Χειμωνιάτικη διαφήμιση.
Ἡ τυφλή μου ἀγκαλιὰ
εἶναι τοῦ μοντέρνου τύπου.
Ἄνοιξέ την κι' ἔλα...μπὲς νὰ ξαποστάσεις.

Μὲ ζεστὰ δάκρυα θὰ σὲ λούσω
καὶ θὰ σοῦ σερβίρω δάκρυα μὲ μιὰ παλιὰ τσαγιέρα.
Κι' ὅσα γλυκόλογα πλακάκια ζάχαρη θελήσεις.

Ἔλα. Θὰ σὲ φωτίζω μὲ φιλιὰ
καὶ μὲς τὴν ἀγκαλιά μου θὰ χορεύεις Τσαϊκόφσκυ
καὶ Ντελίμπ,
ὅλη τὴ νύχτα τῆς καρδιᾶς σου.

Καὶ σὰν ξημερώσει, κλείδωσε τὴν κραυγὴ
ποὺ θά 'βγαζα
καὶ φύγε... Καὶ πάρε μαζύ σου τὸ κλειδί,
νὰ μὲ θυμᾶσαι.
(10 Δεκεμβρίου 1970, τέταρτη δημοσίευση).

Κοινωνικές χαρές.
Μιὰ σταγόνα στὸ σεντόνι, - δές!... -
εἶναι ὁ γυιός μας, μᾶς τὸν φέραν οἱ χαρές.
Μὲς τὸ πάθος συνετή, μοῦ εἶπες: - Βγές!...
Μὲ τὸ Ρὸλ θὰ φύγει ὁ λεκές.
(17 Νοεμβρίου 1971, τέταρτη δημοσίευση).