Γιὰ νὰ μὴ λέτε πὼς δὲν ἔκανα ποδαρικὸ στὴν Ποιητικὴ Γωνιά... - μελομακάρονο;

4 Ἰανουαρίου 2013, καὶ ὥρα 8:30.

καινούργιος κερατὰς χρόνος σᾶς μπῆκε
ἀμέσως, βρέ, μόλις ὁ προηγούμενος βγῆκε!

Δὲν εὔχομαι καλὴν χρονιὰν σέ καμιὰν καὶ σὲ κανέναν·
λὲς κι' ἀπὸ μένα, σὰν χαζοί, περιμέναν
ἀφ' ὅταν, μωρά, τὸ δάχτυλο βυζαίναν,
νὰ καυλώνω καὶ ν' ἀρέσω στὴν καθεμιὰ, στὸν καθέναν!

Χαρίζω κάτι σπανιώτερον: φριχτότατες κατάρες·
ἀγχεμάχους νὰ δῶ, μ' ὅποιες βροῦν χαντζάρες,
τοὺς συν-Ἕλληνες, γιὰ πενταροδεκάρες,
μὲ τὴν Ἐφορία νὰ χτυπιοῦνται - δὲν θέλω σαχλαμάρες!

Οἰκογενειακῶς, ἅπαντες, στὰς φυλακὰς νὰ σᾶς χώσουν·
σάν, μωρή, παντρευόσουν, δὲν συλλογιόσουν,
πὼς θὲ "νἄπιανες" παιδί, μόλις σ' τὸν χώσουν;
Τέτοιο τεκμήριο, βρωμιάρα, ζητᾶς νὰ μὴ σ' τὸ χρεώσουν;

Σύ, διαβόλου μπάσταρδε, καλὰ δὲν πέρναγες ἐργένης;
Κάθε νύχτα μοὔθελες... νὰ μπαινο-βγαίνεις!
Ὄστρακον, πᾶς σύγχρονος σωστὸς Κλεισθένης,
διὰ γαμούντας, θεσπίζει, Δημοκρατίας ὑφισταμένης.

Καὶ σὺ κωλόγερε, τί θὲς καὶ ζεῖς, μὲ τὴν κωλόγρηά σου;
Ψόφα μὲ τὸ καλό, βρὲ σύ!... - κι' ἆντε γειά σου!
Κι' ὅσο γιὰ σέ, παιδάκι μου, ντουμανιάσου
στὸ χασίς, τώρα ποὺ μπορεῖς, κι' ἀπὲ... μ' ἅγιους καταπιάσου.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.