<Τὸ μυστικὸ τῆς κοντέσσας Βαλέραινας>. 

Ἀπὸ τὸ χθεσινὸ Θέατρο τῆς Δευτέρας στὴν ΕΡΤ 2 (καὶ ἀπὸ τὸ Ἐθνικὸ Θέατρο, τὸ 1992). * Ξύπνησα μὲ σκοπὸ νὰ θυμίσω στοὺς φίλους μου (ἐδῶ, θἄθελα νὰ εἶχα ὅσο γίνεται πιὸ πολλούς), ὅτι ὑπάρχει αὐτὴ ἡ ἐκπομπὴ ποὺ πλάθει θεατρόφιλους. Ἔργα ἐκλεκτά, ἠθοποιοὶ σπουδαῖοι, ἑρμηνεῖες προσεγμένες. * Χθές, μοῦ φάνηκε [= ἑρμηνεία δική μου] πὼς ἔβλεπα τὴν Ἑλλάδα (Βαλέραινα), νὰ περιβάλλεται ἀπὸ κοράκια (τὴν ἀνάγκη ἕνεκα τῆς φτώχειας καὶ τοῦ ξεπεσμοῦ) ποὺ θέλουν νὰ τῆς ἀποσπάσουν ἕνα παραδοσιακὸ μυστικὸ [ποὺ δὲν εἶναι κἄν μυστικό]: τὴν Μακεδονία ποὺ φυλᾶ σὰν φυλαχτὸ μὲς τὸ εἰκόνισμα τὸ κρεμασμένο στὸ λαιμό της, κυρίως ὅμως νοερὰ στὴν καρδιὰ καὶ στὸν νοῦ της. Ἀπὸ δῶ τὸ πᾶνε, ἀπὸ κεῖ τὸ φέρνουν, χρησιμοποιοῦν τὸν γυιό της, τὴν νύφη της (στὴν ὁποία καὶ μόνον πρέπει νὰ παραδώσει τὸ μυστικό, λίγο πρὶν ἡ ἴδια ἡ γιαγιὰ πεθάνει, ἔτσι ὅπως ἔχει ὑποχρέωση, κατὰ παράδοσιν, ἀπὸ Βαλέραινα σὲ Βαλέραινα), τὸν ἐγγονό της, τὴν πιστὴ ὑπηρέτριά τους, καὶ ὑποχωρεῖ, προκαλῶντας ἡ ἴδια τὸν θάνατό της τώρα, ἀφοῦ τὸ ἐπιτάσσει ἡ χρεία. Ὁμολογῶ πὼς ἔκλαψα. Μᾶλλον έξ αἰτίας τῶν καλῶν ἠθοποιῶν. Μολονότι τὸ ἔργο τὸ ξέρω ἀπὸ τὰ παιδικά μου χρόνια. Ὁ Ξενόπουλος, μέγας θεατρογνώστης μάστορας καὶ ψυχολόγος, ἔβαλε ὅλη τὴν γυναικεία (καλοπροαίρετη ὅμως) πονηριὰ στὸν ρόλο τῆς νύφης. Σ' αὐτὴν θὰ παραδινόταν τὸ μυστικό, αὐτὴ ἔπρεπε νὰ τὸ ἀποσπάσει, αὐτὴ χρησιμοποίησε ὅλα της τὰ τερτίπια τῆς ὑφαρπαγῆς. Ὡστόσο, μετάνιωσε τὴν τελευταία στιγμὴ καὶ ὁρκίστηκε νὰ συνεχίσει ἐκείνη τὸ μυστικὸ καὶ νὰ μὴν τὸ πουλήσει σὲ κανέναν. Τὸ μυστικὸ αὐτὸ εἶναι μυστικὸ ἤθους καὶ ἀξιοπρέπειας. Οἱ ἆλλοι, οἱ ξένοι, τὸ θεωροῦν ἐμπόρευμα. (Εἴθε νὰ βρεθοῦν καὶ Ἕλληνες ποὺ θὰ συνεχίσουν νὰ... - ἄσε, γιὰ τὴν Μακεδονία ἤθελα κάτι νὰ πῶ ἀλλὰ δὲν πετάω στὰ σύννεφα). Παραμένω στὴν ἀρχική μου θέση: βλέπετε ἀληθινὸ θέατρο. Εἰδικὰ ὅταν δὲν μετακινεῖστε ἀπὸ τὸν καναπέ σας, ὅταν δὲν πληρώνετε εἰσιτήριο, ὅταν ἀντὶ νὰ χειροκροτήσετε πέφτετε καὶ κοιμᾶστε ὄμορφα ποὺ ἀφήσατε τὸν νοῦ καὶ τὴν καρδιά σας νὰ ὀνειρευτοῦν στὸ ξύπνιο σας.

Οὔτε ἐγὼ θέλω νὰ παγκοσμιοποιηθῶ. Τὸ νὰ ξέρεις μία, δύο, περισσότερες γλῶσσες εἶναι ἐργαλεῖο, ὅπλο γνώσεων. Ὁ καθένας ὅμως εἶναι ὁ τόπος του, ὁ ἀέρας ποὺ ἀναπνέει, ἡ ἐξάτμιση τοὺ ἱδρώτα καὶ τῶν δακρύων του, ἡ μάννα του, ὁ πατέρας του, οἱ φωνὲς τῶν ἀνθρώπων, τῶν ζώων καὶ τῶν ἤχων ποὺ τὸν περιβάλλουν, τὸν ἐμψυχώνουν, τὸν θυμώνους, ὁ,τιδήποτε. Ἡ πατρίδα εἶναι ὁ πιὸ άγαπημένος τρόπος προστασίας. Ἀνέκαθεν οἱ ἄνθρωποι ποὺ μετανάστευσαν (νόμιμα, ὄχι σὰν εἰσβολεῖς) θέλουν νὰ ἐνταφιασθοῦν στὴν πατρίδα τους, στὸ χωριό τους, λὲς καὶ θὰ καταλάβουν κάτι. Εἶναι ὅμως ἱερὴ λαχτάρα καὶ ἀπό΄λυτα σεβαστή. * Δὲν εἶναι ὁ παπαγαλισμὸς τῆς ξενομανίας τρὀπος ζωῆς σοβαροῦ καὶ ὑγειοῦς ἀνθρώπου. * Θρῆσκος ἔχω πάψει ἀπὸ χρόνια νὰ εἶμαι. Ὅμως, τὸν χριστιανισμὸ τὸν ἔχω μελετήσει καὶ ξέρω πὼς εἶναι 2.000 χρόνων συμψηφισμὸς μὲ τὴν Ἑλλάδα, οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας σπούδασαν στὴν Ἀθήνα. * Ἕνα οὐδέτερο κράτος, ὅπως θέλει τώρα νὰ γίνει ἡ γελοία ἡ Ἀλλοδαπ'-Ἑλλάδα, δίνει ἔδαφος καὶ ἀφορμὴ νὰ κυριαρχήσει ἄλλη θρησκεία, τρὶς χειρότερη καὶ ἐπικίνδυνη. Δὲν εἶναι ἀποφασισμένα ὅλα τὰ κράτη νὰ ἀπορρίψουν τὶς θρησκεῖες τους. Ὅλα ἐκεῖ, σ' αὐτές, στηρίζουν τὸ "κύρος" τους καὶ τὴν έπιβολή τους. Ἄν γλυτώσουμε ἐμεῖς, οἱ ἀπὸ 60 χρόνων καὶ πάνω, θὰ σφαγοῦν οἱ νεώτεροί μας. Δὲν θὰ σωθοῦν οὔτε ἄν ἀνήκουν στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, οὔτε ἄν προασπίζονται ἀπὸ τὸ ΝΑΤΟ. Ἡ Θρησκεία, κυρίως κάθε ἀνερχόμενη θρησκεία, εἶναι ὅ,τι χειρότερο γιὰ τὴν διάδοση τοῦ μίσους μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων. Ξέχασα, συναγωνίζεται τὸ μίσος καὶ τὸν φθόνο γιὰ τὸ σὲξ, ποὺ προφανῶς, δὲν ταιριάζει ἤ δὲν τυχαίνει τὸ ἴδιο στὸν ἕναν ἤ στὸν ἆλλον. Δὲν εἶναι τυχαῖο κἄν ποὺ τὸ σὲξ εἶναι ἡ πρώτη θανάσιμη ἁμαρτία τους. Στὴν πράξη, ὅλοι λαχταροῦν τὴν "ἁμαρτία", μὴν πῶ τὴν <ἀνωμαλία>!... Ἄς διακόψω ἐδῶ. Θὰ τὰ ξαναποῦμε ὁπωσδήποτε καὶ ἀλλοῦ. * Ἄ, βλέπω πιὸ πάνω: # Ευαγγελία Σωτηρίου, Θωμάς Κονδύλης: Αφού δεν αντιδρούμε σε τίποτε. # Θὰ μποροῦσε τὸ Φέις-Μπούκ, ποὺ δίνει λόγο στοὺς πᾶντες, νὰ ἦταν χρήσιμο. Ὅμως, οἱ περισσότεροι μπα΄νουν ἐδῶ μὲ τὴν στενοκεφαλιά τους καὶ γιὰ νὰ παίξουν κατὰ μόνας τὸ πνευματικὸ πουλί τους. Γεμάτο πασαλείμματα καὶ ἐλάχιστες φωνές εἶναι. Οἱ πλεῖστοι δὲν ξέρουν οὔτε τί διαβάζουν, δὲν κατανοοῦν γρύ.

(Ἀντίγραφον):
* Γιατί δεν χρησιμοποιούμε ελληνικές λέξεις;
~
* * Γιατί εἶναι ψώνια! Σπουδασμένα τέρατα τοῦ λόγου. Καὶ ὄχι μόνον ἀλλὰ θέλουν νὰ ἀγγλοποιήσουν τὰ Ἑλληνικά. Νομίζουν πὼς γίνονται σπουδαῖοι καὶ παγκοσμίου ἐγκυρότητος (ἀσχέτως ἄν εἶναι 90% ἀνορθόγραφοι - μόνο μερικὰ σύμφωνα καὶ τὸ ἆλφα πετυχαίνουν). Π.χ. καταργοῦν τὶς πτώσεις, μέσῳ τηλεοράσεως οἱ κυριώτερες σπουδές: ἡ Ἄλκηστις, τῆς...τὸ ἴδιο, τὴν...τὸ ἴδιο, ὦ...τὸ ἴδιο. Ἡ Βάνα, τῆς...τὸ ἴδιο, τὴν...τὸ ἴδιο, ὦ...τὸ ἴδιο. Ὁ Ἀμφιτρύων, τοῦ...τὸ ἴδιο, τὸν...τὸ ἴδιο, ὦ...τὸ ἴδιο.
-
Δὲν βλέπεις ὅτι μόνον ΕΓΩ, σ' ὁλόκληρη τὴν Ἀλλοδαπ'-Ἑλλάδα τους, χτυπιέμαι γιὰ τὸ ἐρωτηματικό [ ; ], ποὺ ὅλο καὶ πιὸ πολὺ καὶ πολλοὶ ΔΕΝ θέλουν νὰ τὸ ξέρουν; Εἶναι αὐτοὶ πού: οἱ ἆλλοι τοὺς κλέβουν τὴν Ἑλλάδα!... * Τὸν καιρὸ ποὺ οἱ γονεῖς μας ἦταν ὄντως ἀγράμματοι, οὔτε Δημοτικὸ δὲν εἶχαν τελειώσει οἱ περισσότεροι, ὑπῆρχε κάποιος σεβασμὸς στὸν γραπτὸ καὶ στὸν προφορικὸ λόγο (δεῖτε κι' ἀκοῦστε πῶς μιλοῦσαν τὸ 1950 καὶ πῶς μιλοῦν τὸ 2019 στὶς ἑλληνικὲς ταινίες). Κατὰ τὰ ἆλλα, τοὺς φταίει ὁ Τσίπρας ἤ ὁ Μητσοτάκης. Δηλαδὴ ἡ κομματικὴ τύφλα τους κι' ἀπὸ ποῦ περιμένουν ἤ δὲν περιμένουν ρουσφέτι [= τουρκικὴ λέξη, ποὺ οἱ καθαρευουσιάνοι, γνῶστες ἄριστοι τῆς Ἑλληνικῆς, δὲν τὴν ἔβγαλαν ἀπὸ τὸ Λεξικό, γιατί οἱ τουρκικὲς λέξεις μὲ κακὸ νόημα εἶναι ἀπολύτως πετυχημένες, δὲν ὑπάρχουν "καλλίτερες" ποὺ ν' ἀποδίδουν τὴν κακοήθεια τῆς κάθε ἔννοιας. Γι' αὐτό, ἅμα εἶναι γιὰ ἀκρίβεια νοήματος, πολλὲς φορὲς οἱ λέξεις οἱ ξένες εἶναι ἀπαραίτητες. Ἀλλὰ νὰ τὶς διαλέγουν γλωσσολόγοι, ὄχι κάθε κουτσὴ Μαριώ.

 Αμφίπολη

Ένα έγκλημα πίσω από ένα έγκλημα! 
Η φωνή της Μακεδονικής Γης που έπρεπε να σιωπήσει έτσι ώστε να ολοκληρωθεί η προδοσία της Μακεδονίας. 
Ταφικό μνημείο ΤΕΡΑΣΤΙΑΣ σημασίας που τα καλά κρυμμένα μυστικά του έπρεπε να εξαφανιστούν. 

Εκβιασμοί κι εκφοβισμός προς πάσα κατεύθυνση. Έκλεισαν τα στόματα των ανθρώπων που δούλεψαν εκεί ασκώντας πάνω τους μαφιόζικη βία. Φορτηγά με ευρήματα ΜΗ ΚΑΤΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΑ φυγαδεύτηκαν σε άγνωστο προορισμό. 

Αγάλματα, νομίσματα, μέχρι και σκευοφόρος ακούγεται από τους κατοίκους και πολλούς άλλους που γνωρίζουν ότι νύχτα χωρίς φεγγάρι έγιναν καπνός χωρίς ν' αφήσουν ίχνος.

Όποιος έχει δει την Βεργίνα κι έχει δει και τα πρώτα βίντεο της Αμφίπολης που είχαν κυκλοφορήσει, αντιλαμβάνεται ότι η Βεργίνα είναι πολύ πολύ πολύ φτωχή. 

Κι αν στην Βεργίνα βρίσκεται ο τάφος του βασιλιά Φιλίππου, στην Αμφίπολη δεν ξέρω ποιου ανώτερου από τον Φίλιππο ο τάφος βρίσκεται.

Αυτό το έγκλημα πρέπει να σταματήσει. 
Η Αμφίπολη πρέπει να μιλήσει. 
Δεν ξέρω ποιος άλλος εκτός από την κοινότητα των αρχαιολόγων μπορεί να ανακινήσει το θέμα μιας και δεν υπάρχει πολιτική βούληση, αλλά θα πρέπει να ανοίξουν στόματα και να ανοίξει ο τάφος.

Τι φοβάστε; Δεν το ξέρει ο πλανήτης ότι η Μακεδονία είναι Ελλάδα νομίζετε; Έχετε την εντύπωση ότι αν μιλήσει η Αμφίπολη θα ακούσει κανείς την Πρέσπα;

Φτωχή, γελοία και κακόμοιρη θα φαντάζει η Πρέσπα σας.

ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΗΝ ΑΜΦΙΠΟΛΗ

ΜαρίαΜπαϊραχτάρη.


 ~~~~~~~~~~~~~~


Ἐξαιρετικὰ καλογραμένο τὸ κείμενο. Αὐτὸ βέβαια, ἀπὸ μόνο του, δὲν ἀρκεῖ, ἀλλὰ τὸ γεγονός ὅτι, σὲ ὅλους τοὺς τομεῖς πλέον, μόνοι μας βγάζουμε τὰ μάτια μας, ἐνισχύει κατὰ πολὺ τὴν ἄποψη τοῦ περιεχομένου του. Ὅταν μάλιστα ὁλοκληρωθεῖ κάποια σχετικὴ προγραμματισμένη προδοσία, τότε θὰ ἐμφανισθοῦν καὶ κάποιοι ἁρμόδιοι (ὅπως συνέβη καὶ μὲ τὴν "σκοπιανὴ-μακεδονικὴ γλώσσα") νὰ θελήσουν νὰ κάνουν τὸ κομμάτι τους, μαρτυρῶντας τὴν ἀλήθεια, ὄντας πλέον ἀργά. Τραβᾶτε τὀτε τὰ μαλλιά σας ὅσο θέλετε. Καὶ γουλὶ νὰ μείνετε, δὲν πεθαίνετε. * Ἄν ποτὲ μιλήσει ἡ Ἀμφίπολη, δὲν ξέρω ἄν στὸν πλανήτη μας θ' ἀκούσει κανεὶς τὴν Πρέσπα, ἀλλὰ θὰ καταφέρουν, οἱ ἴδιοι οἱ Ἀλλοδαπ'-Ἕλληνες, νὰ μιλήσει τουλάχιστον ἀγγλιστί! Καὶ ἀπὸ κάποιο ἀμερικανικὸ Μουσεῖο, ὅπου, ἐκτεθιμένη, θὰ ἔχει μεταφερθεῖ, ὄχι ἀπὸ κανέναν Ἔλγιν, ἀλλὰ μὲ τὴν πλήρη ὑποταγή καὶ ἐν ἀγνοίᾳ μας, σὲ ρεσιτὰλ βλαχο-ἠλιθιότητος. Δὲν θέλω νὰ φανταστῶ τί θὰ λέει. Οὔτε θὰ ὑπάρξει μετάφραση τῶν λόγων τῆς Ἀμφιπόλεως στὰ ἑλληνικά, δηλαδὴ σὲ μία γλώσσα δολοφονημένη ἐκ τῶν ἔσω. Ἄλλωστε, ἀνέτειλε ἄλλη γλωσσικὴ κατασκευή ἐδῶ κοντά, - ἐκείνην θὰ ἀναδείξουν. Μὲ ἕνα "κλίκ", κοντολογίς, θ' ἀλλάξει ἡ Ἱστορία τοῦ Παγκοσμίου Πολιτισμοῦ ἐκεῖ ποὺ κυριαρχοῦσε κάποτε ἡ Ἑλλάδα.

Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ὅλη τὴν νύχτα σκεφτόμουν, ὅταν ξυπνήσω, νὰ σοῦ γράψω λίγα καλὰ λόγια γιὰ τὸ πῶς μοῦ φαίνεσαι ὅλον αὐτὸν τὸν καιρὸ ποὺ ἀνταλλάσσουμε πειράγματα στὸ Λεύκωμα. Ἀντιγόνη, σὲ χαίρομαι ποὺ σατιρίζεις τὸν ἑαυτό σου ὅσο κανείς, πλὴν ἐμοῦ, καὶ καμιά, πλὴν ἀπὸ σένα τὴν ἴδια. Εἴμαστε...ἕνα ταιριαχτὸ ζευγάρι (καλά, μὴ μὲ θές, - δὲν σὲ βιάζω, ἄσε, θὰ βιάσω ἄλλην, πιὸ βολική, πῶ πῶ τί ἀνάποδη γκόμενα ποὺ εἶσαι!... Ἐμένα ἔμοιασες; Θὰ μοῦ πεῖς: ἀπὸ ποῦ κι' ὥς ποῦ; Ξέρω κι' ἐγώ!;... ). Νὰ σκεφτεῖς ὅτι σοῦ συγχωρῶ καὶ τὰ ἀναρίθμητα ὀρθογραφικά σου λάθη, μὴν σοῦ ἀναγγείλω καὶ ὅτι ...ἐπιθυμῶ νὰ κάνεις πολὺ περισσότερα, γιατί δὲν τὰ χορταίνω. Μὲ χαρά μου, θὰ σοῦ δώσω καὶ Παγκόσμιο Βραβεῖο Ἀνορθόγραφης Ἑλληνίδας (τί ἆλλο;) Γυναίκας, μὲ μίαν ἀσήκωτη ἀνθοδέσμη καὶ χίλια φιλιά - νὰ ξεχάσεις, φουκαριάρα μου, κάπως, πὼς ἡ χτεσινή σου μέρα, τοῦ Ἁγίου Βαλεντίνου, πῆγε πέρα γιὰ πέρα στράφι. Κι' ἡ δική μου, ἔτσι κι' ἀπαράλλαχτα πῆγε. Οὔτε τὸν γάτο μου δὲν μοὖρθε καὶ πολὺ νὰ χαϊδέψω!... Ἀλλὰ ἐμεῖς ξέρουμε: ὅποτε πιάσουμε τὴν ἄκρη, πᾶντα τοῦ Ἁγίου Βαλεντίνου θἆναι. Καί, ἐδῶ ποὺ τὰ λέμε: χαρὰ στὸν Ἅγιο! Πούφ!... Ὅλο ἁμαρτίες καὶ κακὸ εἶναι. Μία γλύκα, δέκα ἀναστεναγμοί κι' ἆλλες τόσες συμφορές. Ἄει στὸ Διάολο κι' αὐτός!... Μᾶς βγάζει τὴν ψυχὴ καὶ στὸ τέλος δὲν ἁγιάζουμε κι' ἐμεῖς. Βρέ, μήπως εἶναι κομπίνα τῆς κυβέρνησης;

Τὸ δράμα τῆς οἰκογένειας Γιακουμάκη:
διεκόπη ἡ Δίκη. Ξέσπασε σὲ κλάματα ὁ παατέρας.
(Ἀντίγραφο - ἀπὸ μόλις πρὶν λίγο καὶ μὲ κατάθεση ὅλης μου τῆς ψυχῆς):
~
Τὴν τραγωδία αὐτοῦ τοῦ παιδιοῦ εἶμαι σὲ θέση νὰ τὴν καταλαβαίνω χωρὶς νὰ ἔχω διαβάσει καὶ πολλά. Βλέπω τὴν μορφή του καὶ συγκινοῦμαι. Τὸν ἐκφοβισμὸ αὐτὸν πῆγαν πολλὲς φορὲς νὰ μοῦ τὸν κάνουν καὶ ἐμένα, μὲ χίλιους τρόπους, μόνο ποὺ τυχαίνει (τώρα πιὰ τὸ ξέρω) νὰ εἶμαι μοῦτρο καὶ νὰ βγαίνω πᾶντα ἀπὸ πάνω. Ἀκόμα καὶ σήμερα, οἱ ἄνθρωποι προσπαθοῦν μὲ κάθε τρόπο νὰ..."μὲ βαρέσουν" καὶ νὰ χαροῦν, κρυμμένοι πίσω ἀπὸ τάχα μου "Γνωμικὰ περὶ Φιλίας μας ποὺ δὲν ἄξιζε ἐκ μέρους μου (χωρὶς ὄνομα) τὸν κόπο...κτλ", στὸ Φέις-Μπούκ. * Ὁ Βαγγελάκης πέθανε. Αὐτὸ δὲν διορθώνεται μὲ τίποτα. Καμία δικαστικὴ ἀπόφαση δὲν θὰ γλυκάνει τὸν πόνο τῶν γονιῶν του. Ὄχι πὼς δὲν πρέπει, βέβαια, νὰ τιμωρηθοῦν οἱ ἔνοχοι, ἀλλὰ τί θὰ βγεῖ; Κανένας παραδειγματισμὸς δὲν θὰ προκύψει. Στὸ μέλλον, πᾶντα κάποιοι Βαγγελάκηδες, μὲ ποικίλους τρόπους θὰ ἐκφοβίζονται ἀπὸ μᾶγκες, ἀντράκια, ἠλίθιους, διεστραμένους, μὲ ἀποβλακωμένο σεξουαλικὸ προσανατολισμό. Γιατί, ὅλα αὐτὰ τὰ τέρατα, τὴν λίμπιντό τους καὶ μόνον ἐπαινοῦν μὲ ὅσα ἐγκλήματα κάνουν. * Ὅταν ὁ ἄνθρωπος γεννηθεῖ μὲ εὐγενεῖς εὐαισθησίες, σὰν τὸν Βαγγελάκη, οἱ γονεῖς τουλάχιστον ὀφείλουν νὰ ἐπαγρυπνοῦν, νὰ ἀνημερώνουν τὸ παιδί τους γιὰ τὸ κάθε τί, ὅσο μικρὸ κι' ἄν εἶναι (τρόποι ὑπάρχουν, θὰ τοὺς βροῦν ἀπὸ ἔνστικτο ἤ θὰ ζητήσουν συμβουλὲς ἀπὸ κοινωνικοὺς λειτουργοὺς κ. ἄ.) καὶ νὰ μὴν ἐθελοτυφλοῦν. Νὰ μὴν ἐπαφίενται στὴν θέληση τοῦ Θεοῦ. Ὑπάρχει ἡ δράση ποὺ ξεκινᾶ ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς ἴδιους καὶ ἀφορᾶ ἐμᾶς τοὺς ἴδιους καὶ ὅσους ἀγαπᾶμε καὶ γιὰ τοὺς ὁποίους εἴμαστε ὑπεύθυνοι: τὰ παιδιά μας. * Ἄν ποτὲ συναντιόμουν μὲ τοὺς γονεῖς αὐτοῦ τοῦ ἀδικοχαμένου παιδιοῦ, δὲν ξέρω, ἀλλὰ πιστεύω ὅτι θὰ ριχνόμουν στὴν ἀγκαλιά τους καὶ θὰ ἔκλαιγα χειρότερα ἀπ' αὐτούς.* Θἄθελα, ἄν, μέσα ἀπ' αὐτὰ τὰ λίγα λόγια μου, βγαίνει κάποια εὐχὴ ἤ κάποια προτροπὴ ἤ κάποιο διαδόσιμο θᾶρρος νὰ ἦταν αὐτό: τὸ παιδί σας εἶναι ἡ ψυχή σας, κᾶντε ὅ,τι πραγματικὰ καλλίτερο γι' αὐτό, ἀκόμη κι' ἄν εἶναι πολὺ δύσκολο. * Ἀλλοιῶς, ἐγκληματίες εἶναι οἱ ἴδιοι οἱ γονεῖς: ἔχω γνωρίσει πολλοὺς τέτοιους.
Δυστυχῶς πολλούς. Εὐτυχῶς, οἱ γονεῖς μου ἦταν καλὰ ἀνθρωπάκια.

(Ποὺ νὰ μὴν ἔσωνα ν' ἀναγκαζόμουν νὰ γράψω κάτι σὰν αὐτὸ καὶ νὰ κρατήσω τὸ ἀντίγραφό του, καταραμένοι Ἀλλοδαπ'-Ἕλληνες):
~
* Τσίπρας σε τουρκικό κανάλι:
Μοιάζουμε πολύ οι δύο λαοί, ο παππούς μου γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη.
-------------------- διαχωρισμὸς θέσεως: -------------------
* * Τὸ ὅτι μοιάζουν οἱ δύο λαοί, μοιάζουν. Καὶ θέλουν οἱ δικοί μας νὰ τοὺς μοιάζουν. Οἱ διασκεδάσεις τους (καὶ μόνον;) εἶναι τουρκοσπορίτικες. Ἐξαιρῶ ἀπολύτως τὸν ἑαυτό μου. Τὸ θεωρῶ μεγίστη βρισιὰ κι' ἀσυγχώρητη νὰ μοῦ ἀπευθύνεις κάτι τέτοιο. Θὰ σ' τὸ βγάλω ξυνό, θὰ ξεράσεις αἷμα. Βγαίνω ἔξω καὶ μόνον ἀπὸ τὶς ἐνδυμασίες κρίνω κάποιες διαφορές, ἀνάμεσα σ' αὐτοὺς καὶ στοὺς λεγόμενους Ἕλληνες. * Εὐτυχῶς, ἀπὸ τὴν ἀριστοκρατικὴ Κέρκυρα τοῦ πατέρα μου (τὴν σημερινὴ τὴν ὑποπτεύομαι γιὰ πολὺ μπασταρδεμένη, λόγῳ τηλεοράσεως) κατάγομαι καὶ εἶμαι ὑπερήφανος. Καὶ ἡ μάννα μου, ἄν καὶ Σμυρνιά μὲ τὰ ὅλα της: νοικοκυρά, ὁμιλητική, τρὶς-χαριτωμένη, εἶχε συνήθειες, προφορά, τὰ πᾶντα της ἀθηναϊκά, τοῦ παληοῦ καιροῦ. Καμαρώνω ποὺ μιλάω ἄψογα ἑλληνικά. Γιὰ νὰ σὲ ἀποστομώσει, ἡ μαννούλα μου ἔλεγε κάτι ποὺ δὲν τὄχω ἀκούσει ἀπὸ κανένα ἆλλο στόμα: <- Χέζω σε!...> Ὑπέροχο δὲν εἶναι;

<Ἰδιαιτερότητες> <προσφορὰ στὶς τέχνες...> <ἄτομα ποὺ δὲν διατυμπανίζουν...>

 Ἄν ἐξαιρέσουμε βέβαια τὶς διαστροφὲς καὶ τὰ σεξουαλικὰ ἐγκλήματα, ποιές εἶναι οἱ ἰδιαιτερότητες; Τὸ νὰ ἔχει π.χ. σχέσεις ἐρωτικὲς ἄντρας μὲ ἄντρα; Πρώτη φορὰ γίνεται αὐτό; Ἄτομα ποὺ ἔχουν δικαίωμα νὰ διατυμπανίζουν, εἶναι οἱ γυναῖκες μὲ τοὺς ἆντρες; Αὐτὸ τὸ ρεζιλίκι ποὺ γίνεται παντοῦ; Ὅσοι προσφέρουν στὶς τέχνες, τοὺς..."συγχωροῦμε" "μυστικὲς" παρεκτροπές ἐνῶ οἱ ἆλλοι ὀφείλουν νὰ συμμορφώνονται; Ὡς πρὸς τί; * Ἡ Φύση ἔχει τὶς ἰδιότητές της. * Ἐδῶ, μορφωμένους καὶ ὑποτίθεται ἐγγραμμάτους ἀνθρώπους, δὲν μπορεῖς νὰ τοὺς μεταπείσεις νὰ πάψουν νὰ εἶναι ΑΝΟΡΘΟΓΡΑΦΟΙ, τὸ Πασὸκ τοὺς ἔδωσε τὸ μονοτονικὸ βασιζόμενο στὴν ἀνικανότητά τους κι' ἐκεῖνοι καταργοῦν ὥς καὶ τοὺς ΤΟΝΟΥΣ, νομίζουν δὲ πώς, βάζοντας λατινικὸ ἐρωτηματικό, γίνονται μοντέρνοι, κοσμοπολίτες,  σπουδαῖοι. * Βλέπω πὼς κι' ἐσὺ δὲν βάζεις τόνους: ἀποφασίζεις καὶ καταργεῖς. * Ἄς μεταφερθῶ ἀλλοῦ: Ἀποφάσισε καὶ διέταξε καὶ ὀνόμασε ὁ ΣΥΡΙΖΑ τὰ Σκόπια ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Αὐτὸ τώρα τί εἶναι; Ἰδιαιτερότητα; Προσφορὰ στὴν Πολιτικὴ καὶ στὰ Ἔθνη; Πρέπει νὰ τὸ διατυμπανίζουν οἱ Σκοπιανοὶ ἤ ὄχι; Καὶ ΕΜΕΙΣ, ὅσοι  δὲν τὸ θέλουμε αὐτό, οὔτε ποτὲ θὰ τὸ θελήσουμε, εἴμαστε ἰδιαίτεροι, δὲν προσφέρουμε τίποτα στὴν ἀνθρωπότητα, νὰ μὴν διατυμαπνίζουμε πὼς εἴμαστε πατριῶτες, Ἕλληνες καὶ γνῶστες τῆς Ἱστορίας;