Θέμα: Νὰ εἶσαι περήφανος γιἀ... Ὄχι γιὰ τὸ τί κάνεις στὸ κρεβάτι σου...
~
Ἀκριβὲς πάλι ἀντίγραφο:
Χαζομάρες. Δικαίωμά του ἦταν νὰ μὴ μιλήσει, ὅταν τοῦ τὸ ζήτησαν. Ἀλλὰ αὐτὸ δὲν ἀποδεικνύει καὶ καμιὰ ἀξιοπρέπεια ἀπὸ μέρους του. Δηλαδή, οἱ χιλιάδες ἑκατομμύρια ἆλλοι ὁμοφυλόφιλοι, ποὺ καταπιέζονται, καταπνίγονται κάθε στιγμή, ἀπὸ χίλιες-δυὸ μεριές, κοινωνία, οἰκογένεια, δὲν ἔχουν ἀξιοπρέπεια ἤ δικαίωμα στὴν ἀξιοπρέπεια; Εἶναι γελοῖοι; Οὔτε ἀπὸ ἔνστικτο αὐτοσυντήρησης; Δὲν εἶναι γελοῖοι ὅσοι παριστάνουν τοὺς γκόμενους καὶ ὅσες πετᾶνε τὰ βυζιά τους καὶ τὰ κωλομέρια τους ἔξω γιὰ ν' ἀποδείξουν μὲ ὑπερηφάνεια ὅτι εἶναι ἄντρες ἤ γυναῖκες μὲ τὰ ὅλα τους τὰ σεξουαλικά; Γιατί γι' αὐτὰ ὑπερηφανεύονται. Καὶ γιὰ τίποτ' ἆλλο. Καὶ πρέπει, σώνει καὶ καλά, νὰ παριστάνουν, ὅλοι, τοὺς <ὁμαλούς>, ἔστω κι' ἄν "τὸν παίρνουν" στὰ κρυφά, χωρὶς αὐτὸ νὰ πολυφαίνεται στὴ συμπεριφορά τους; Ἀκατανίκητη ὑποκρισία. Ἀηδιάζω κάθε φορὰ ποὺ ἀκούω τέτοια σχόλια ἠθικότητας καὶ σεβασμοῦ καὶ ἀξιοπρεπείας. Θεόσκατα.
Λένε ἀμέτρητες φορὲς οἱ ἔξυπνοι κρυφοφονιάδες: οἱ ὁμοφυλόφιλοι νὰ ἐπιβάλλονται / νὰ γίνονται δηλαδὴ ἀνεκτοί μέσῳ τῆς δουλειᾶς τους: καλλιτέχνες, ζωγράφοι, ήθοποιοί...* Ὑπάρχει τόση κρίση μυαλοῦ στὴν ἀνθρωπότητα; Ἕνας μανάβης, ἕνα πωλητὴς σὲ κατάστημα, ἕνας νεκροθάφτης, ἕνας παππάς, ἕνας περιπτεράς, ..., ἄν ὅλοι αὐτοὶ γεννηθοῦν ὁμοφυλόφιλοι, τί νὰ κάνουν, νὰ πᾶνε νὰ πνιγοῦν ἤ...νὰ γίνουν καλλιτέχνες γιὰ νὰ τοὺς παραδεχθοὺν κἀπως οἱ ὁμαλοὶ καὶ οἱ στερημένοι; Ὅταν μιὰ ζωὴ πνίγονται ἀπὸ τοὺς ἄλλους, παντοῦ, στὴν καθημερινότητα, στὴ δουλειά, στὸ σχολεῖο, στὴν ἐκκλησία(!) [ἐκεῖ, ὁρκίζομαι, ὅλα πᾶνε φίνα καὶ ὑπὲρ ὁμαλά - μόνο στὸ Βατικανὸ παρεκτρέπονται, ἀλλὰ τί μᾶς νοιάζει ἐμᾶς;], δὲν τοὺς ἀξίζει καὶ μἰα ἡμέρα τὸν χρόνο νὰ ξεδίνουν, νὰ πετᾶνε κατάμουτρα στοὺς ὑπολοίπους, ποὺ δὲν εἶναι ὁμοφυλόφιλοι[;], ἕνα μέρος ἐλάχιστο ἀπὸ τὸ φτύσιμο ποὺ τοὺς κάνουν ἐκεῖνοι διαρκῶς, μὲ λύσσα, μίσος καὶ στρατηγικὸ προγραμματισμό; Προσωπικὰ ἐμένα, δὲν μ' ἀρέσει ἕνα πρᾶγμα στὶς Παρελάσεις Ὑπερηφάνειας: ἡ ἀμερικανιά στὶς μουσικές τους. Κι' ἀφοῦ ἀπευθὐνονται στὸν ἑλληνικὸ λαό, νὰ χρησιμοποιοῦν θὰ ἤθελα, ἑλληνικὲς παραδοσιακὲς μουσικές. * Κάποιος μουσικὸς μοῦ εἶπε κάποτε γιὰ τὸν Μάνο Χατζιδάκι, ἐπὶ λέξει: <Ἐπειδὴ ἔγραφε τόσο ὡραία μουσική, τοῦ συγχωρᾶμε τὶς ἁμαρτίες του>. Ἄς ποῦμε ξαφνιάστηκα (ἔχω ἀκούσει ἑκατομμύρια βλακεῖες ἀπὀ ἀπογόνους Ἀρχαίων Ἑλλήνων - μὴ χέσω!...), στάθηκα λίγο καὶ ἀποφασιμένος τοῦ εἶπα: - Ἄει στὸ Διάολο, μὴ μοῦ ξαναμιλήσεις. * Μοῦ τηλεφώνησε πολλὲς φορές (πάνω ἀπὸ 10), δὲν τοῦ ξαναμίλησα ποτέ. * Ἄν θέλετε κι' ἆλλα παρόμοια καὶ ἑκατοντάκις χειρότερα ἀνέκδοτα, μπορῶ νὰ σᾶς γράφω ἀπὸ 10 τὴν ἡμέρα, ὥσπου νὰ ξεκουτιάνω τελείως καὶ νὰ μὴν ἀναγνωρίζω τὰ πλῆκτρα τοῦ Ὑπολογιστῆ μου ἤ ποιό πράμα εἶναι Ὑπολογιστής. * Ἄ! Καὶ ρῖξτε μιὰ ματιὰ σὲ ἄντρακλες μὲ τὰ ὅλα τους, γύρω σας. Θὰ καταλάβετε. * Τέλος, δὲν μιλάω γιὰ γυναῖκες, πρῶτον γιατί οἱ σφαῖρες ρίχνονται σὲ μᾶς τοὺς ἆντρες (εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα προβλήματά μας, ἄν ὄχι τὸ πρῶτο), καὶ δεύτερον γιατί γιὰ τὶς λεσβίες δὲν μπορῶ νὰ ἔχω κρίση, δὲν εἶμαι γυναίκα. * Στὸ θέατρο, μόνον τὴν <Ἠλέκτρα> τοῦ Σοφοκλέους θὰ δεχόμουν νὰ ἔπαιζα ποτέ.
~
Ἀκριβὲς πάλι ἀντίγραφο:
Χαζομάρες. Δικαίωμά του ἦταν νὰ μὴ μιλήσει, ὅταν τοῦ τὸ ζήτησαν. Ἀλλὰ αὐτὸ δὲν ἀποδεικνύει καὶ καμιὰ ἀξιοπρέπεια ἀπὸ μέρους του. Δηλαδή, οἱ χιλιάδες ἑκατομμύρια ἆλλοι ὁμοφυλόφιλοι, ποὺ καταπιέζονται, καταπνίγονται κάθε στιγμή, ἀπὸ χίλιες-δυὸ μεριές, κοινωνία, οἰκογένεια, δὲν ἔχουν ἀξιοπρέπεια ἤ δικαίωμα στὴν ἀξιοπρέπεια; Εἶναι γελοῖοι; Οὔτε ἀπὸ ἔνστικτο αὐτοσυντήρησης; Δὲν εἶναι γελοῖοι ὅσοι παριστάνουν τοὺς γκόμενους καὶ ὅσες πετᾶνε τὰ βυζιά τους καὶ τὰ κωλομέρια τους ἔξω γιὰ ν' ἀποδείξουν μὲ ὑπερηφάνεια ὅτι εἶναι ἄντρες ἤ γυναῖκες μὲ τὰ ὅλα τους τὰ σεξουαλικά; Γιατί γι' αὐτὰ ὑπερηφανεύονται. Καὶ γιὰ τίποτ' ἆλλο. Καὶ πρέπει, σώνει καὶ καλά, νὰ παριστάνουν, ὅλοι, τοὺς <ὁμαλούς>, ἔστω κι' ἄν "τὸν παίρνουν" στὰ κρυφά, χωρὶς αὐτὸ νὰ πολυφαίνεται στὴ συμπεριφορά τους; Ἀκατανίκητη ὑποκρισία. Ἀηδιάζω κάθε φορὰ ποὺ ἀκούω τέτοια σχόλια ἠθικότητας καὶ σεβασμοῦ καὶ ἀξιοπρεπείας. Θεόσκατα.
Λένε ἀμέτρητες φορὲς οἱ ἔξυπνοι κρυφοφονιάδες: οἱ ὁμοφυλόφιλοι νὰ ἐπιβάλλονται / νὰ γίνονται δηλαδὴ ἀνεκτοί μέσῳ τῆς δουλειᾶς τους: καλλιτέχνες, ζωγράφοι, ήθοποιοί...* Ὑπάρχει τόση κρίση μυαλοῦ στὴν ἀνθρωπότητα; Ἕνας μανάβης, ἕνα πωλητὴς σὲ κατάστημα, ἕνας νεκροθάφτης, ἕνας παππάς, ἕνας περιπτεράς, ..., ἄν ὅλοι αὐτοὶ γεννηθοῦν ὁμοφυλόφιλοι, τί νὰ κάνουν, νὰ πᾶνε νὰ πνιγοῦν ἤ...νὰ γίνουν καλλιτέχνες γιὰ νὰ τοὺς παραδεχθοὺν κἀπως οἱ ὁμαλοὶ καὶ οἱ στερημένοι; Ὅταν μιὰ ζωὴ πνίγονται ἀπὸ τοὺς ἄλλους, παντοῦ, στὴν καθημερινότητα, στὴ δουλειά, στὸ σχολεῖο, στὴν ἐκκλησία(!) [ἐκεῖ, ὁρκίζομαι, ὅλα πᾶνε φίνα καὶ ὑπὲρ ὁμαλά - μόνο στὸ Βατικανὸ παρεκτρέπονται, ἀλλὰ τί μᾶς νοιάζει ἐμᾶς;], δὲν τοὺς ἀξίζει καὶ μἰα ἡμέρα τὸν χρόνο νὰ ξεδίνουν, νὰ πετᾶνε κατάμουτρα στοὺς ὑπολοίπους, ποὺ δὲν εἶναι ὁμοφυλόφιλοι[;], ἕνα μέρος ἐλάχιστο ἀπὸ τὸ φτύσιμο ποὺ τοὺς κάνουν ἐκεῖνοι διαρκῶς, μὲ λύσσα, μίσος καὶ στρατηγικὸ προγραμματισμό; Προσωπικὰ ἐμένα, δὲν μ' ἀρέσει ἕνα πρᾶγμα στὶς Παρελάσεις Ὑπερηφάνειας: ἡ ἀμερικανιά στὶς μουσικές τους. Κι' ἀφοῦ ἀπευθὐνονται στὸν ἑλληνικὸ λαό, νὰ χρησιμοποιοῦν θὰ ἤθελα, ἑλληνικὲς παραδοσιακὲς μουσικές. * Κάποιος μουσικὸς μοῦ εἶπε κάποτε γιὰ τὸν Μάνο Χατζιδάκι, ἐπὶ λέξει: <Ἐπειδὴ ἔγραφε τόσο ὡραία μουσική, τοῦ συγχωρᾶμε τὶς ἁμαρτίες του>. Ἄς ποῦμε ξαφνιάστηκα (ἔχω ἀκούσει ἑκατομμύρια βλακεῖες ἀπὀ ἀπογόνους Ἀρχαίων Ἑλλήνων - μὴ χέσω!...), στάθηκα λίγο καὶ ἀποφασιμένος τοῦ εἶπα: - Ἄει στὸ Διάολο, μὴ μοῦ ξαναμιλήσεις. * Μοῦ τηλεφώνησε πολλὲς φορές (πάνω ἀπὸ 10), δὲν τοῦ ξαναμίλησα ποτέ. * Ἄν θέλετε κι' ἆλλα παρόμοια καὶ ἑκατοντάκις χειρότερα ἀνέκδοτα, μπορῶ νὰ σᾶς γράφω ἀπὸ 10 τὴν ἡμέρα, ὥσπου νὰ ξεκουτιάνω τελείως καὶ νὰ μὴν ἀναγνωρίζω τὰ πλῆκτρα τοῦ Ὑπολογιστῆ μου ἤ ποιό πράμα εἶναι Ὑπολογιστής. * Ἄ! Καὶ ρῖξτε μιὰ ματιὰ σὲ ἄντρακλες μὲ τὰ ὅλα τους, γύρω σας. Θὰ καταλάβετε. * Τέλος, δὲν μιλάω γιὰ γυναῖκες, πρῶτον γιατί οἱ σφαῖρες ρίχνονται σὲ μᾶς τοὺς ἆντρες (εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα προβλήματά μας, ἄν ὄχι τὸ πρῶτο), καὶ δεύτερον γιατί γιὰ τὶς λεσβίες δὲν μπορῶ νὰ ἔχω κρίση, δὲν εἶμαι γυναίκα. * Στὸ θέατρο, μόνον τὴν <Ἠλέκτρα> τοῦ Σοφοκλέους θὰ δεχόμουν νὰ ἔπαιζα ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου