9 Ἰουλίου 2012, καὶ ὥρα 4:08.

Κλινοσοφιστεῖες.
~
- οὐ μοιχεύσεις ἵνα μὴ σὲ φονεύσω...
- οὐ μὲ φονεύσεις!...
- οὐ σὺ μοιχεύσεις!...
- Καλά, βόηθα μόνον μὴ τὰ μπερδεύσω.

Ἄν δὲν μοιχεύσει ὁ ἕνας, ἄν δὲν μοιχεύσει ὁ ἆλλος,
τί χρειάζεται, παῖδες, στὸ παντελόνι ὁ καβάλος;
Μαζὺ μ' ὅ,τι σκεπάζει, μεμιᾶς τὰ καταργοῦμε,
ζοῦμε χωρὶς γλύκα κι' ἁπλῶς ἄς... σεμνολογοῦμε.

Ἄ, ξέχασα: καταργοῦμε καὶ τὸ κατούρημα...
- μᾶς ἀπομένει γι' ἀπόλαυση τὸ χασμούρημα.
Καθόλου κακὸ συνήθειο νὰ σκυλοβαριέσαι,
παρὰ σὲ πειρασμοὺς νὰ μπαίνεις πῶς... νὰ πηδιέσαι!

Μὴ μοιχεύετε γιὰ νὰ μὴ ποτὲ μοιχευτεῖτε,
πᾶψτε νὰ χαμουρεύεσθε. Νοερῶς ἀπιστεῖτε.
Διακονεῖτε τὴν ἁγιότητα τῆς στερήσεως,
ξορκῖστε ποίησιν ἀκατονομάστου στύσεως.

Νὰ ψάλλετε τὸ ψαλμόν:
" Ποῦτσε ἡμῶν
ὁ ἐν τῇ περισκελὶς..."
μία σελὶς
ὅλος κι' ὅλος εἶναι κι' εὐκολομάθητος,
Σατανάδων διώκτης, σωτὴρ ἀλάθητος.

Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.
~~

Τὸ εἶχα ἀπαγγείλει μερικὲς φορὲς σὲ φιλικὲς συγκεντρώσεις μὲ σεμνὴν κατάνυξιν...

Ποῦτσε ἡμῶν,

ὁ ἐν τῆ περισκελίς,

ξεμπλεχθήτω τὸ τρίχωμά σου,

ἐλθέτω ὁ ὀργασμός σου,

συγκαρατηθήτω τὸ ὄσπερμά σου,

ὡς ἐν τῷ πρωκτῷ καὶ ἐν τοῖς μουνοῖς,

δός ἡμῖν σήμερον

τὴν γλύκαν ἡμῶν τὴν ἐπιούσιον,

ὡς καὶ ἡμεῖς καυλώσωμεν

καὶ “ἄχ!...” κραυγάσωμεν

καὶ μὴ εἰσενέγκης ἡμᾶς εἰς μαρασμόν,

ἀλλὰ χύσαι ἡμᾶς περὶ πολλοῦ.