Juno  Χθές, 21:02. 

 Εγώ λέω να μείνετε σαν μέλος. Ανεβάζετε το επίπεδο όπου γράφετε και κατά τη γνώμη μου όποιος γράφει στο Άσυλο (το άλλο φόρουμ), χάνει τον χρόνο του και χαλιέται. Είναι κρίμα να είστε σε ένα φόρουμ που έχει καταντήσει να έχει κλειστά τα pms και να προεγκρίνει όλα τα σχόλια μην μάθουν τα μέλη του τι εναλλακτική έχουν και του φύγουν.
Και γενικώς τα θέματα εκεί, εσείς και 1-2 άλλοι σώσετε την κατάσταση.
Και σας ξέρουμε τόσα χρόνια, κάναμε αγώνα για να μάθετε ότι είμαστε εδώ.

 

Re: Παληοὶ χρῆστες ποὺ φεύγουν/ γιατί τοὺς διώχνετε ἐσεῖς οἱ ἴδιοι.

  ΚΛΙΝΟΣΟΦΙΣΤΗΣ,  λιγώτερο ἀπὸ 1 λεπτό πρίν: 

Στὸ ἆλλο Φόρουμ, στὸ προφίλ μου, βλέπω:
Φίλοι
Juno
Κάνω κλίκ καὶ παίρνω τὴν ἀπάντηση:
Το μέλος που ζητήθηκε δεν υπάρχει.

Ξέρω ὅμως, Juno, ὅτι ἐδῶ: καὶ βρίσκεσαι καὶ ἀπαντᾶς καὶ...ἐπιμένεις.
Καλωσύνη σου.
Ἀλλὰ ἔχω δεῖ κι' ἄλλη, μεγάλη, "μέγιστη καλωσύνη" στὸ Φόρουμ τὸ παληό,
ποὺ ἦταν ἁπλὸ χέσιμο ἐκ μέρους του
καὶ μάλιστα ὅταν έγὼ ἔδινα μάχη μὲ τὴν ζωή μου στὸ Νοσοκομεῖο.
Τόση πουστιὰ ψυχῆς.
Κι' ὄχι μόνον: ἄρχισε νὰ μὲ συκοφαντεῖ καὶ στὸ Φόρουμ, μέρες ὁλόκληρες.
Ποιάν φιλία νὰ πιστέψω;
Θὰ μοῦ πεῖς εὐλόγως:
- Ἀμὰν πιά, τὄχεις κάνει φορουμικὸ ζήτημα!... Φύγε, μεῖνε, ὅ,τι διάολο θέλεις κάνε!...
Θὰ σοῦ πῶ:
- Οἱ ἄνθρωποι δὲν ἔχουν οὔτε ἱερὸ οὔτε ὅσιο. Γιὰ μένα, ἕνα Φόρουμ, ποὺ μοῦ δίνει τὴν εὐκαιρία νὰ ἐκφραστῶ, ἀνέκαθεν: ἦταν, εἶναι καὶ θὰ εἶναι καὶ ἱερὸ καὶ ὅσιο.
Γι' αὐτὸ ἄλλωστε καὶ ἐξ ἀρχῆς ἔβαλα φαρδὺ-πλατὺ τὸ ὄνομα καὶ τὸ ἐπώνυμό μου. Ὅσο κι' ἄν αὐτὸ μοιάζει γεροντικὴ ἐμμονή, γιὰ μένα εἶναι ἀνδρεία. Δὲν ἔχω νὰ κρύψω τίποτα.
Ἀλλοίμονο στὰ ἀχαμνὰ ἀνθρωπάρια ποὺ νομίζουν ὅτι, βαρῶντας ἄξιους, ἀποχτοῦν μέγεθος!
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.