12 Ἰουλίου 2012, καὶ ὥρα 8:00.

ὑπάλληλοι τῆς Βουλῆς,
μισθοδοσίας παχουλῆς.

Τῆς Βουλῆς οἱ ὑπάλληλοι,
τῶν ὁσίων μας παράλληλοι,
(ἀλλ' ὄχι ἁγίων ἐφάμιλλοι)
γιὰ δόξαν ἀπαράμιλλη,
σκέτη, δὲν τούς ἔχω μόνον.
Ἔργον κι' αὐτοὶ σηψιγόνον,
μέγα κι' ἐν πολλοῖς σπουδαῖον
προσθέτουνε στὸ πρακτέον.

Γλείφουν, καρφώνουν, χασμῶνται,
μεταξύ τους ἀγαπιόνται.
Διὰ τὸ καλὸν τῆς πατρίδος
μπαίνουν ὑπὸ τῆς αἰγίδος
ὑψίστου μισθολογίου.
Σφᾶλμα τοῦ πληκτρολογίου
ἄν δὲν μπορῶ ν' ἀναφέρω
τὸ πόθεν τοῦτο τεκμαίρω.

Δὲν κατανοῶ τί σᾶς πιάνει
καί, στὴν πόρτα τους, ζητιάνοι
δὲν πᾶτε. Θἄχατε λύσει,
μ' ὅποιον κι' ἄν μᾶς κυβερνήσει,
τὰ τοῦ βίου προβλήματά σας,
- φᾶτε τώρα τὰ σκατά σας!
Οὕς φθονεῖτε, ζηλεύετε...
τοὺς ὄρχεις τους πορδεύετε.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.
~

14 Ἰουλίου 2012, καὶ ὥρα 8:13.

Κλινούριος Ὕμνος.

Λέγω πρὶν τὸν συνεχίσω
τὴν ΛΥΡΑΝΘΗ νὰ ρωτήσω.
Ὥς πότε, βρὲ γομάρια, ζήτουλες γιὰ δανεικά,
ξεχνῶντας τὴν δραχμούλα, νὰ ζοῦμε τραγικά;
Νὰ κλείνουν τὰ 'ργοστάσια, νὰ πέφτουν τὰ ρολά,
ἕρμαια τῶν κομμάτων, παντὸς πορτοφολᾶ;
Νὰ χάνουμε κι' ἀδέλφια, πατρίδα καὶ γονεῖς
κι' οἱ φίλοι νὰ σοῦ λένε: - Γιατί αὐτοκτονεῖς;
Καλλιῶναι μίας ὥρας ἐλεύθερη ζωή,
παρὰ μὲ δυὸ Μνημόνια, Λαγκὰρντ ζοχαδιακή.
Τί σ' ὠφελεῖ νὰ χέζεις, καὶ πάλι νὰ πεινᾶς,
σκορδαλιὰ σκατῶν σου, στὸ γουδί νὰ κοπανᾶς;
Νουδιάρης, Πασικλάνος, Δημάρτυς κι' ἄν σταθεῖς,
κάλλιο, βρὲ, νὰ ζοῦσες, διὰ παντός, σεισμοπαθής.