Καλημέρα σου, ΠΑΝΤΕΛΗ καὶ λάβε, φρεσκότατον.

16 Ἰουλίου 2012, καὶ ὥρα 7:28.

ἀνάμεσα στὸν Πλάστη καὶ τὸ πλᾶσμα,
δὲν βλέπω νὰ ὑπάρχει κάποιο χᾶσμα.

Λὲς σχέση νὰ μὴν ἔχουν τὅνα μὲ τ' ἆλλο;
Μὲ τὸν νοῦ δὲν πρέπει κἄν νὰ κακοβάλω
καὶ νὰ σοῦ πῶ πὼς ὁ κυρ-Σατανὰς
ὑπῆρξε ποτέ του τεμπελχανάς.

Ὁ Διάβολος ἐν σοφίᾳ μᾶς ἔχει πλάσει:
- Ζήσετ' ἐπὶ Γῆς, κτήνη, κι' ἐν πλήρει κολάσει!
Ὁ καθεὶς ἐξ ὑμῶν πλάι στὸν ἆλλο,
βγᾶλτε τὰ μάτια σας... - ν' ἀμφιβάλλω

οὐκ ἔχω λόγον εἰπεῖν τινὰν ἐπ' αὐτοῦ!
Πέτυχεν δέ, τοῦτο λέγων, πρὶν ἐνιαυτοῦ
τὴν λῆξιν. Κι' ἔκτοτε ζεῖ χαρωπός!
Σκάζων ὁ Θεὸς, τὸν θωρεῖ σκυθρωπός.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.