Re: Παληοὶ χρῆστες ποὺ φεύγουν/ γιατί τοὺς διώχνετε ἐσεῖς οἱ ἴδιοι.
ΚΛΙΝΟΣΟΦΙΣΤΗΣ, λιγώτερο ἀπὸ 1 λεπτὸ πρίν:
Σὲ σένα, Juno, θὰ πῶ αὐτό, - καὶ θὰ τὸ διαβάσουν κι' ἆλλοι, δὲν γίνεται ἀλλοιῶς, ἐξὸν κι' ἄν δὲν...τὸ γράψω!
~~
Στὴν δεκαετία τοῦ '70, ἡ Ἕνωση τῶν Νέων Ἑλλήνων Λογοτεχνῶν, χωρὶς νὰ ζητήσω ποτέ μου ἐγὼ τίποτα, μοῦ ἀνέθεσε τὸν ρόλο: ὑπευθύνου ὕλης γιὰ τὸ περιοδικὸ Νεώτερα Γράμματα. Δηλαδή, ὅ,τι δημοσιευόταν στὸ περιοδικό: διηγήματα, ποιήματα, δοκίμια, κριτικές, εἰδήσεις, ὄχι μόνον περνοῦσε ἀπὸ τὰ χέρια μου καὶ τὴν κρίση μου (ἀλλοιῶς δὲν δημοσιευόταν - δὲν ἦταν διαδίκτυο, νὰ τοῦ στέλνεις πρὸς δημοσίευση μόνος σου ὅ,τι γουστάρεις καὶ νὰ τὸ καμαρώνεις, ἐντὸς δευτερολέπτων, ἐσὺ καὶ κανεὶς ἆλλος) ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ἀναγκαστικὲς συχνὰ διορθώσεις γλωσσικές, συντακτικὲς ἤ καὶ καθωσπρεπικές, νὰ μὴν ἔχουμε μπλεξίματα μὲ τὸν Νόμο.
Εἶχα πείρα, ξεκινῶντας αὐτὴ τὴν δουλειά (δὲν πληρωνόμουν), κάπου εἴκοσι (20) μεταφράσεων βιβλίων φιλοσοφικῶν καὶ μυθιστορημάτων, μελετῶν καὶ προλόγων, ἀρθρογραφίας σὲ ἐφημερίδες, ἔγραφα, ἀπὸ 13 χρονῶ, στὴν Διάπλασι τῶν Παίδων καὶ ἀργότερα στὴν Φιλολογικὴ Βραδυνή. Εἶχα καὶ τὴν διαγωγὴ ἀνυπόταχτου καὶ ἔντιμου ἀνθρώπου.
Λοιπόν, παρακολουθοῦσα ἀπὸ κοντὰ ἀκόμα καὶ τὴν ἐκτύπωση τοῦ περιοδικοῦ, τὴν σελιδοποίηση κτλ.
Τὴν ἴδια ἐποχὴ ἀκριβῶς, ζοῦσα στὸ σπίτι μου ἕνα δράμα μὲ τὴν μητέρα μου ἄρρωστη, ποὺ λυτρώθηκα μὲ τὸν θάνατό της τὸ 1980. Θέλω νὰ πῶ, μ' αὐτό, ὅτι σπανίως ἔβγαινα ἀπὸ τὸ σπίτι. Κι' αὐτὸ ἀφοῦ ἐξασφάλιζα προστασία τῆς μητέρας μου ἤ ἀναγκαζόμουν νὰ τὴν κουβαλάω μαζύ μου (ἀκόμα καὶ στὶς περιοδεῖες μὲ τὰ θέατρα, σὲ ὅλη τὴν Ἑλλάδα, χειμώνα-καλοκαῖρι, γιὰ χρόνια, ὥσπου...παραιτήθηκα, γιατί ἔτσι ἐπαγγελματικῶς αὐτοκτονοῦσα).
Τί σχέση ἔχουν ὅλα αὐτὰ τώρα;
Μοῦ ἔδιναν καὶ λεφτὰ νὰ ταχυδρομῶ τὸ περιοδικὸ στοὺς συνδρομητές.
Ἔβαζα λοιπόν, μέσα στὸ κάθε τεῦχος, ἕνα σημείωμα καὶ τὴν σφραγίδα μὲ τὴν διεύθυνσή μου, λέγοντάς τους νὰ στέλνουν ἀπ' εὐθείας τὰ κείμενά τους σὲ μένα.
Ἄ! Στὴν δεύτερη σελίδα τοῦ περιοδικοῦ ἔγραφε πᾶντα: ὑπεύθυνος ὕλης, Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.
Καὶ ζητοῦσα καὶ νέους συγγραφεῖς. Ἔχω ἀναδείξει πολλὰ ὀνόματα - καὶ ἀργότερα, ὅταν ἔβγαλα δικό μου περιοδικό, τὴν "Τρικυμία" ἔφτιαχνα καὶ ἀφιερώσεις ὁλόκληρες, χωρὶς νὰ πληρώνομαι.
Ὅλα τὰ πράγματα ἔχουν κάποτε κι' ἕνα τέλος. Πολλὲς φορὲς ἀναπάντεχο καὶ ὕπουλο καὶ πρόστυχο.
Πίσω ἀπὸ τὴν πλάτη μου, λοιπόν, συνεδριάσανε καὶ...μὲ διώξανε, γιατί, λέει, ἔβαζα σημειώματα καὶ σφραγίδα.
Οὔτε κἄν...σὲ ἀπολογία δὲν μὲ καλέσανε!
Ἁπλῶς, τὄμαθα καὶ μοῦ τὸ ἐπιβεβαίωσαν...τηλεφωνικῶς! Κτλ. Αὐτά, ὥς τὸ 1980.
Βρῆκαν τὴν εὐκαιρία καὶ τί δὲν εἶπαν γιὰ νὰ μὲ συκοφαντήσουν - διασταυρώθηκαν αὐτά.
~~~~
Λοιπόν, λὲς νὰ εἶμαι τόσο χαζὸς ἀκόμη, νὰ συγκινοῦμαι μὲ τίτλους καὶ ἀξιώματα ποὺ σοῦ χαρίζει ὁ ἕνας καὶ ὁ ἆλλος, γιὰ νἄχει τὸ ἐλεύθερο νὰ σ'τὰ παίρνει πίσω ὅποτε γουστάρει;
Νομίζεις πὼς θέλω ἕνα βιογραφικό, ποὺ νὰ λέει, μετὰ τὸν θάνατό μου, ὑπῆρξε Συντονιστὴς Ὀρθοῦ Λόγου, σὲ ἀγράμματους ποὺ δὲν ἀλλάζανε μὲ τίποτα;
Παιδάκι μου, ἔχω νὰ κοιτάξω τὴν ὑγεία μου, τὴν ἀξιοπρέπεια τῶν γηρατιῶν μου καὶ νὰ ἁπαλύνω τὴν μοναξιά μου.
Δὲν ζήτησα ἀπὸ κανέναν ποτὲ τίποτα.
Καὶ οὔτε νερὸ ξεψυχῶντας δὲν θὰ ζητήσω. Αὐτὸ φάνηκε καὶ στὸ Νοσοκομεῖο, τὸν περασμένον Αὔγουστο.
Πολὺ φιλικά, σὲ σένα καὶ σ' ὅποιον ἆλλον θέλει νὰ καταλάβει.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο,
Κλινοσοφιστής.
~~
Στὴν δεκαετία τοῦ '70, ἡ Ἕνωση τῶν Νέων Ἑλλήνων Λογοτεχνῶν, χωρὶς νὰ ζητήσω ποτέ μου ἐγὼ τίποτα, μοῦ ἀνέθεσε τὸν ρόλο: ὑπευθύνου ὕλης γιὰ τὸ περιοδικὸ Νεώτερα Γράμματα. Δηλαδή, ὅ,τι δημοσιευόταν στὸ περιοδικό: διηγήματα, ποιήματα, δοκίμια, κριτικές, εἰδήσεις, ὄχι μόνον περνοῦσε ἀπὸ τὰ χέρια μου καὶ τὴν κρίση μου (ἀλλοιῶς δὲν δημοσιευόταν - δὲν ἦταν διαδίκτυο, νὰ τοῦ στέλνεις πρὸς δημοσίευση μόνος σου ὅ,τι γουστάρεις καὶ νὰ τὸ καμαρώνεις, ἐντὸς δευτερολέπτων, ἐσὺ καὶ κανεὶς ἆλλος) ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ἀναγκαστικὲς συχνὰ διορθώσεις γλωσσικές, συντακτικὲς ἤ καὶ καθωσπρεπικές, νὰ μὴν ἔχουμε μπλεξίματα μὲ τὸν Νόμο.
Εἶχα πείρα, ξεκινῶντας αὐτὴ τὴν δουλειά (δὲν πληρωνόμουν), κάπου εἴκοσι (20) μεταφράσεων βιβλίων φιλοσοφικῶν καὶ μυθιστορημάτων, μελετῶν καὶ προλόγων, ἀρθρογραφίας σὲ ἐφημερίδες, ἔγραφα, ἀπὸ 13 χρονῶ, στὴν Διάπλασι τῶν Παίδων καὶ ἀργότερα στὴν Φιλολογικὴ Βραδυνή. Εἶχα καὶ τὴν διαγωγὴ ἀνυπόταχτου καὶ ἔντιμου ἀνθρώπου.
Λοιπόν, παρακολουθοῦσα ἀπὸ κοντὰ ἀκόμα καὶ τὴν ἐκτύπωση τοῦ περιοδικοῦ, τὴν σελιδοποίηση κτλ.
Τὴν ἴδια ἐποχὴ ἀκριβῶς, ζοῦσα στὸ σπίτι μου ἕνα δράμα μὲ τὴν μητέρα μου ἄρρωστη, ποὺ λυτρώθηκα μὲ τὸν θάνατό της τὸ 1980. Θέλω νὰ πῶ, μ' αὐτό, ὅτι σπανίως ἔβγαινα ἀπὸ τὸ σπίτι. Κι' αὐτὸ ἀφοῦ ἐξασφάλιζα προστασία τῆς μητέρας μου ἤ ἀναγκαζόμουν νὰ τὴν κουβαλάω μαζύ μου (ἀκόμα καὶ στὶς περιοδεῖες μὲ τὰ θέατρα, σὲ ὅλη τὴν Ἑλλάδα, χειμώνα-καλοκαῖρι, γιὰ χρόνια, ὥσπου...παραιτήθηκα, γιατί ἔτσι ἐπαγγελματικῶς αὐτοκτονοῦσα).
Τί σχέση ἔχουν ὅλα αὐτὰ τώρα;
Μοῦ ἔδιναν καὶ λεφτὰ νὰ ταχυδρομῶ τὸ περιοδικὸ στοὺς συνδρομητές.
Ἔβαζα λοιπόν, μέσα στὸ κάθε τεῦχος, ἕνα σημείωμα καὶ τὴν σφραγίδα μὲ τὴν διεύθυνσή μου, λέγοντάς τους νὰ στέλνουν ἀπ' εὐθείας τὰ κείμενά τους σὲ μένα.
Ἄ! Στὴν δεύτερη σελίδα τοῦ περιοδικοῦ ἔγραφε πᾶντα: ὑπεύθυνος ὕλης, Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.
Καὶ ζητοῦσα καὶ νέους συγγραφεῖς. Ἔχω ἀναδείξει πολλὰ ὀνόματα - καὶ ἀργότερα, ὅταν ἔβγαλα δικό μου περιοδικό, τὴν "Τρικυμία" ἔφτιαχνα καὶ ἀφιερώσεις ὁλόκληρες, χωρὶς νὰ πληρώνομαι.
Ὅλα τὰ πράγματα ἔχουν κάποτε κι' ἕνα τέλος. Πολλὲς φορὲς ἀναπάντεχο καὶ ὕπουλο καὶ πρόστυχο.
Πίσω ἀπὸ τὴν πλάτη μου, λοιπόν, συνεδριάσανε καὶ...μὲ διώξανε, γιατί, λέει, ἔβαζα σημειώματα καὶ σφραγίδα.
Οὔτε κἄν...σὲ ἀπολογία δὲν μὲ καλέσανε!
Ἁπλῶς, τὄμαθα καὶ μοῦ τὸ ἐπιβεβαίωσαν...τηλεφωνικῶς! Κτλ. Αὐτά, ὥς τὸ 1980.
Βρῆκαν τὴν εὐκαιρία καὶ τί δὲν εἶπαν γιὰ νὰ μὲ συκοφαντήσουν - διασταυρώθηκαν αὐτά.
~~~~
Λοιπόν, λὲς νὰ εἶμαι τόσο χαζὸς ἀκόμη, νὰ συγκινοῦμαι μὲ τίτλους καὶ ἀξιώματα ποὺ σοῦ χαρίζει ὁ ἕνας καὶ ὁ ἆλλος, γιὰ νἄχει τὸ ἐλεύθερο νὰ σ'τὰ παίρνει πίσω ὅποτε γουστάρει;
Νομίζεις πὼς θέλω ἕνα βιογραφικό, ποὺ νὰ λέει, μετὰ τὸν θάνατό μου, ὑπῆρξε Συντονιστὴς Ὀρθοῦ Λόγου, σὲ ἀγράμματους ποὺ δὲν ἀλλάζανε μὲ τίποτα;
Παιδάκι μου, ἔχω νὰ κοιτάξω τὴν ὑγεία μου, τὴν ἀξιοπρέπεια τῶν γηρατιῶν μου καὶ νὰ ἁπαλύνω τὴν μοναξιά μου.
Δὲν ζήτησα ἀπὸ κανέναν ποτὲ τίποτα.
Καὶ οὔτε νερὸ ξεψυχῶντας δὲν θὰ ζητήσω. Αὐτὸ φάνηκε καὶ στὸ Νοσοκομεῖο, τὸν περασμένον Αὔγουστο.
Πολὺ φιλικά, σὲ σένα καὶ σ' ὅποιον ἆλλον θέλει νὰ καταλάβει.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο,
Κλινοσοφιστής.
Ἐράσμιος καὶ κλινοηδυεπής ὅπως κι' ὁ γάτος του, ὁ Χουανίτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου