ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ --νερώνειας πυρομανοῦς – ΠΟΙΗΣΗΣ...
Κι' ἄς μὴν τὸν κηρύξατε, τὸν κήρυξα μόνος μου, βραβεύτηκα μόνος μου κτλ.
5 Ἀπριλίου 2013, καὶ ὥρα 4:30.
ἐφ'
ὅσον ἀπεβίωσεν ὁ μεσιὲ Σουρὴς,
κι' ἀπέμεινεν ὁ Κλινό, - ...δὲν μᾶς οὐρεῖς;
Φωτιὰ νὰ πέσει κι' ὅλους νὰ σᾶς κάψει·
ζωντανὸς οὐδεὶς μὴ μείνει νὰ κλάψει,
- ἐξαιρουμένου φυσικὰ τοῦ Κλινό!
Ὤ, π' ὅ,τι φάγατε, νὰ σᾶς βγεῖ ξυνό...
Κάρβουνο, στάχτη τὰ πᾶντα νὰ γίνουν,
κι' ὅλα... στὸν θάνατό σας νὰ συντείνουν.
Σὰν τὸν Νέρωνα δὲν θ' αὐτοκτονήσω,
- σιγὰ μὴ καὶ μὲ τύψεις σᾶς θρηνήσω!
Καήκατε, τσικνίσατε; - στὸ Διάβολο!
Πληρώνω, στὴν ἀνάγκη, παράβολο,
- ἀρκεῖ στὴν Κόλαση μεμιᾶς νὰ πᾶτε!
Ὤ, σᾶς μισῶ! Καὶ νὰ μὲ συμπαθᾶτε,
πού, κατάμουτρα, τολμῶ καὶ δηλώνω
πώς, γιὰ νὰ μὴν σᾶς ξαναδῶ, καὶ φόνο
κάνω· μὲ τὰ χεράκια μου, σᾶς πνίγω.
Κι' ἀλήθεια λέγω, δὲν τὄχω γιὰ λίγο,
νὰ διατάξω, στὴ Βουλή, μοναχός μου,
Ποιητὴν νὰ μὲ ποῦν ὅλου τοῦ κόσμου.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.
Σχεδὸν δὲν ξημέρωσε· κι' ὅμως θὰ προσπαθήσω,
ἔστω κι' ἄν ἐσὺ κοιμᾶσαι,
νἄχεις χαρὰ νὰ θυμᾶσαι,
μ' ἄλλους στίχους, καθὼς καὶ λέξεις, νὰ σὲ μεθύσω!
Κι' ἄν τυχὸν παραπατᾶς,
γιὰ νὰ μὴ γίνει σαματάς,
τὴν πέννα θ' ἀφήσω καὶ καφτὰ θὰ σὲ φιλήσω,
στὸ σκοτάδι τὸ φωτερό,
- τρέχω, κι' ἄς μὴν καθυστερῶ.
Πρῶτα κάθ' ἐκ παραδρομῆς λάθη μου νὰ σβήσω,
- μὴν ἔρθω δὰ κι' ὅπως-ὅπως!... -
μὴ φανῶ καὶ λογοκόπος.
Ἔρχομαι, Nefeli riga μου, νὰ σ' ἐκχυλίσω.
κι' ἀπέμεινεν ὁ Κλινό, - ...δὲν μᾶς οὐρεῖς;
Φωτιὰ νὰ πέσει κι' ὅλους νὰ σᾶς κάψει·
ζωντανὸς οὐδεὶς μὴ μείνει νὰ κλάψει,
- ἐξαιρουμένου φυσικὰ τοῦ Κλινό!
Ὤ, π' ὅ,τι φάγατε, νὰ σᾶς βγεῖ ξυνό...
Κάρβουνο, στάχτη τὰ πᾶντα νὰ γίνουν,
κι' ὅλα... στὸν θάνατό σας νὰ συντείνουν.
Σὰν τὸν Νέρωνα δὲν θ' αὐτοκτονήσω,
- σιγὰ μὴ καὶ μὲ τύψεις σᾶς θρηνήσω!
Καήκατε, τσικνίσατε; - στὸ Διάβολο!
Πληρώνω, στὴν ἀνάγκη, παράβολο,
- ἀρκεῖ στὴν Κόλαση μεμιᾶς νὰ πᾶτε!
Ὤ, σᾶς μισῶ! Καὶ νὰ μὲ συμπαθᾶτε,
πού, κατάμουτρα, τολμῶ καὶ δηλώνω
πώς, γιὰ νὰ μὴν σᾶς ξαναδῶ, καὶ φόνο
κάνω· μὲ τὰ χεράκια μου, σᾶς πνίγω.
Κι' ἀλήθεια λέγω, δὲν τὄχω γιὰ λίγο,
νὰ διατάξω, στὴ Βουλή, μοναχός μου,
Ποιητὴν νὰ μὲ ποῦν ὅλου τοῦ κόσμου.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.
Λέξη
τη λέξη τους στίχους σου πίνω
Στο ποίημα τούτο βραβείο σού δίνω.!!!!! <μη παραπονιέσαι και μη μέ καταριέσαι >
Νάσαι καλά, το ΑΠΟΛΑΥΣΑ.!!!
Στο ποίημα τούτο βραβείο σού δίνω.!!!!! <μη παραπονιέσαι και μη μέ καταριέσαι >
Νάσαι καλά, το ΑΠΟΛΑΥΣΑ.!!!
Ἀπόκριση
χωρὶς κἄν ἐκκρίματα περιττά,
μὲ λόγια ποὺ δὲν φέρνουν πλήξεις καὶ χασμουρητά!
μὲ λόγια ποὺ δὲν φέρνουν πλήξεις καὶ χασμουρητά!
Σχεδὸν δὲν ξημέρωσε· κι' ὅμως θὰ προσπαθήσω,
ἔστω κι' ἄν ἐσὺ κοιμᾶσαι,
νἄχεις χαρὰ νὰ θυμᾶσαι,
μ' ἄλλους στίχους, καθὼς καὶ λέξεις, νὰ σὲ μεθύσω!
Κι' ἄν τυχὸν παραπατᾶς,
γιὰ νὰ μὴ γίνει σαματάς,
τὴν πέννα θ' ἀφήσω καὶ καφτὰ θὰ σὲ φιλήσω,
στὸ σκοτάδι τὸ φωτερό,
- τρέχω, κι' ἄς μὴν καθυστερῶ.
Πρῶτα κάθ' ἐκ παραδρομῆς λάθη μου νὰ σβήσω,
- μὴν ἔρθω δὰ κι' ὅπως-ὅπως!... -
μὴ φανῶ καὶ λογοκόπος.
Ἔρχομαι, Nefeli riga μου, νὰ σ' ἐκχυλίσω.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου