Δευτέρα 18 Μαρτίου 2019

(Ἀντίγραφον - θρησκευτικὰ καὶ ἆλλα τερτίπια):
~
*Ὄχι μόνον γιὰ τὰ ἀντρόγυνα (διαζευγμένος εἶμαι καὶ ξέρω μὲ τὸ παραπάνω) ἀλλὰ καὶ γιὰ τὰ πᾶντα δὲν βρίσκω νὰ ταιριάζουν ὁποιοιδήποτε ἑτερόδοξοι μὲ μουσουλμάνους. Τοὺς φέρνουν ἐδῶ γιὰ νὰ μᾶς σπάσουν τὸ ὅποιο οἰκονομικὸ αἴτημα μιᾶς καλλίτερης ζωῆς. Μᾶς ξύπνησαν νὰ ζητᾶμε πολλά, μᾶς παίρνουν τώρα τὸν ἀέρα, θέλοντάς μας νὰ ζητιανεύουμε γιὰ τὰ λίγα. Οἱ θρησκεῖες - δὲν πιστεύω σὲ καμιά, ἀλλὰ δέχομαι νὰ ὑπάρχει στὴν Ἑλλάδα ἡ Ὀρθοδοξία, ὡς πιὸ ταιριαχτή της ἀλλὰ καὶ νὰ ἀπαλλαγεῖ ἀπὸ θρησκοληψίες ποὺ φθείρουν τῆν ζωή - εἶναι ἡ μαγιὰ ἀντιπαλότητας καὶ πολέμου. Ὅλοι, άπὸ δῶ κι' ἀπὸ κεῖ, περιμένουν μιὰν δίκαιη Δεύτερη, μετὰ θάνατον ζωή, νὰ τὸ εὐχαριστηθοῦν. Ἐν ὀνόματι τοῦ ἐντελῶς ἀγνώστου θεοῦ ἀλληλοσκοτώνονται, γιὰ τὴν Πίστη τους σ' Αὐτόν, γιατί ἔτσι τοὺς καθοδηγοῦν νὰ μαϊμουδοσκέφτονται. Τώρα, μᾶς φέρανε καὶ ὑποδεχτήκαμε, μετὰ πλήρους χαρᾶς ὅτι κάνουμε ἔργον χριστιανικόν, αὐτοὺς μὲ τοὺς ὁποίους οὐσιαστικῶς δὲν ταιριάζουμε σὲ τίποτα. Ἀπὸ τὴν μιὰ τοὺς σκοτώνουν, ἀπὸ τὴν ἄλλη τοὺς συμπονοῦμε. Καὶ ἀφοῦ εἴμαστε κορόιδα, μαζὺ μὲ τοὺς πολεμημένους, ἔρχονται καὶ πενταπλάσιοι ἆλλοι, πεπεισμένοι ἄνωθεν ὅτι πρέπει νὰ παίξουν τ[ον ρόλο τοῦ πολεμημένου, γιὰ νὰ πᾶνε στὴν γῆ τῆς ἐπαγγελίας, δηλαδὴ μιᾶς χρεωκοπημένης ἀπὸ τὶς ἀπάτες χώρας. Ὁ πόνος τῆς προσφυγιᾶς εἶναι συγκινητικός. Τὸ νὰ ζοῦμε μὲ ὀλίγα, εἶναι δίδαγμα χριστιανικόν, διὰ τοὺς πολλοὺς καὶ χαζούς. Τὸ νὰ μπερδεύονται οἱ κοινωνικὲς ἀξίες π.χ. περὶ γάμου, εἶναι νὰ χάνεις τὸν μπούσουλά σου: οἱ μὲν γυναῖκες περπατοῦν καὶ τὄχουν στὸ πιάτο, οἱ δὲ φοροῦν μαντήλα κι' ἀλλοίμονό σου ἄν τὶς κοιτάξεις. Ὅλοι οἱ ἆντρες εἶναι βεβιασμένως σοβαροὶ κι' ἀσήκωτοι, πλὴν ἐξαιρέσεων, ποὺ ἤ ρεζιλεύονται ἤ πηγαίνουν μὲ ἀλλόθρησκους ποὺ τάχα μου δὲν ξέρουν τίποτα καὶ ἀπαγχονίζουν τοὺς ρεζιλεμένους τους, ὁπότε δὲν κρατιόνται οἱ ἄνθρωποι, κάτι πρέπει νὰ κάνουν καὶ βρίσκουν τὸν παράδεισό τους στὴν Ὁμόνοια κι' ἀλλοῦ. Πατρίδα θεωρεῖται ὅτι προκύψει μετὰ ἀπὸ σωματο-ἐμπορικὲς συναλλαγὲς μὲ τὴν ἐπωνυμία τῆς ἀλληλεγγύης. Θὰ μποροῦσε νὰ συνωψίσει κανεὶς ὅλα τὰ ἀνωτέρω ἔτσι: ὅσο πιὸ φθηνά, τόσο πιὸ καλά, γιὰ τοὺς λίγους ἔξυπνους ποὺ κυριαρχοῦν. Θὰ καταλήξω ἄκρως φιλοσοφημένα: προτιμῶ τὴν πολιτικὴ τοῦ γάτου μου. Ζῶ μαζύ σας - χατῆρι σᾶς κάνω - γιατί πιστεύω στὴν Ζωή, ποὺ εἶναι ὁ Θεός μου, καὶ ξέρει, Ἐκείνη μόνη, πότε θὰ μὲ πάρει. Μὴν τολμήσετε κι' ἔρθετε στὴν Κηδεία μου, θὰ βρυκολακιάσω καὶ θὰ σᾶς δαγκώσω. Ὅλους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου