Εἶναι φίλος μου, ἔχει γενέθλια, ψηφίζει ΑΝ.ΕΛ. - τί τοῦ λές;

9 Μαΐου 2015, καὶ ὥρα 9:00.

ΑΡΙΣΤΟΣ, νὰ τοῦ πῶ "Χρόνια Πολλά" εὐχαρίστως.
~~
κλείνει σήμερα τὰ σαράντα πέντε·
καὶ ζήτωσαν οἱ Ἕλληνες λεβένται!

Εἴθε, φίλε μ' ΑΡΙΣΤΟ, Χρόνους Ἄπειρους νὰ ζήσεις!
Τὴν μιὰ μετὰ τὴν ἄλλη, νὰ χορτάσουν καθιζήσεις
"ἐπαναστατικῶν" κυβερνήσεων
(κράτα κι' Ἄλμπουμ αἰσχρῶν Ἀναμνήσεων),

ὥς τὰ βαθειὰ γηρατειά σου - ποὺ ποτὲ νὰ μὴ σ' ἀγγίξουν -
τὰ ματάκια σου! Κι' ἀπ' τὸ κλάμα νὰ στραγγίξουν,
- οὔτ' ἕνα δάκρυ μέσα τους μὴ μείνει.
Ἀντιγόνη, πές, ἐγώ· καὶ σύ, Ἰσμήνη:

ὅλους τοὺς Ἕλληνες πολιτικοὺς θέλω νὰ θάψω,
μὲ τὰ χεράκια μου. Καὶ σάτιρες, μετά, νὰ γράψω
δι' Ἐπικήδειον κι' ἁρμόζοντα λόγον.
Ἐξαιρεῖσαι, σύ, τῶν ὑπολόγων.

Ὡς δοῦλος ἀγαθὀς, σύ, πᾶν τὸ "πρέπον" νά 'χεις κάμει·
οὐδέν, τῶν ἀτιθάσων, παρασύρει σε πλοκάμι.
Δεξιὰ ψήφιζε, κεκαλυμμένην:
τὴν Δουνουτουσυρριζοκαμμένην.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.

~~~~

9 Μαΐου 2015, καὶ ὥρα 18:18.

Στὴν Ἀρχικὴ Σελίδα τοῦ Phorum.gr
καὶ κεῖ ποὺ διαβάζεις: Χρόνια πολλά καὶ κεφάτα!
(ἀρκεῖ σωστὰ στὴν ἀνάγνωση ν' ἀποκομίζεις τὰ μαντάτα):
Basil Venitis (70), aristos45 (45), ekam237 (45), abundance (33)
ΑΡΙΣΤΟΣ ἔγραψε: γιορταζω σε κατι και δεν το ξερω;
----------
κι' ἀφοῦ δὲ τὴν ἔπαθα λοιπὸν ἔτσι,
πρὶν μὲ γιουχάρουν ἄρχοντες καὶ λέτσοι,
νὰ δοῦμε τώρα πῶς θὰ τὰ μπαλώσω!
(Σιγά, σιγά, καλέ, καὶ μὴ σκαλώσω
στὴν ποιητικὴ τῆς σάτιρας ρητορική!
Διατριβὴ γράφω γιὰ σᾶς, διδακτορική):
----
Πῶς τὴν ἔπαθα καὶ μπέρδεψα τὰ θελκτικά μου μπούτια μὲ τὰ ὑπέροχα μυαλά μου;
Ὤ, τῆς ἀνοίας πρῶτες κρούσεις - ἀνοῖξτε πότρες καὶ παράθυρα τ' ἀεροθαλάμου
ν' αὐγατίσουν τὴν διάνοιά μου· μὴ μ' ἐγκαταλείπετε στὴν πλάνη.
Κι' ἄν γεννήθηκα μωρός, νὰ πεθάνω, τ' ἀπαιτῶ, σὰν καπλάνι.



Σάστισα καὶ πῆρα τὸν aristos διὰ τὸν ΑΡίΣΤΟΝ.
Ἕναν ἀνεπαρκὴν ἐξέλαβον διά τιναν πλεῖστον.
Ὥστόσο, τοῦτος ὅδε πρέπει νὰ κεράσει.
Τὴν καλήν ἐμοῦ πρόθεσιν μὴν ξεπεράσει,
σὰν ἁπλήν κι' ἀνόητον ἀναστάτωσιν,
ἐκ τῆς ἐμῆς χειρός ἐκσπερμάτωσιν...
- σύνηθές μου κατόρθωμα.
Στέλνω, νά, κι' ἐπιδιόρθωμα
στὸ μήνυμα, τ' ἀτυχές, π' ἀπὸ νωρὶς ὑπέβαλα.
(Αὐνὰν νά 'μαι μὲν μπορεῖ, ἀλλὰ δὲν ὑπερέβαλα).
Συγγνώμη σᾶς ζητῶ κι' ὁρκίζομαι ποτὲ πλέον νὰ μὴ σφάλω.
Κι' ἐννοῶ τὸ ποὺ σᾶς λέω, - δὲν ἔχω στὸ μυαλό μου κάλο.
Σὰν γάτα βρεγμένη καὶ σὰν σκυλὶ μὲ τὴν οὐρὰ στὰ σκέλια μου, δὲν πρόκειται νὰ φύγω·
μπρὸς στὶς δικές σας τὶς κοτσάνες, ἡ δική μου, μόλις ποὺ κοτσάνα νά 'ναι μοιάζει λίγο.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.