Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2018

Μὲ ρώτησαν κι' ἐμένα: - Ποιὸς Ποιητὴς δὲν... σᾶς ἀρέσει;

20 Ἀπριλίου 2013, καὶ ὥρα 18:41.

ἄν εἰς τινας ποιητὰς πῶ ποτὲ πὼς μ' ἀρέσουν,
θἄβρουν στροφὲς καὶ στίχους νὰ τὸ κομποδέσουν!


Οἱ Ποιητὲς, ποὺ δὲν μ' ἀρέσουν; Ἄ, ναί, ...πρέπει νἆναι πολλοί!
Μιὰ στιγμούλα, νά! στάσου τώρα π' ὁ νοῦς τοὺς ἀναπωλεῖ:

λίγοι "διαβασμένοι" κι' ἀπὸ παππά, déjà γὰρ νεκροί·
δῶστε μου κρασάκι, νὰ θαρρέψω - μὴ μὲ λέτε μπεκρή -
νὰ πῶ κάτι καὶ γιὰ τοὺς ἐν ζωῇ ποὺ γράφουνε στίχους:
ἀναγνώστας κι' ἀκροατάς, μὰ...ποῦ βρίσκουν μεγαλοψύχους;
Ὅσοι ζοῦν, γράφουν, στὸ κοινό τους, καὶ θερμὲς "ἀφιερώσεις":
ἐπὶ δόξης θὰ κοιμηθεῖς ἄν ἐπὶ βλακὸς θὰ στρώσεις.

Σιγὰ δὲ μὴν καθήσω νὰ σᾶς γράψω κι' ὅλη τὴν λίστα!
Σοφῶς τοιαῦτα σιωπών, θὰ δεῖτε κι' ἐμένα Νομπελίστα.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.
*
20 Ἀπριλίου 2013, καὶ ὥρα 18:46.
Εἶναι φρέσκο, μ' ἀρέσει κι' ἐμένα ποὺ τὄγραψα (ὄχι θἄλεγα ποτὲ τὸ ἀντίθετο!), ὅταν συναντηθοῦμε δῶστε μου διακριτικὰ τὸ Νομπέλ, ἔτσι;
*
21 Ἀπριλίου 2013, καὶ ὥρα 19:15.

μιὰ κατάρα δὲν θέλει καὶ πολὺ γιὰ νὰ πιάσει·
ὡς Ποιητ
ής, τἄχω ὅλα, στὴν ἐντέλεια, προσχεδιάσει...

Ἀφιερωμένο στοὺς Φίλους τῆς Ποιητικῆς Γωνιᾶς,
κέντημα, π
ές, - ἔν εἴδει λογοσταυροβελονιᾶς.
Ποιητότατον, διὰ τῆς Ποιήσεως τὸ Νομπέλ,
ὅσοι κοινοὶ θνητοὶ δὲν μὲ ψηφίσουν,
Εὐτέρπη καὶ Χριστέ μου, νὰ ψοφήσουν!

Γκαρίζοντας ἐν τοῖς ὑψίστοις ντεσιμπέλ,
ὁ Χάρος μὴ σώσει νὰ τοὺς ἀκούσει!
Καὶ πάγος-ἱδρὼς νὰ τοὺς περιλούσει,
γιὰ τὸ ποὺ τόσον πιὰ μὲ κατατρέχουν!...
Τὰ βρακιά τους διαρκῶς νὰ βρέχουν,
μὲ σωληνάκια κι' ὀροὺς περιπλεγμένους,
νὰ τοὺς θάψουν ἄψαλτους, τοὺς σιχαμένους.

Κατάρα στὴν κατάρα, ποὺ κι' ὁ Διάλος νὰ σαστίσει!
Μελπομένη, στὸν τάφο τους, τσουκνίδα μὴ βλαστήσει.

Ἐρατὼ νὰ φτύσει στὴν ταφόπλακά τους,
μὴν πᾶν' ἐκεῖ μήτε κι' οἱ γάτες γιὰ κακά τους!
Ὁλημερὶς μὲ χῶμα νὰ τὸν σκεπάζουνε,
κι' ὀστὰ νὰ πετάγοντ' ἔξω καθὼς σπάζουνε,
ἀφοῦ χίλιες μοῦντζες, γιὰ Τρισάγιο, θὰ τοὺς ρίχνω!
Διὰ παντὸς ὡς θαυμαστές μου τοὺς ἀποκηρύχνω,
τώρ' ἀμέσως. Καὶ τὴν Θάλεια παρακαλῶ
μ' αὐτοὺς τὴ ζαχαρένια μου νὰ μὴ χαλῶ,
ἀλλ' ἐκείνη, κι' ἀπὸ κοινοῦ, μὲ τὴν Πολυμνία
διὰ τούτους τὴν παραμικρὴν κἄν κολύβων μνεία
μὴν ἐπιτρέψουν τοῖς βροτοῖσι διὰ τὴν ψυχήν τους!

Καλλιόπη μου, δὲν τὄπαν μόνοι τους τὸ "Ἀμήν" τους;
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.














Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου