Ἀπό: Χρόνια πολλά, ΚΛΙΝΟ ! (καὶ σύ, Γεώργιε Σουρῆ)

11 Σεπτεμβρίου 2010, καὶ ὥρα 7:43. 
 

Πρός τινα ποὺ βαριέται στὴν ἐπαρχία.

Ἐὰν πράγματι βαριέσαι
καὶ δὲν συχνοκατουριέσαι
- τὸ λέω γιὰ νὰ προλαβαίνεις
ἀδιακόπτως - κατεβαίνεις
στὴν Ἀθήνα,
ἕναν μήνα,
τέρατα νὰ συλλαμβάνεις;
Μέγα ψυχικὸ θὰ κάνεις!
* * *
Ἀνεργία καὶ Σύσκεψις ἐν Θεσσαλονίκῃ.

Δουλειὰ δὲν ἔχει ὁ Διάβολος, δούλεμα μᾶς πουλάει,
γιὰ νἄχουμε λίγο ψωμὶ, τὰ πᾶντα ξεπουλάει.
Διεθνὴς καὶ φέτος Ἔκθεσις, ἄρχισε, πάνω, στὴν Θεσσαλονίκη,
νὰ συσκεφθοῦν: στὸ Δουνουτοὺ ἤ σ' ἆλλο βουντοὺ θὰ πληρώνω νοῖκι,
ὡς Ἕλλην συγκάτοικος αὐτῆς τῆς χώρας
μετ' ἀλλοδαπῶν καὶ πάσης ἄλλης ψώρας;
* * *

Μοῦ ἔγραψε:
Xρόνια πολλὰ μὲ ὑγεία, εὐτυχία, σοφία καὶ αὐτογνωσία.
Οργισμένος
====
Εἶμαι (κε)χολωμένος, μαζύ σου.

Δὲν ξέρω, ἐσύ, πότε γιορτάζεις. Μὰ νἄρθω, δὲν σκοπεύω
νὰ σοῦ πῶ κι' ἐγὼ Χρόνια πολλά.
Τὸ πορτοφόλι τῶν εὐχῶν μου βρίσκω ἄδειο καὶ ξοδεύω
ποσά, γιὰ δῶρα, σαφῶς χωλά.
Ἄν εἶχα λίγην Ὑγείαν παραπάνω,
ἀσφαλῶς καὶ τίποτα, τότε, δὲν χάνω
μέρος της νὰ στερηθῶ
καὶ νὰ σοῦ κουβαληθῶ.
Κι' ἄν ἀπ' τὰ μπατζάκια μου ἔτρεχεν Εὐτυχία
τὴν φόρα θὰ τῆς ἔκοβα. Θἄτανε ἁμαρτία
ὅλην νὰ τὴν κρατοῦσα γιὰ μένα,
ἀνευτυχὴ ἀφήνοντας ἐσένα.
Τὴν Σοφία, μόνος μου, ποτὲ δὲν θὰ κρατήσω,
θὰ τὴν μοιραστῶ, - στάσου νὰ τὴν κατακτήσω!
Γι' Αὐτογνωσία, μιὰ ζωὴ... μοῦ φτάνει δὲν μοῦ φτάνει.
(Ποτὲ δὲν ἐμπιστεύθηκα λόγια ἀπὸ φουστάνι).
Κι' εἶμαι, λοιπὸν, ἔξω φρενῶν, ἀλλόφρων, βουρλισμένος,
ποὺ μ' ἄδεια χέρια θὰ μὲ δεῖς, (ἄν σοὔρθω). Κι' ὠργισμένος.
Πάντως, ἐσύ, νὰ μὲ τρατάρεις καὶ γλυκὸ καὶ νεράκι.
Θἄρθω, μὲ τὴν καρδιὰ μου, γιὰ νὰ σοῦ φύγει τὸ μεράκι!
Ἰάνης Λό Σκόκκο.