς οἱ 2 λάθος, ἔ, εἶναι ἀνεπανάληπτο ρεκὸρ...ἀπροσεξίας, νὰ τὸ πῶ; Ἀδιαφορίας γιὰ τὰ ἑλληνικά, νὰ τὸ πῶ; Εὐτυχῶς πάντως ποὺ ἐλέγχω τὴν πίεσή μου! Μὴ μ' ἀγαπᾶς μὲ..."φιλάκια" καὶ ἕτερα τοιαῦτα καθησυχάσεως. Δὲν θὰ πετύχεις τίποτα. Μισῶ τοὺς μορφωμένους ἀνορθόγραφους. Διάλεξα ἐπίτηδες τὸ μικρὸ κείμενο, γιατί ἄν ἔπιανα τὸ μεγαλύτερο, ἴσως ἔμπαινα στὸ λεωφορεῖο (ἔχω κάρτα ἀπεριορίστων διαδρομῶν, ἄρα δὲν θὰ μοῦ κόστιζε τίποτα) καὶ μᾶλλον θὰ ἐρχόμουν ἔξω ἀπ' τὸ σπίτι σου, νὰ παραφυλάω, νὰ βγεῖς στὸ μπαλκόνι σου, νὰ σὲ σκοτώσω καὶ...οὔτε γάτα οὔτε ζημιά!

Εἶσαι νέα γιὰ νὰ πεθάνεις, ἀλλά, ἄν αὐτὸ εἶναι γραφτό σου, Λαϊκὸ Πανεπιστήμιο δὲν ξαναβλέπεις.

Ἀπὸ: Ἀνθολογία ἑλληνικῆς ἐρωτικῆς ποιήσεως

 ΚΛΙΝΟΣΟΦΙΣΤΗΣ, 17  Νοεμβρίου  2013,  καὶ ὥρα 12:43. 

Καὶ πάλιν Μέγας Ἔρωτας κι' ἆλλο τόσο Μίσος:
- Θὲς νὰ σκοτωθοῦμε;
.......................... - Ἄν ὄχι "ναί", ἀσφαλῶς "ἴσως"!

- Τώρα, γιατί χωρίσαμε, je ne sais pas. Πίστεψέ με.
Μὲ λάτρευες, λές... κι' à jamais μὲ μισοῦσες, - μὴν τὰ λέμε
δημοσίως κι' ὁ κόσμος γυρνᾶ καὶ μᾶς κοιτάζει!...
- Ἐσένα κοροϊδεύουν, - διόλου δὲν μὲ νοιάζει.
- Λοιπόν, adieu! Φεύγω... Je suis parti...
- Γρᾶψ' το μου, μὲ στυλό, σ' ἕνα χαρτί...
...νὰ τὸ δείχνω σ' ὅλους, πὼς ἔφυγες μὲ τὴν θέλησή σου!...
- Ἄχ, νὰ χαρῶ πνεῦμα, μωρέ, ποὺ μᾶς πουλᾶς!... Ἐμφυσήσου
μὲ quelque chose de plus ἰδεῶδες et moins κατινάλ!
- Σιγὰ μὴ σὲ... φιλήσω κι' ἀπὸ πάνω! Μπανάλ!...
- Ναί, σκᾶς μὲς τ' ἀριστοκρατικό σου!
Δὲς ἐκεῖ καμάρι!... Ξεφουσκώσου!
Εἶσ' ἕνα μηδέν. Πῆρες μπόι, κοντά μου, πῆρες κι' ἀξία.
- Χά! Μιλάει, καλέ, τῶν γραικύλων ἡ συνομοταξία!...
- Θίχτηκε, θαρρῶ, le tout Paris! Βρέ, οὔστ!... ἄει...
- Τὸ μαραθὲν ρόδον, τοῦ περασμένου Μάη,
διώχνει ποιόν; Ἐμένα! Θὰ τρελλαθῶ!...
Si je te parle ... ξανά, νὰ μουγκαθῶ!
- Alors, ὅ,τ' ἤτανε νὰ ποῦμε, τὄπαμε, je pars!... Γειά σου.
- Στὸν παναγύριστο νὰ πᾶς. Καὶ... μὲ γάτες καταπιάσου,
γιατί μ' ἀνθρώπους κι' ἔρωτες...ματαιοπονεῖς.
- Τρέχα, 'σὺ, παρηγοριὰ νὰ βρεῖς σὲ συγγενεῖς.
Φεύγω... καὶ κλαῖγε μὲ μαῦρο δάκρυ.
- Στοῦ ντουνιᾶ τὰ πλάτη καὶ τὰ μάκρη,
θὰ νοσταλγεῖς nos doux baisers, nos caresses κι' ὅλα τὰ ρέστα.
Ἀχάριστο κορμί! Ποιά 'ναι τὰ παράπονά σου; Πές τα!
- Μὴν ἀνοίξω τὸ στόμα μου, δὲν θὰ τελειώνω...
- Λέγε! κι' ὅσα πεῖς, μιὰ δεκάρα τὰ πληρώνω.
- Μισῶ τὴν ὥρα ποὺ σ' ἀγάπησα.
- Ἆνθος ἤμουν, μαζύ σου σάπισα.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.

-ρὲ Τσίπρα, θέλεις ἐπανάσταση, διαδικτύου μιὰν ἄλλη διάσταση; Ὅποιος ἀπαγορέψει τὸ διαδίκτυο, ὄργιο προτείνω ποίησης-ὁλονύκτιο. Κι' ἅπαντες, χωρὶς σάλιο, νὰ πηδήξουμε, ἅπασες τὶς τρύπες του νὰ διαρρήξ…

5 Ἰουνίου 2012, καὶ ὥρα 8:00.

-ρὲ Τσίπρα, θέλεις ἐπανάσταση,
διαδικτύου μιὰν ἄλλη διάσταση;
Ὅποιος ἀπαγορέψει τὸ διαδίκτυο,
ὄργιο προτείνω ποίησης-ὁλονύκτιο.
Κι' ἅπαντες, χωρὶς σάλιο, νὰ πηδήξουμε,
ἅπασες τὶς τρύπες του νὰ διαρρήξουμε·
κι' αὐτουνοῦ καὶ τῆς φάρας ποὺ τὸν γέννησε!
Ψηλὰ οὕτινος τὸ σθένος ἐξασθένησε,
μὲ τόλμη στὴν Γωνιὰ, τὴν καλή, νὰ μπαίνει.
Ἡ λογοκρισία τὰ μυαλά μας ρυπαίνει.
Ἐμπρός, μὰρς: Ἀλλὸν ζ' ἀνφὰν ντὲ λὰ Γατίε,
λὲ ζοὺρ ντὲ "φὰκ" ἔ-τ' ἀριβέ!
Τ' ἀπαιτοῦν αἱ Δημοκρατίαι,
ἐ Τσιπρὰς σερὰ ξεκωλέ!...(δὶς)
Ἀλλοίμονον, ἕνα διαδίκτυο μᾶς μένει!
Χωρὶς αὐτό, θὰ 'μάστανε πεθαμένοι.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.

Κλινοσοφιστοῦ ἀπαράβατον Μνημόνιον. 

( Re: Ποιόν χρήστη/τρια πεθαίνετε νὰ γνωρίσετε ἀπὸ κοντά;)

8 Ἰουνίου 2012, καὶ ὥρα 9:30.

. wooded glade ἔγραψε: Ωραίο θρεντ, από τα χρησιμώτερα της ιστορίας.
Προτείνω μία αξιολόγηση κατά νικνέϊμ.
Να λέει π.χ. γνωριμία με salivero 80 ευρώ.
Γνωριμία με κλινοσοφιστή 110 ευρώ.
Με Γούντεντ Γκλέϊντ (εμένα) 84.99 ευρώ και πάει λέγοντας.
Η διοίκησις του πχόρουμ / ἐδῶ μιλᾶμε γιὰ Ποιητικὴ Γωνιὰ, ἔ; Γιὰ συμμαζέψτε τὰ μυαλά σας, ἆντε!  θα κάνει ταμείο και θα καταβάλει και τον σχετικό ΦΠΑ (υπάρχει εμπιστοσύνη).

Τοῦ Κλινοσοφιστοῦ τσουχτερὴ ἡ τιμή,
καθὼς ἔλεξα, ἐρῶ, λέξω καὶ φημί.

Ὤ, μεσιὲ Ξέφωτο τοῦ Δάσους*, εἶναι γκρὰντ προσβολή,
τὸ μέγα γόητρόν μου βαναύσως λιθοβολεῖ,
ἡ τιμὴ τῶν ἑκατὸν δέκα ποὺ μοῦ προσφέρετε
διὰ γνωριμίαν! Κι' αὐτὸ δὲν ὑποφέρεται.

Ἕνας Κλινοκράτωρ πασῶν τῶν Κλινοσοφιστειῶν
οὐκ ἔστιν ἐπίσκοπος πτωχῶν Ἐκκλησιῶν·
καὶ ποσῶς μὲ νοιάζει ποὺ κρίσις τις οἰκονομικὴ
μαστίζει μιὰν χώραν ψευδοδημοκρατική.

Μνημόνιον ἡμῖν νὰ ἐπιβάλω, πῶς μ' ἀναγκάζετε!...
Ὅπερ στοὺς ἄλλους, σεῖς, γραπτῶς διαβιβάζετε:
ὅστις τὸν Κλινὸ ντὲ προφούντις ποθεῖ νὰ γνωρίσει,
νὰ ξηλωθεῖ - κι' ἄν δὲν ἔχει, ν' αὐτοκτονήσει.

Ἄ, καὶ μὴ τολμήσει στὴν Μέρκελ νὰ ζητήσει λεφτά!
Εἶν' ἱκανὴ νὰ τοῦ τὰ δώσει σημαδευτά·
κι' ἀφοῦ τὰ λάβω, δικαιοῦχος γάρ, νὰ μὲ χρεώσει
φόρους. Γερμανὸς... νἄρθει νὰ μὲ μαχαιρώσει...

Γυρῖστε στὴν Δραχμὴ, δὲν μὲ πειράζει! "Πληρωμένα
ἀπὸ τὸν τόπο σου· κι' ἀπ' ὅπου θὲς κλεμμένα",
λέγει σοφὴ πασίγνωστος Ἑλλήνων παροιμία.
Χιλίας, ἀνὰ λεπτὸν, δραχμὰς ὡς γνωριμία.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.
~
(*) Ψευδώνυμο. 
* * * * * 
 

Σχόλιο ἀπὸ τὴν ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΠΑΚΑΛΗ, 8 Ἰουνίου 2012, καὶ ὥρα 12:28.

την πύλη της ''γωνιάς'', τη φρουρούν οι άγγελοί σου/κι ο χάρος θα σκεφτεί καλά, ν'αγγίξει τη ζωή σου/μα ούτε συ να φανταστείς, απ τη γωνιά πως φεύγεις/γιατί οφείλει η πέννα σου, σκέψεις να αντριεύεις/...

τα σέβη μου 'Ιάνη..! ! !

Σχόλιο ἀπὸ τὴν Ειρήνη, 9 Ἰουνίου 2012, καὶ ὥρα 2:37.

Μες τη Γωνία όπα-λα / θ’ αφήσομε τα κόκαλα.

Ἀπάντηση ἀπὸ τὸν Ἰάνη Λὸ Σκόκκο, 9 Ἰουνίου 2012, καὶ ὥρα 7:42.

θὰ γράφω μέχρι νὰ τελευτήσω,
ἀπ' τὴν "Γωνιὰ" δὲν θ' ἀποστατήσω.
~~~~
Εἰρήνη: Μες τη Γωνία, όπα-λα,
θ΄αφήσομε τα κόκαλα.
~~
αἰτῶ ποιητικὸν ὀστεοφυλάκιον,
ἵνα μὴ φάγῃ με τὸ σαράκιον.

Θ' ἀφήσω τὰ κόκκαλά μου
ἐνθάδε,
ἐν εἴδει: σκόνης-βαλσάμου.
Ξανάδε
τέτοιαν ποτὲ τιμὴ κανεὶς
πουθενά;
Νὰ σᾶς κάνει, τελειομανής,
τεμενὰ
τοσούτῳ σπουδαῖον; Πές μου,
ἄν ξέρεις:
Δωρητὴν μακροπροθέσμου
(συγχαίρεις
ἤ δὲν συγχαίρεις;) φαρμάκου
ποιήσεως;
Οὗτος δηλαδὴ τοῦ κάκου
μυήσεως
μαθήματα παρέδωσεν;

Γράφοντας, μόνον ξέδωσεν;
Ἐντροπὴν
δὲν νιώθουν Εἰρήνη, Λυράν...
εἰς ὀπὴν,
ἐπί τινος ἐδάφους, ἄν
πετάξουν
διὰ παντὸς ὀστὰ τρὶς σεπτά;
Ν' ἀδράξουν
τὴν εὐκαιρία - χωρὶς λεφτά -
νὰ γράψουν
μεταθανάτιον λυρισμόν.
Μὴν κλάψουν
διὰ τὸν κλινοσοφιστισμόν.
Μνημεῖον
τιμίων
θεσμίων,
εὐθύς! Δεῖ δὲ κι' ἄλλων προοιμίων;

(Ἀντίγραφο, ἀπό: ἡ ζωὴ θέλει χιοῦμορ καὶ ἔρωτα):
Τὸ κακὸ καλὸ εἶναι ὅτι ἐδῶ βρίσκω εὐτυχοδυστυχῶς πιὸ ἐπιτυχημένα νοήματα ἀπὸ κεῖνα ποὺ ὑπάρχουν στὶς Ποιητικὲς Σελίδες μὲ τὶς εἰκόνες καὶ τὰ δῆδεν ποιήματα.
~~~~
  (Ἀντίγραφο, ἀπὸ τὴν Ποιητικὴ Γωνιά, σχόλιο-ἀπάντηση σὲ ἔτομο ποὺ ἀπέσυρε ὅ,τι ἔγραψε πρὸς ἐμένα μὲ λατρεία!!!): Ἀπάντηση ἀπὸ τὸν Ἰάνη Λὸ Σκόκκο, στὶς 20 Ἰανουαρίου 2012, ὥρα 16:46.

Δὲν εἶμαι αὐστηρὸς, κυρά μου [......], δεξιοτέχνισσα, ὅταν θέλεις, τῆς στιχοπλοκῆς.

Τὶς λογοτεχνικὲς συντροφιὲς τὶς ἔχω φάει μὲ τὸ κουτάλι καὶ ποτὲ δὲν ἄφηνα κανέναν σὲ κλαρὶ ἤ μᾶλλον: τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν τοῦ Λόγου, τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων! Κοίταξε νὰ δεῖς: ὅπως γιὰ τὸ κάθε τί πρέπει νὰ ἱδρώσεις τὸν πωπό σου γιὰ νὰ πετύχεις κάτι, ἔτσι, καὶ πολὺ περισσότερο, ἀφάνταστα περισσότερο, γιὰ τὴν Τέχνη. Καί, ἄν μὲν εἶσαι ἐργάτης, δὲν σὲ πετᾶμε ἔξω, γιατὶ πρέπει νὰ βγάλεις κι' ἐσὺ τὸ ψωμί σου καὶ πᾶντα κάπου θὰ εἶσαι χρήσιμος, ἄν ὅμως εἶσαι, ὅπως στὴν περίπτωσή μας, ὑποψήφιος ποιητής, δὲν θὰ πεινάσεις, ἄν σὲ ἀπορρίψουμε, ἀφοῦ δὲν ἀποδίδεις. Τί νὰ κάνουμε, τὸ λέει ὁ Μέγιστος Καβάφης:

Καὶ δύσκολο στὴν πόλι ἐκείνην εἶναι
καὶ σπάνιο νὰ σὲ πολιτογραφήσουν.
Στὴν ἀγορά της βρίσκεις Νομοθέτας
ποὺ δὲν γελᾶ κανένας τυχοδιώκτης.

Βάλ' τα μὲ κεῖνον, νίπτω τὰς χείρας μου. Ἀλλὰ μὴ νομίσεις πὼς θὰ τὰς λερώσω (αὐτὸ δὲν ἔγινε ποτὲ) γράφοντας ἐπαίνους, ἔτσι γιὰ νὰ γίνω δημοφιλής. Ἄ! Καὶ μὴ μὲ φανταστεῖς...Πιλάτο! Δὲς τὴν φωτογραφία μου: τοῦ μοιάζω;

Ὅλως ἐκτάκτως, Κλινοναζιστεία, μία, φαρμακερὴ καὶ μόνη. Δὲν σᾶς ἀρέσει; Ξύδι, λεμόνι...

10 Ἰουνίου 2012, καὶ ὥρα 11:00.

navajo ἔγραψε: Ο ένας -φοιτητής και απλός πολίτης- σκότωσε και επιδεικνύοντας το ήθος του, παραδόθηκε στην αστυνομία
Ο άλλος -επιχειρηματίας και ακροδεξιό πολιτικό στέλεχος- επιτέθηκε σε δύο γυναίκες και αποδεικνύοντας το δικό του "ήθος", κρύβεται σαν φοβισμένος λαγός ...

γκρὰντ κλινοναζιστεία,
ἐφ' ἅπαξ, ἤτοι: μία,
πρὶν μὲ πιάσει ναυτία
ἐν πλήρει τρικυμίᾳ.

Τέτοι' ἄν γράφεις, νὰ κρύβεσαι, μὴ καὶ σὲ σταμπάρουν.
  Ψηφοφόρους τινάς, τοιαῦται συγκρίσεις σοκάρουν·
θ' ἀρχίσουνε χίλια πουστριλήκια νὰ ποστάρουν
ἐνάντιά σου. Τόσον ἀντριλῆκι θὰ μᾶς μοστράρουν,

π' ἄν, ὄχι τίποτ' ἆλλο, τὶς γκόμενες θὰ πάρουν
μὲ τὸ μέρος τους· κι' ὅμως! διαρκῶς θὰ τραινάρουν
τὴν συνεύρεσιν. Γνωστόν: ἄν πρῶτα δὲν ποζάρουν
μὲ καυλο-καυχολόγια, κοκὸ δὲν τὶς τρατάρουν!

Μετὰ δὲ τὶς κούφιες συνερεύσεις, ποὺ ντοπάρουν
ὅσους τὸν δίνουν (ἐνῶ θἄθελαν νὰ τὸν πάρουν),
στὴν ἄμοιρη  "Γωνιὰ" μιὰν πρωΐαν θὰ μπουκάρουν.
Κι' ὄρθια ποιήματα δὲν θ' ἀφήσουν, θὰ τὰ τουμπάρουν.

Θὰ μᾶς ἐξοντώσουν, τὴν πτώση μας θὰ φιλμάρουν·
καὶ στὶς γκόμενες πάλι θὰ τρέξουν, νὰ ζουμάρουν
σκηνὲς πανικοῦ μας (μὲ πλαίυ-μπὰκ θὰ τὶς τεζάρουν)·
δίχως τῆς νίκης ... τὸ σλόου-μόσιον νὰ φρενάρουν·

βλέποντας καμαρώνουν... καὶ τὸ Ἐγώ τους φουλάρουν.
Διασωθέντες Ψηφοφόροι... τὶ ἆλλο; Μπαρκάρουν
γι' ἄλλους τόπους, σ' ἆλλα μέρη. Ντροπὴ πακετάρουν
κι' ὅ,τι τυχὸν ἆλλο τοὺς ἀπέμεινεν. Ἄς πάρουν

τῶν ὀμματιῶν τους, νὰ φύγουν... Κι' ἀλλοῦ νὰ προβάρουν
ἤθη δημοκρατικὰ (σαχλαμάρες)! Φλερτάρουν
θανατικῶς στὴν Ἑλλάδα μ' αὐτὰ ποὺ γουστάρουν.
Κι' ἐσὺ, Ναυάγιο ἤσουν, καὶ... πρὶν αὐτοὶ σὲ γδάρουν.

12 Ἰουλίου 2012, καὶ ὥρα 8:00.

ὑπάλληλοι τῆς Βουλῆς,
μισθοδοσίας παχουλῆς.

Τῆς Βουλῆς οἱ ὑπάλληλοι,
τῶν ὁσίων μας παράλληλοι,
(ἀλλ' ὄχι ἁγίων ἐφάμιλλοι)
γιὰ δόξαν ἀπαράμιλλη,
σκέτη, δὲν τούς ἔχω μόνον.
Ἔργον κι' αὐτοὶ σηψιγόνον,
μέγα κι' ἐν πολλοῖς σπουδαῖον
προσθέτουνε στὸ πρακτέον.

Γλείφουν, καρφώνουν, χασμῶνται,
μεταξύ τους ἀγαπιόνται.
Διὰ τὸ καλὸν τῆς πατρίδος
μπαίνουν ὑπὸ τῆς αἰγίδος
ὑψίστου μισθολογίου.
Σφᾶλμα τοῦ πληκτρολογίου
ἄν δὲν μπορῶ ν' ἀναφέρω
τὸ πόθεν τοῦτο τεκμαίρω.

Δὲν κατανοῶ τί σᾶς πιάνει
καί, στὴν πόρτα τους, ζητιάνοι
δὲν πᾶτε. Θἄχατε λύσει,
μ' ὅποιον κι' ἄν μᾶς κυβερνήσει,
τὰ τοῦ βίου προβλήματά σας,
- φᾶτε τώρα τὰ σκατά σας!
Οὕς φθονεῖτε, ζηλεύετε...
τοὺς ὄρχεις τους πορδεύετε.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.
~

14 Ἰουλίου 2012, καὶ ὥρα 8:13.

Κλινούριος Ὕμνος.

Λέγω πρὶν τὸν συνεχίσω
τὴν ΛΥΡΑΝΘΗ νὰ ρωτήσω.
Ὥς πότε, βρὲ γομάρια, ζήτουλες γιὰ δανεικά,
ξεχνῶντας τὴν δραχμούλα, νὰ ζοῦμε τραγικά;
Νὰ κλείνουν τὰ 'ργοστάσια, νὰ πέφτουν τὰ ρολά,
ἕρμαια τῶν κομμάτων, παντὸς πορτοφολᾶ;
Νὰ χάνουμε κι' ἀδέλφια, πατρίδα καὶ γονεῖς
κι' οἱ φίλοι νὰ σοῦ λένε: - Γιατί αὐτοκτονεῖς;
Καλλιῶναι μίας ὥρας ἐλεύθερη ζωή,
παρὰ μὲ δυὸ Μνημόνια, Λαγκὰρντ ζοχαδιακή.
Τί σ' ὠφελεῖ νὰ χέζεις, καὶ πάλι νὰ πεινᾶς,
σκορδαλιὰ σκατῶν σου, στὸ γουδί νὰ κοπανᾶς;
Νουδιάρης, Πασικλάνος, Δημάρτυς κι' ἄν σταθεῖς,
κάλλιο, βρὲ, νὰ ζοῦσες, διὰ παντός, σεισμοπαθής.

Κλινο-προφητεία.

8 Ἰουλίου 2012, καὶ ὥρα 15:37.

Ἑλλάδος οὔσης εὐρωζητιάνας,
κι' ἐμφυλίως σκατ' ἀλληλορουφιάνας...

Ὅταν σημάνουν ἦχοι ροκάνας,
ποιάς ν' ἀκούσει κραυγὲς πουτάνας;
Τί κι' ἄν μισὸ κιλὸ κουραμάνας
ἰσοῦται μὲ τὴν τιμὴ καμπάνας!
Καινούργια Μάχη τῆς Ἀλαμάνας,
Νεο-Ἕλλην καί, Χριστέ μου, Νεο-Κλάνας.
~

9 Ἰουλίου 2012, καὶ ὥρα 7:28.

- Κύριε τῶν δυνάμεων, ἐλέησον τοὺς Ἕλληνας, Κύριε!...
- Σκασμός: ...τῶν Ὑπερδυνάμεων, νὰ λέγεις, ἀλητήριε.

- Σῶσον, Κύριε, προσπέφτω Σοι, τὸν λαόν Σου!...
- Ἡ πάσα Γῆς φλέγεται καὶ σὺ τὸ...κλινόν σου.
- Σῶτερ, Κύριε Πάντων, Εὐλογητός, σῶσον ὑμᾶς.
- Ἰδού, λέγω ὑμῖν, σωτὴρ ὑμῶν: ὁ Σαμαρὰς!
- Πᾶς ὅς ἐπικαλέσητ' ἄν τὄνομ' αὐτοῦ, σωθήσεται;
- Τοῦτο γὰρ λέγω, - ...πάρεξ κι' ἄν Τρόικαν οὐκ ἐξοφλήσετε.
- Κύριε, τοῖς Ἕλλησι, δὸς αὐτοῖς ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν.
- Εἰ ἀληθῶς μετανοήσουσιν διὰ τὴν ρίψιν γιαουρτιῶν...
- Ἵνα τί μετὰ τελωνῶν κι' ἁμαρτωλῶν ἐσθίεις, Δάσκαλε ἡμῶν;
- Ἀναγκασθείς, δίδω σύγχρονον Τραπεζικὴν ἀξίαν στὸ: Πᾶτερ Ἡμῶν.
- Μνήσθητί μου, τὸν πτωχόν, Κύριε!
- Σκασμός! λέγω σοί, ἀλητήριε.
- Χρήματα στὰς Τραπέζας οὐκ ἔχω νὰ Σὲ λαδώσω...
- Κι' Ἀνάστασιν παρ' ἐμοῦ ζητᾶς; Θανάτου μὴ σώσω!
- Ἄκουσον, Κύριε, μίαν προσευχὴν καρδιακήν...
- Παρανόμως; Μὴ ἔχων μηχανὴν ταμειακήν;
- Θεοῦ Υἱὲ Μονογενὴ, πῶς κι' ἔτσι ἄκαρδος εἶ;
- Οὕτως λαλοῦν οἱ λαλοῦντες ἀβρόχοις τοῖς ποσί.
- Κύριε, συμπεραίνω, οὐδὲν πλέον μετὰ Σοῦ κοινὸν ἔχω!...
- Εἰς κλαυθμοὺς ἀνοήτων, μεσιέ, ψηφοφόρων οὐ συντρέχω.
- Κατενόησα, Κύριε, μονολεξί: τετέλεσται!
- Ἄνευ χρημάτων, Κλινό, εἰς Διάβολον στέλλεστε.

14 Ἰουλίου 2012, καὶ ὥρα 17:00.

γέροι,
καθὼς φυσᾶ τ' ἀγέρι.

Τὄχουν ὅλ' οἱ γέροι,

στὴ φθορὰ τ' αὐγέρη,
νὰ κάνουν νυχτέρι
βαστῶντας τεφτέρι,
στὸ τρέμουλο χέρι,
σὲ λησμονιᾶς μέρη,
ὅπου φυσᾶ τ' ἀέρι
καὶ σβιεῖ λιανοκέρι,
νὰ ψάχνουν, νὰ ζητοῦν καὶ νὰ λένε
λόγια, π' ἀγάπες παληές τους κλαῖνε·
σὰν πρῶτα, σὰν τότε...
Τοῦ Χάρου δεσμῶται,
δὲν ἔχουν τὴ δύναμη νὰ σέρνουν ἁλυσσίδες·
ἐν ἀγνοίᾳ τους πιάστηκαν σ' ἐρώτων παγίδες
κι' ἀκόμα νομίζουν πὼς μὲ πάθος ἀγαπιοῦνται!
Κάτι θὲ νὰ κρύβουν τοῦτ' οἱ τάφοι π' εὐλαβοῦνται.
Λὲς καὶ τὰ χάδια, τὰ φιλιὰ κι' οἱ ὅρκοι δὲν φθίνουν...
κι' ὅσο ζοῦν, οἱ γέροι, τόσο κι' ἐκεῖν' ἀργοσβήνουν.
Πρῶτ' αὐτοὶ θὰ κλείσουν τὰ μάτια·
κι' ἀφοῦ παγώσουν τὰ κρεβάτια
ποὺ ξαπλῶσαν μὲ πλάσματ' ἀγαπημένα,
θὰ τἄχουν πιά, μεταξύ τους, τελειωμένα.
Γέροι, π' ἀναπαυμένοι δὲν θὰ ξανακλάψετε,
ὥς τότε, γέροι, τὴν καρδιά σας μὴν τὴ θάψετε.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.

~

Σχόλιο ἀπὸ τὸν Ἰάνης Λὸ Σκόκκο, 15 Ἰουλίου 2012, καὶ ὥρα 8:33.

Ὄχι καὶ ὕμνος στὴν τρίτη ἡλικία, Λυράν! Δὲν ξέρω τί ἆλλο ἀλλά...
Πάντως, ἔλειπε κάτι: ἕνας στίχος! Τὸ κατάλαβα κι' αὐτὸ μόλις τώρα! Δηλαδὴ...τὄξερα ἀλλὰ ὁ διάολος μοῦ ἔλεγε πὼς "ἔτσι σπάω τὰ καθιερωμένα"!... Πὼς μποροῦσα καὶ νὰ τὸ παρακάμψω!  Κι' ὅτι ἀδυνατοῦσα νὰ ἐπιλύσω τὸ χᾶσμα. Καί, νά! τὸ... "ξυράφι" (ποὺ λές, τὸ...μυαλό μου!)  δούλεψε, "ἔκοψε"...
Ἐλπίζω τὸ ἀποτέλεσμα νὰ εἶναι καλὸ. Θὰ δείξει ὁ χρόνος.

Υ.Γ.
Ἐπιμένω πὼς ἡ τήρηση τῆς ἑλληνικῆς ὀρθογραφίας - συγγνώμη: ὄχι αὐτὴ ποὺ μεταχειρίζονται σήμερα - ἡ ἐπιμέλεια τῶν στίξεων, τὸ μικροσκόπιο ποὺ ἐλέγχει τὶς λέξεις καὶ τὸν ρυθμὸ κάνουν τὴν Ποίηση, πέρα ἀπὸ τὴν ἐπιτυχία τῆς ἔμπνευσης, τὴν καλλιέργεια τοῦ ταλέντου, ὅταν αὐτὸ ὑπάρχει, ν' ἀξίζει τὸν κόπο, δηλαδὴ νὰ εἶναι ποίηση.
Θὰ μοῦ πεῖς: γιατί ν' ἀποκλείσω ὅ,τι ἆλλο;
Μὰ... καὶ τὰ μέγιστα ταλέντα, Σολωμός, Παλαμᾶς, Καβάφης... βασανίζανε συλλαβές, τόνους, ἤχους...
Σήμερα κάποιοι τοὺς ἀντιγράφουν στὸ διαδίκτυο ἀνορθόγραφα! Βρῆκαν ἕτοιμο πρᾶγμα καὶ τὸ σακατεύουν χωρὶς αὐτό, ἴσως, νὰ...παθαίνει τίποτα! Ἔχει προηγηθεῖ ὁ μέγιστος, ἐκεῖνος, ποιητής.
Ἡ μίμηση ὅμως τῶν "ἀντιγραφέων" ἔγινε κανόνας...Στιχουργικῆς! Κι' ὁ κάθε τυχάρπαστος γράφει!
Κιθάρα μὲ χορδὲς καὶ κλειδιὰ τουρλού.

Δημοσίευση ἀπὸ τὸν ΚΛΙΝΟΣΟΦΙΣΤΗ, 18 Ἰανουαρίου 2013 καὶ ὥρα 2:50.

~ Ποῦ φτάσαμε! Νὰ μὴν ξέρεις μὲ τί παντρεύεις τὴν γάτα σου!...
~ Τώρα θὰ μᾶς ποῦν πὼς αὐτὰ γίνονταν καὶ στὴν Ἀρχαία Ἑλλάδα...
~ Κατάλαβα. Καὶ τάχα μου... ὅτι οἱ Ἀρχαῖοι Ἕλληνες Σκύλοι ἦταν Γατοφυλόφιλοι - τὰ δικά τους ἀπωθημένα δηλαδὴ θὰ τὰ φορτώσουν κτλ.
~~~~

Ἀγαπῶ μιὰ γάτα, ἐντάξει;
Συγγραφέας: Ἀντώνης Δελώνης,
μὲ εἰκονογράφηση: Λιάνας Δενεζάκη.
Κρατικό Βραβεῖο Παιδικοῦ Λογοτεχνικοῦ Βιβλίου, [2007].
~~
Τὸ "ζουμὶ" τῆς ὕπουλης προπαγάνδας χωρὶς περιστροφές (σὲ παρενθέσεις ἡ πορτολαλὶ Κλινοκριτική):
Ὁ Πὸτ εἶναι ἕνας ἀξιοπρεπέστατος (αὐτὸ θὰ τὸ δοῦμε!... - γατούστης εἶναι) σκύλος, ποὺ ζεῖ σὲ ἕνα θερμοκήπιο. Ἡ Μελίσσα εἶναι μιὰ χαριτωμένη (πόρνη 100%) γάτα, ποὺ ὁ Πὸτ τῆς σώζει τὴν ζωὴ "ἕνα βράδυ πού 'βρεχε, πού 'βρεχε μονότονα". (Νὰ τό 'ξερε ὁ Νίκος Γούναρης, δὲν θὰ τραγουδοῦσε καθόλου τέτοιο σουξέ). Καὶ νὰ...ποὺ γίνεται ἕνα μικρὸ θαῦμα: ὁ Πὸτ ἀγαπᾶ παράφορα (ὁ Θεὸς θὰ μᾶς κάψει - κι' ἐμᾶς - μαζὺ μ' αὐτὸν) τὴν Μελίσσα καὶ τῆς ζητᾶ νὰ τὸν παντρευτεῖ (Χριστὸς καὶ Διάολος φυλάξουσι)! Ἀπίστευτα πράγματα... Μέσα σ' αὐτὸ τὸ χιουμοριστικὸ (ἔτσι λέγεται τώρα τὸ ὑπὲρ-πρόστυχο;) μυθιστόρημα, συμβαίνουν κι' ἆλλα πολλὰ καὶ περίεργα (διαστροφικά). Καὶ μὲ ἀφορμὴ τὴν "τρελλὴ (διεστραμένη) ἀγάπη" ἑνὸς σκύλου γιὰ μιὰ γάτα, περνοῦν πάρα πολλὰ μηνύματα (δὲν τὄπα; προπαγάνδες νὰ καταστρέψουν τὰ ἑλληνικὰ ἤθη κι' ἔθιμα) γιὰ τὶς σχέσεις τῶν ζώων (ὅλα ἀνώμαλα θὰ τὰ βγάλουνε, νὰ δεῖς!), τὴν οἰκολογία, τὴν εἰρήνη ἀλλὰ καὶ τὸν σεβασμὸ τοῦ ἀνθρώπου πρὸς τὰ ζῶα (στὸ τέλος θὰ μᾶς ποῦν νὰ σέβονται καὶ τὰ ζῶα τὶς ἀνωμαλίες τῶν ἀνθρώπων - ἐδῶ εἶσαι καὶ ἐδῶ εἶμαι).  Ἕνα τρυφερὸ καὶ διασκεδαστικὸ βιβλίο! ΝΑ καεῖ ἀμέσως, τώρα, μὲ Φαρενάιτ 451.

~

Σχόλιο ἀπὸ τὸν ΤΥΨΕΙΣ, 20 Ἰανουαρίου 2013, καὶ ὥρα 18:20.

χαχαχα είσαι ωραίος , γατοϊστορίες !! Γάτοι του κόσμου, μην φοβάστε καθόλου, έχετε  προστάτη σας τον Κλινὸ....Γατοζορό !!! Φυσικά και περιμένω την ποιητική  απάντηση του Κλινο-γατοζορό !!!! χαχαχα

Σχόλιο ἀπὸ τὸν ΤΥΨΕΙΣ, 20 Ἰανουαρίου 2013, καὶ ὥρα 18:36.

Όταν ο Τύψεις βαφτίζει, δεν δίνει μόνο το όνομα αλλά φυσάει και το πνεύμα !!! χαχα την πάτησες σου έμεινε Κλινο-Γατοζορό !!!! Την πάτησε ο φίλος ο Κλινό, ο Τύψεις τον βάπτισε Κλινο-Γατο-Ζορό !!!!!
~

Σχόλιο ἀπὸ τὸν: Άφωνος Στέντωρ, 20 Ἰανουαρίου 2013, καὶ ὥρα 19:58.

Φίλε Ιάνη, δεν έχω άποψη για το βιβλίο και για το θέμα, επειδή δεν το έχω διαβάσει. Μού άρεσε όμως η γραφή σου και οφείλω να σου τό πω.
~

Σχόλιο ἀπὸ τὸν Ἰάνη Λὸ Σκόκκο, 21 Ἰανουαρίου 2013, καὶ ὥρα 17:03.

Π Ρ Ο Σ Ο Χ Η: ... Μέρος Κλινοσοφιστειῶν δεύτερον καὶ τελευταῖον
.......... - ἐντολὴ θεόσταλτος - κι' ἀναμένοντας τὸ ἀπευκταῖον.
~~~~

ποιητικὸς προσανατολισμὸς γηραιοῦ κυρίου,
μήπως βρεθοῦν Ζωντανὰ φορεῖς ὑστάτου φορείου.

Ὁπότε, (κι' ἀμὴν λέγω ἡμῖν: μὴ μὲ φᾶτε)
ἄς ποῦμε, ξαναρχίζω· κι' ὑπομειδιᾶτε
(σᾶς ξέρω!...) γιατί, στ' ἆνθος τῶν γηρατειῶν μου,
νὰ μ' ἀπασχολεῖ τὸ μέλλον τῶν γατιῶν μου.

Μὰ καὶ τί πιὰ μ' ἀπομένει πιὸ σπουδαῖο;
Ποὺ θὰ ψοφήσω, θέτε νὰ τραγωδέω;
Σὲ γάτες, σκύλους κι' ἆλλ' ἀθῶα ζωντανά,
Πεζὰ καὶ Στίχους, τώρ' ἀμέσως κι' ἐδῶ-νά,

Λογοτεχνία, τουτέστιν, τοὺς κληροδοτῶ·
ζωάκια ψηφίζω! - ...καὶ τὸ ρίχνω δαγκωτό -
νἄχουν πᾶντα νὰ λένε, νὰ μὲ δοξάζουν,
κι' ἄς μὴν ξέρουν νὰ γράφουν καὶ νὰ διαβάζουν.

* * *
Σκυλογατοκλινοσοφιστεῖες
(ἴσως νὰ σᾶς γράψω κι' ἆλλες,
ἄν βρεθοῦν θερμὲς ἀγκάλες).

.Δεκτόν, μετὰ χαρᾶς, μεσιὲ λὲ ΤΥΨείΣ,

τὸ Κλινο-Γατο-Ζορὸ ἀλλὰ ποῦ πῆγε ἡ ἀναφορὰ στοὺς σκύλους; Ὅπως βλέπεις σὲ πρόλαβα καὶ ἐπ'  αὐτοῦ - ἡ κλινοσοφία μου δὲν λέγεται πιά. 

~

Σχόλιο ἀπὸ τὸν ΤΥΨΕΙΣ, 23 Ἰανουαρίου 2013, καὶ ὥρα 18:14.

Τέλειο !!! απίθανο !!! άψογο !!!  είσαι καλλιτέχνης μέχρι το τελευταίο σου κύτταρο !!! Υποκλίνομαι !!! στον Κλινο-γατό-Ζορό !!

~

Σχόλιο ἀπὸ τὸν Ἰάνη Λὸ Σκόκκο, 23 Ἰανουαρίου 2013, καὶ ὥρα 20:05.

Ἔ, νὰ κι' ἐγώ, - σᾶς κάνω λαδιά! Σκυλο-Ζορρό!

Καλημέρα σου, ΠΑΝΤΕΛΗ καὶ λάβε, φρεσκότατον.

16 Ἰουλίου 2012, καὶ ὥρα 7:28.

ἀνάμεσα στὸν Πλάστη καὶ τὸ πλᾶσμα,
δὲν βλέπω νὰ ὑπάρχει κάποιο χᾶσμα.

Λὲς σχέση νὰ μὴν ἔχουν τὅνα μὲ τ' ἆλλο;
Μὲ τὸν νοῦ δὲν πρέπει κἄν νὰ κακοβάλω
καὶ νὰ σοῦ πῶ πὼς ὁ κυρ-Σατανὰς
ὑπῆρξε ποτέ του τεμπελχανάς.

Ὁ Διάβολος ἐν σοφίᾳ μᾶς ἔχει πλάσει:
- Ζήσετ' ἐπὶ Γῆς, κτήνη, κι' ἐν πλήρει κολάσει!
Ὁ καθεὶς ἐξ ὑμῶν πλάι στὸν ἆλλο,
βγᾶλτε τὰ μάτια σας... - ν' ἀμφιβάλλω

οὐκ ἔχω λόγον εἰπεῖν τινὰν ἐπ' αὐτοῦ!
Πέτυχεν δέ, τοῦτο λέγων, πρὶν ἐνιαυτοῦ
τὴν λῆξιν. Κι' ἔκτοτε ζεῖ χαρωπός!
Σκάζων ὁ Θεὸς, τὸν θωρεῖ σκυθρωπός.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.

Ἀνάρρωση.

11 Αὐγούστου 2012, καὶ ὥρα 11:30.

ἀνάρρωση πρώτης τάξεως,
οὔ! κι' ἄνευ ἐπιφυλάξεως.

- Βρέ, καλῶς τον! Καὶ σιδερένιος!
- Νὰ μοῦ 'φχεσαι: ...καὶ νεραϊδένιος!
Ἤ μήπως ἄδικο λὲς νἄχω;
Εἶδες ἆλλον ποτὲ ξωμάχο,
μὲ τόσην ἀπέραντη χάρη,
νὰ τὸν θεωροῦν καὶ παλληκάρι;
- Ναί, βρὲ σύ, ...πῶς τὰ καταφέρνεις
κι' εἶσαι Μοιραῖος_Ὅλος; Τί παίρνεις;
Κοκκαλάκι τῆς νυχτερίδας;
- Κι' αὐτηνῆς... - καὶ τῆς κατσαρίδας.
- Φτού, βρέ! Μὴ σὲ ματιάσω, φτού, φτού!...
- Ξέρεις ἀντρέσα ταριχευτοῦ
ν' ἀναλάβει, σὰν τὰ τινάξω,
τὴν ἀποθέωσή μου;
....................... - Θὰ ψάξω
καὶ πιστεύω κάτι νὰ γίνει.
- Ἆντε, μπὰς κι' ἕνα σκιάχτρο μείνει
τοῦ Κλινὸ, στὴν ἀνθρωπότητα!
- Ἔγνοια σου: πάντοτ' ἡ ποιότητα!
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.
...........................................

~

12 Αὐγούστου 2012, καὶ ὥρα 13:00.

ἀνάρρωση πρώτης τάξεως,
οὔ! κι' ἄνευ ἐπιφυλάξεως.
Μέρος Β΄
~~~~
Σχολιάστηκε ἀπὸ τὴν Εἰρήνη, πρὶν ἀπό 1 λεπτό:
Όσο εσύ βρισκόσουνε, Ίάνη, εν αναρρώσει
σκεφτόμουνα, η άθλια, πως έχεις γκαγκαρώσει.
~~~~
Χριστέ καὶ Παναγιά μου, νὰ μὴ σώσω,
στὶς ἐπιθυμίες της ἄν δὲν ἐνδώσω.

ΕΙΡΗΝΗ μου, τόσο πολὺ θὲς νὰ τὰ κακαρώσω;
Ἔ, μιὰ στιγμή! Στάσου, τὸ κρεβατάκι μου νὰ στρώσω
καὶ νὰ ξαπλώσω!
Πὲς καὶ στὴ Φρόσω,
ποὺ ξέρει, νἄρθει ... - μόνος μου μὴ μὲ σαβανώσω!
Κι' ἐσύ, θέλω νὰ χαρεῖς, σταυρὸ φιλῶ... - νὰ μὴ σώσω!... -
π' ἀναπαυθείς, ἀπ' τὴν Ποιητικὴ Γωνιὰ θὰ γλυτώσω.
Νὰ γλυκοκοιμηθῶ πλέον κι' ἐγώ, στὴν γῆς, ἐν εἰρήνῃ,
τῆς ποίησης ἀρώματα τὸ μνῆμα μου ν' ἀναδίνει.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.

Ἐρωτικό.

13 Αὐγούστου 2012, καὶ ὥρα 11:02.

δῶρα.

Σοῦ χαρίζω δύο μάτια,
σοῦ χαρίζω δύο χείλια
κι' ἕναν χτύπο μιᾶς καρδιᾶς...
Κάνε ὅπως σὺ νομίζεις
πρὶν τὸ τέλος τῆς νυχτιᾶς.

Στέλνω καὶ μίαν ἀνάσα
σ' ἕνα χάδι μου ἁπαλό,
μ' ἕνα δάκρυ εὐωδιᾶς...
Ἔλα, στεῖλ' ἕνα φιλὶ
στὸ φεγγάρι τῆς βραδιᾶς.

Σοῦ χαρίζω..., δὲν ξέρω
κι' ἆλλο τί; μά, τὴ ζωή μου,
ὥς τὴν ρίζα τῆς λαλιᾶς...
Στὰ πόδια σου ξαπλώνω,
σ' ἀγκαλιὰ τῆς Παναγιᾶς.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.

14 Αὐγούστος 2012, καὶ ὥρα 5:13.

ἀκινδύνως οὐδὲν κολλητικόν.

Ἡ ταλεντίτις δὲν κολλάει,
ἄν ὁ Διάλος δὲν καβαλάει
κι' ἐσένα καὶ τὴν ἀφεντιά σου.
Πρὶν δοκιμάσεις, ξεδοντιάσου.
Θὰ σοῦ μάθω πῶς νὰ δαγκώνεις:
σὺ νὰ κλαῖς κι' ἄλλους νὰ βουρκώνεις.

~

Νύχτα καὶ λέξεις.

Νύχτα ἀργά, πρωὶ νωρίς.
Τὸ φιλὶ ποὺ δὲν θὰ δεῖς,
τὸ μαχαῖρι στὴν καρδιὰ
κι' ἡ ἀνάσα μου βαρειά...
- εἶναι λέξεις ποὺ πονοῦν
σὰν τὰ χείλια δὲν γελοῦν.

Νύχτα ἀργά, πρωὶ νωρίς.
Πόνο σοῦ 'δωσα νὰ πιεῖς
μὲ τὸ χέρι στὴν καρδιὰ
καὶ στὸν ἔρωτα φωτιά...
- ἄχ, οἱ λέξεις δὲν πονοῦν
σὰν δυὸ χείλια σοῦ γελοῦν.

Νύχτα ἀργά, πρωὶ νωρίς.
Θάνατος τῆς ἡδονῆς.
Ἔλα, μάννα Παναγιά,
κρύψε με στὴν ἀγκαλιά...
- κι' ἄν τὰ χείλια μας πονοῦν
θά 'ναι σὰ νὰ μᾶς γελοῦν.
(Νύχτα, 23 Μαρτίου 1974/ τέταρτη δημοσίευση).

Τί γεροξεκούτης ποὺ εἶσαι!... 

Σοῦ ἀρέσει στ’ ἀλήθεια ἡ Μ ί λ β α;

13 Νοεμβρίου 2012, καὶ ὥρα 2:03.

Καὶ ἀφοῦ ἔπεσα καὶ κοιμήθηκα κάμποσο, νά 'με πάλι ὄρθιος: καθισμένος, ἀφοῦ ἔφαγα τὴν σαλάτα μὲ τὰ χάπια μου, στὸν Ὑπολογιστή μου, μὲ τὴν Ἀργὼ στὸ πλευρό μου καὶ τὸν Ριτορνέλο νὰ τρίβεται στὰ πόδια μου. Αὐτὲς οἱ γάτες θαρροῦν πὼς εἴμαστε ἴσα κι' ὅμοια. ...Ἄν καὶ μὲ σέβονται, δὲν μπορῶ νὰ πῶ!
Ἀλήθεια, πόσον καιρὸ εἶμαι ἐργένης (καὶ ἀεὶ γατοπατέρας);
Οὔ, σιγὰ μὴν τὸ ψάξω!
Στάσου λίγο, ἐδῶ ἔχουμε: Milva, "Tango della gelosia" / (τάγκο τῆς ζήλειας).

Ποιός τῆς εἶπε νὰ τὴν ἐρωτευτῶ; Καλὰ νὰ πάθει!...
Τί λέγαμε; Ἄ, ναί: " ...νὰ ψοφήσω μόνος μου ὁ κωλόγερας". Ἐκτελῶ ἐπιθυμίες μὲ ἀκρίβεια στὴν λεπτομέρεια. Ἔχει σημασία τὸ πῶς θὰ πεθάνω; Καί βέβαια: ἔτσι ποὺ μὲ λιγώτερο δικό μου κόστος, νὰ πάθουν ὅσο περισσότερο κακό, οἱ ἆλλοι. Χωρὶς νὰ τοὺς κάνω κἄν κακό.

Ἀκούω.Milva, “Abat-jour” / (ἀμπαζούρ).
Kαὶ δός του νὰ σὲ κοιτάζουν, ἐπίμονα κι' ἔκθαμβες, οἱ γάτες σου, μὲ γουρλωμένα μάτια, ποὺ χορεύεις, λὲς καὶ κάνεις κἅνα ἔγκλημα μπροστά τους, - δὲν θὰ εἴμαστε καλά, μοῦ φαίνεται!

Γράφω στὸ κάθε μου νῆμα ὅ,τι γουστάρω καὶ δὲν περιμένω τίποτα. "Νὰ ἡ εὐτυχία" νὰ τὸ πῶ αὐτό; Πάντως τ' ἀγαθὰ κόποις κτῶνται καὶ ὅ,τι ὀρέγομαι καὶ μ' αὐτὸ διασκεδάζω, διϋλίζεται πρῶτα, τὸ διηθῶ εἰς ἦθος.
Ὁ ἰδιοκτήτης μου μοῦ συνέστησε (μὲ καλὴ προδιάθεση, πιστεύω), ἐδῶ καὶ καιρό, ἕναν στενὸ φίλο του πνευμονολόγο, ποὺ ἤδη ἔχω μιλήσει μαζύ του - μὴ λέει πὼς δὲν νοιάζομαι καὶ γιὰ τὴν ὑγεία μου!... - καὶ μοῦ ὑποσχέθηκε, ὁσεσδήποτε κι' ἄν χρειαστῶ ἐξετάσεις, θὰ μὲ δεχτεῖ ἐντελῶς δωρεάν. Κι' ἀξίωσε νὰ μὴν ντρέπομαι.
Ἆντε, τώρα, νὰ μὴν τοῦ πεῖς αὐτουνοῦ:
- Κύριε! Κλινοσοφιστὴς εἶμαι, - τί νὰ ντρέπομαι καὶ κορακίστικα μοῦ λέτε; Ποῦ θὲς νὰ ξέρω πιὰ ἀπὸ ντροπὲς καὶ ὄνειδος σ' ἕναν κόσμο ποὺ γιὰ τίποτε δὲν καταισχύνεται; Τί μὲ πέρασες; γιὰ ντεμοντέ;
Δὲν νομίζω πὼς θὰ πάω πάντως. Ἆλλα μυαλὰ ἔχω ἐγώ. Δὲν παίρνουν ἀέρα αὐτά. Εἶναι ἀεράτα ἀπὸ μόνα τους καὶ πληρώνουν κι' ἀνταποδίδουν.

Ποιό ἆλλο φάρμακο θὰ χρειαζόμουν ἐπειγόντως ἀπὸ... ἀπὸ τὴν Milva, ἄς ποῦμε; Ἀπὸ τὴν καλλιτεχνικὴ ὀμορφιά, ποὺ, ὅσα δάκρυα εὐγνωμοσύνης κι' ἄν τῆς χαρίσεις, λίγα θὰ εἶναι;

Τί φταίει καὶ χαλάει μὲ τὸν καιρὸ ἕνας ὀργανισμὸς μέχρι σκουριᾶς;
Βλέπω στὸν ὕπνο μου τὶς παληὲς ἀγάπες μου. Ναί, μὲ θυμηθήκανε ἔνυπνίως! Καὶ καθόλου παράξενο, ποὺ ἀμέσως κρυφοκοιτάζεστε. Ἐγώ, πῶς τὶς θυμᾶμαι δηλαδή;
Ἆλλες ἔχουν πεθάνει καὶ τὸ ξέρω. Κι' ἆλλες μὲ εἰδοποιοῦν, μὲς τὰ ὄνειρα, πώς: μ' ἀγγίζουν, λέει, γιὰ τελευταία φορὰ. Καὶ σὰν νὰ προσθέτουν πειραχτικά:
- Καλά, μὴν κάνεις ἔτσι! Θἄρθεις, τελευταῖος, κι' ἐσύ. Πάντα σοῦ ἀρέσανε οἱ φᾶρσες δά!...

Δὲν μοῦ λένε ποῦ "θἄρθω", - καὶ μᾶλλον δὲν θὰ μπορέσω νὰ μάθω. Θὰ πάω, ἔτσι, ἀπὸ πεῖσμα, κι' ὅπου μὲ βγάλει ἡ ἄκρη.
Πάντως χαίρομαι ποὺ ξαναβλέπω τὶς ἀγάπες μου ὅπως, ἀπαράλλαχτα, τὶς ἤξερα: δὲν πέρασε κἄν ὁ χρόνος, στὸν ὕπνο μου, ἀπὸ πάνω τους! Σὲ μένα κάτι πρέπει νὰ συμβαίνει καὶ γέρασα, - δὲ μπορεῖ νὰ τὸ χωρέσει ὁ νοῦς μου, πὼς δὲν μπῆκε στὴ μέση τρικλοποδιά.

Ἐλάχιστα βγαίνω ἀπὸ τὸ σπίτι ἀλλὰ φροντισμένος, σὲ ντύσιμο, πᾶντα, ἀκόμα καὶ γιὰ τὰ σκουπίδια στὴν ἄλλη γωνία.
(Ἕδιωξα τὶς...γάτες ἀπὸ τὴν πλάτη μου! - βρῆκαν τόπο νὰ παλέψουν, ἄει στὸ καλό!...Τώρα ποὺ Σκέφτομαι καὶ Γράφω;)
Κανεὶς δὲν πιστεύει πὼς εἶμαι ἔστω λίγο ἀσθενής. Ὅ,τι εἶναι νὰ δοῦν, ἀπὸ βήχα καὶ δὲν ξέρω τί ἆλλο ἀρρωστοειδὲς, τὸ βλέπουν μόνον οἱ τέσσερις τοῖχοι μου.

Χωρὶς μιὰ μέρα πιὰ στὴν θάλασσα ἤ στὸ βουνὸ, τόσον καιρό... Χωρὶς μέσ' ἀπὸ κάποιο ὄχημα, τραῖνο, λεωφορεῖο, νὰ ξετυλίγονται, πλαγίως μου, τοπία, πηγαίνοντας μπρὸς ἐγὼ καὶ 'κεῖνα πίσω... Ἤ μήπως δὲν θυμᾶμαι καλὰ; Ἐλπίζω νὰ εἶμαι σαφὴς τί ἐννοῶ πάντως - ὤχ, βαριέμαι τὶς ἐξηγήσεις!
Kαὶ ἀρνοῦμαι μὲ ἀπόλυτη γαλήνη μέσα μου συμμετοχὲς ποὺ μοῦ προτείνονται σὲ καλλιτεχνικά.
Δὲν ξέρω τί - κι' ἄν - μ' ἐμποδίζει περισσότερο: ἡ φροντίδα μὴν πνιγῶ ἐπὶ σκηνῆς (ὅπως παρὰ λίγο σὲ 'κείνη τὴν παράσταση τοῦ "Θεατρᾶ" ἕνα καλοκαῖρι;) κι' αὐτὴ τὴν φορὰ δὲν γλυτώσουμε, ὅλοι μαζύ, τὸ τελειωτικὸ θέαμα ἤ σκέτο κακάρωμα; Δὲν θέλω πιὰ οὔτε χειροκρότημα, οὔτε σφίξιμο χεριῶν, οὔτε πολέμους συναδέλφων;
Εἶναι δυνατὸν νὰ μὴ θέλω κι' ἐγὼ κάτι ἐφ' ὅσον ἀνασαίνω;
Κι' ἀλήθεια: πόσο μάταιο ἦταν ποὺ ἔζησα; Μὴν θλίβεσθε, τὸν ἑαυτό μου ρωτάω καί, γιὰ νἄχετε ἐπίγνωση, θὰ σᾶς πῶ κι' ἐσᾶς: καθόλου!
Μοῦ δόθηκε ἕνα δῶρο (δὲν ἤξερα τί ἤτανε) ποὺ δὲν τὸ πέταξα ποτὲ στὰ σκουπίδια. Ἡ ζωή μου.
Εἶμαι περήφανος ποὺ ἔζησα μὲ ὅσα κι' ἄν ἄντεξα. Κι' ἀκόμα: ἐδῶ εἶμαι, βαρᾶτε!

Κάποιοι νομίζουν πὼς ἔχω λεφτὰ καὶ τὰ κρύβω καὶ ὅτι αὐτὸ φαίνεται στὴν συμπεριφορά μου...(... δὲν ἦταν ποτὲ ἐδῶ νὰ δοῦνε πῶς ἕβριζα τὴν ὑπεύθυνη τῆς πολυκατοικίας π' ἀναγκαζόμουν ν' ἀνέβω ξεψυχῶντας, πρὶν φτιάξει, ἐπιτέλους, μετὰ ἀπὸ χρόνια, τὸ ἀσανσὲρ κι' ἀφοῦ τὸ χρέωσε πάλι σὲ μᾶς, διαδίδοντας πὼς...)
Εἶναι σωστὸ νὰ πεθαίνει ὁ ἆλλος ἐπειδὴ ἐσὺ θέλεις νὰ βγάζεις λεφτὰ;

Ἕλληνες, χίλιες τρόικες νὰ σᾶς βροῦν, ἴδιοι θὰ εἶστε. Λεφτὰ καὶ Ἅγιος ὁ Θεὸς τὸ βιός σας καὶ τὸ εἶναι σας.
Ἄ, ναί: πιὸ πρὶν ἀπέσυρα ἕνα μικρὸ μήνυμά μου σὲ νῆμα (τοῦ Περὶ Ἀνέμων καὶ Ὑδάτων), ποὺ γέμισε στὸ μεταξὺ ἀπὸ φασιστικοὺς σαρκασμούς. Τί δουλειὰ ἔχει τὄνομά μου, ἔστω καὶ μαχητικά, ἀνάμεσά τους; Ἔχουμε πολλοὺς φασῖστες, προσέξτε το αὐτό. Πολλοὺς φασῖστες. Τὰ ψευδώνυμα ξετροχιάζουν κι' ἀποκαλύπτουν, - αὐτὸ νὰ τὸ θυμᾶστε.

Ἄχ, Μίλβα μου, ἀκόμα καὶ Θάνο Μικρούτσικο ἀκούω γιὰ χάρη σου:
Milva, “Θάλασσα”.
Ἀλλὰ κι' αὐτὸς κάτι θὰ ἔνιωθε γράφοντας γιὰ σένα, δὲν μπορεῖ, - φαίνεται!
~~~~
"Tango della gelosia. "
No, non è la gelosia,
ma è la passione mia.
Quando ti guardano gli altri, io fremo perché
io il tuo cuore lo voglio soltanto per me.

No, non è la gelosia,
so che tu sei solo mio.
Ciò che mi strugge non so io neppure cos'è,
ma non temere, non sono gelosa di te.

No, non è la gelosia,
so che tu sei solo mio.
Ciò che mi strugge non so io neppure cos'è,
ma non temere, non sono gelosa di te.

Gelosa di te!
~~~~
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.