5 ‘Οκτωβρίου 2010, καὶ ὥρα 5:15.

Ἄ, κατάλαβα!.... Ὅλμα, παππού!...
(Στὸν φίλο μου oldjedi - σήμερα ἔχει καὶ γενέθλια).
Γιορτάζει ὁ παππούς μου,
πάει νὰ χαθεῖ ὁ νοῦς μου,
ποὺ ποτέ του μ’ ἕνα χάδι
δὲν μὲ κοίμησε τὸ βράδυ!

- Πόσα κλείνεις, βλὲ σηλίο;
ζατὶ ζὲν ἦσες στὸ κολεῖο
νὰ μὲ πάλεις, ζὲν σὲ σέλω!
Τὰ γλάμματα σέλουν τσεβέλο!

- Δὲν σοῦ εἶπα μὴν ψευδίζεις;
- Τσαὶ σύ, ζατὶ σαλιαλίζεις
μὲ τὰ νέα κολιτσάκια;
τοὺς τσιμπᾶς τὰ κωλαλάκια;

- Ὅταν καὶ σὺ θὰ μεγαλώσεις,
καὶ πολλὲς φορὲς...καυλώσεις,
νὰ σοῦ πέφτει, δὲν θ' ἀντέχεις...
καὶ ξωπίσω τους θὰ τρέχεις!
* * *

6 Ὀκτωβρίου 2010, ὥρα 2.00
Χρόνια πολλὰ κι' ἐρωτικά.
Ἆντε, δόσ’ του καὶ γιορτάζει,
μιὰ αὐτὸς καὶ μιὰ ἐκεῖνος
καὶ κανέναν τους δὲν νοιάζει
ποὔχω γίνει Ἀρλεκίνος
κι' ὅλο γράφω τ' ἀστειάκια μου,
- πὲς πὼς εἶναι τὰ δωράκια μου -
δίχως κόπο, δίχως χρῆμα...
(Τί ταλέντο! καὶ τί κρίμα!
π' ἀμισθὶ τὸ χαλαλίζω!...)
Βρὲ, Λαμόγιε, σοῦ χαρίζω
στίχους λίγο νυσταγμένους,
τῆς καρδιᾶς ἀποσταγμένους.
Πὲς πὼς εἶναι 'να κρασάκι!
Φέρε κἅνα μεζεδάκι.
Ὦ, λοιπὸν, χρόνια πολλὰ σου!
Νἆσαι πάντα στὰ καλὰ σου!
Ἔρωτες πολλοὺς νὰ ζήσεις
καὶ ποτὲ μὴ δυστυχήσεις!
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.