Μόλις τώρα, ἐκστατικόν.

10 Νοεμβρίου 2013, καὶ ὥρα 18:15.

Ντεμοντὲ μὲν ἀλλὰ κι' ἐρωτικὸν,
ἐναλλὰξ βλεμμάτων ἐκστατικῶν.

Ἡ θλίψη, μαντάμ, σᾶς πάει γᾶντι·
πῶς κάνει τὸ βλέμμα σας μπριλᾶντι!
Μὲ κοιτοῦν τὰ μάτια σας γαλήνια...
- πορφυρά, σὰν λατρευτὰ ρουμπίνια.
Τ' ἁπαλό δακρύζειν, (γερούνδιο),
τιμῆς μου ἕνεκεν κορούνδιο,
καθὼς θὰ λέγαν κι' οἱ τεχνοκρίτες,
σπανίζει μὲς τοὺς Ἀλεξανδρίτες.
Τί κι' ἄν ἔχω δεῖ καὶ δεῖ ζαφείρια!...
Τὰ δικά σας, χτίζουνε γεφύρια
μ' ὅλα τὰ φὼ-μπιζοὺ τῆς καρδιᾶς μου.
Σώτηρα Σύ, χάριν δὸς ἐράσμου
ἐκ πολυτίμων συναισθημάτων
φιλὶ καυτὸ τῶν σῶν διαδημάτων.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.