Μὲ πασχαλιάτικες εὐχές, πρὸ ὀλίγου γραφὲν τοῦτο:

15 Ἀπριλίου 2012, καὶ ὥρα 10:00.

καὶ πασχαλιάτικοι διάλογοι,

προεκλογικῶς παράλογοι.

Ἀρνάκι μὲ γέννησεν ἡ μάννα μου,
ἆσπρο καὶ λεπτοῦλι.
Τὴν τρανή, σὰν εἶδε, ...γιαταγάνα μου,
δόξασε τὸν Θεούλη!

- Ἐσὺ, μωράκι μου γλυκό, θὰ σκίσεις,
τὸ ξέρω, τὴν Τουρκιά!
Σὲ σφάζω, ἄν, σ' Ἑλλήνων κυβερνήσεις,
παραδώσεις βρακιά.

Πέθαν' ἡ μαννούλα μου... Καὶ πῶς θέλω,
μάρτυς ἡ ψωλή μου,
νὰ ψηφίσω Πασὸκ καὶ Βενιζέλο,
νά 'μπουν στοῦ Μαξίμου.

Τὸν Σαμαρᾶ, μαμά, δὲν τὸν ψηφίζω,
πού 'πεσε στὴ φάκα!...
Κάλλιο τ' ἀρχίδια μου νὰ βοστρυχίζω,
  τσαγανιά μου βράκα.

Πᾶσχα σήμερα, μάδερ, - τὴν γλυτώνω,
δὲν θὰ μὲ σφάξουνε!
Πρὶν τὴν Ἀνάληψη, μὲ δακρυγόνο
θὰ παραλλάξουνε

καὶ τ' ἄμοιρο τ' ἀρνί σου, μαμάκα μου,
- κι' ἄχ, μαῦρο θὰ γίνω!
- Τὶ φταίω, καὶ νεκρή, γυιέ μου, μαλάκα μου,
φαρμάκι νὰ πίνω;
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.