Φρέσκο, ζεστό - σᾶς λέω - τῆς ὥρας,

στὰ ὅρια τῆς ζήλειας-ψώρας.

11 Ἰανουαρίου 2013, καὶ ὥρα 9:30.

περιπαίζω μὲ τὸν θάνατο,
μπὰς καὶ μ' ἀφήσει ἀθάνατο.

Δυστυχῶς, μαζὺ μὲ τοὺς εὐτυχισμένους
νὰ κατατάξουμε καὶ τοὺς πεθαμένους·
κι' ἀπολύτως ἔτσι πρέπει νὰ κάνουμε:
ἆντε, πότε θἄρθ' ἡ ὥρα νὰ πεθάνουμε!

Μὴν ξέροντας γρύ, τί θέλουμε καὶ ζοῦμε,
μ' ἕνα "Δι' εὐχῶν τῶν Ἁγίων..." νὰ διαβοῦμε
στὸν Ἀκόλαστο Παράδεισο τῶν Ὕπνων,
ἀφοῦ μᾶς στεροῦν καὶ τὸν Φανερὸν Δεῖπνον.

Εὐτυχῶς, μαζὺ μὲ τοὺς δυστυχισμένους
δὲν κατατάσσουμε κι' ἀποτρελλαμένους·
τοῦτοι μακάριοι τῶν μακαρίων εἰσὶ...
- πλήρης ἀλήθεια εἶν' αὐτὸ κι' οὐχὶ μισή!

Μὴ ξέροντας γρύ, ποῦ πᾶνε καὶ τί θέλουν
τὸ "Δόξα ἐν Ὑψίστοις" πᾶντ' ἀπαγγέλουν
στῆς Ἄγνοιας τὴν Σοφίαν, θεάν τινα τρανήν·
ἥνπερ οὐδέποτε θὰ βροῦμεν ὀρφανήν.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.