Ἀπὸ τὸ Φέις-Μπούκ, σήμερα.
~
(Ἰάνης, τί σκέπτεσθε; -------> Ἀναμνήσεις):
~
27 Μαρτίου 2018 στις 9:40 π.μ. ·
Ἄς θυμηθῶ κι' ἐγώ, μαζὺ μὲ σᾶς, ἕνα παληὸ σατιρικό μου - αἰωνίως νεο-ἑλληνικό!
Δικάζονται σκάνδαλα.
(16 Ἀπριλίου 2012 καὶ ὥρα 10:25).
Ὁ χρυσοῦς αἰὼν ὑπουργικῆς ἀπολογίας,
καὶ... γκρεκο-γαλλιστὶ γαμῶ τὰς ἰδεολογίας!
Ἀν-Φράνς ὑπανδρεύθη καὶ μὲ ρύζια τὸν ράνανε,
- κι' ἄν ἦταν ἀλὸρ ξύπνιοι... νὰ τὸν συλλαμβάνανε!
Οὕς κλοπὲς συνέζευξαν, Ἕλλην μὴ χωριζέτω.
- Πεινᾶστε 'σεῖς, κι' ὁ ἔχων ὧτα, μπιὲν ἀκουέτω:
Βοὺ μ' ἀβὲ ψηφιζὲ πολλάκις, μὲ στραβωμάρα!
Μπορούσατε νὲ-πὰ μέ ψηφιζὲ...- κουλαμάρα,
Μιζεράμπλ Γκρὲκ, εἴχατε νὰ ψηφίζατε ἄλλους;
Τούρκους, ἄς ποῦμε, Γερμανοὺς, Ἀφγανοὺς ἤ Γάλλους;
Μπωκοὺ πιὸ λίγο θὰ κλέβαν' ἐκεῖνοι τὸ βιός σας!
(Ἄς κάμνατε βουλευτὴν τὴν κόρη σας, τὸν γυιό σας).
Δὲς ποὺ μοῦ κλαίγεστε, μαλάκες, καὶ μοῦ χτυπιέστε!...
Συντάγματος καὶ στὰ ΜΑΤ, ἐθελουσίως ἀντέστε!
Στὴν φυλακὴ, λέτε, βλάκες, τώρα νὰ μὲ πᾶτε;
Ἀν-πριζὸν, πτωχοὶ, νὰ μπεῖτε 'σεῖς! Τσᾶμπα θὰ φᾶτε!
Δουνουτοὺ καὶ Μέρκελ, ἄχ! π' ὁ κῶλος σας ζητάει...
Δὲν ἀρκεῖ ποὺ χέζετε, θέλετε καὶ προσφάι!
Μισθοὺς σᾶς κόψαμε, κι' ἐπιδόματα, συντάξεις...
Θέλετε πρὸς τούτοις ν' ἀκούσωμεν τὰ ἐξ ἁμάξης;
Εἰπώθη: "μαζὺ τὰ φάγαμε!" - δὲν τὸ θυμᾶστε;
Καθὼς πᾶτε στὶς κάλπες, γαμηθεῖτε ν' ἁγιᾶστε!
Ἆντε μὴν καρφώσω κι' ὅλους τοὺς ἄλλους ποὺ κλέψαν...
ἄν κι' ἀκόμη, κὸμ μουά, στὰς κλοπάς, οὐ διαπρέψαν!
Τοὺς ἀφήνω! Κι' ὅ,τι προλάβουν, ὥς τὶς ἐκλογὲς,
στῆς Εὐρώπης πιστὲς Μπὰνκς νὰ κάνουν ἐξαγωγές.
===
(Ἀναμνήσεις - ἔ, γέρος εἶμαι, τέτοιες θἄχω!...):
~
27 Μαρτίου 2018 στις 4:26 μ.μ. ·
Πάθη Μεγάλης Ἑβδομάδος ἤ μή!
(10 Ἀπριλίου 2012 καὶ ὥρα 17:43).
τὰ πάθη μου,
τ' ἀγκάθι μου.
Τρελλαίνομαι - νὰ μὴν τὸ πῶ; - γιὰ τὰ πάθη.
Γραμματικὴ δὲν ἔχουν καὶ κάνω λάθη
μ' ὅλη τὴν καρδιά μου,
χωρὶς τὰ γυαλιά μου.
Μὲ τίποτα δὲν ἀλλάζω χίλια πάθη,
οὐδὲν ποτὲ πίπτον τὸ ἄφησα κι' ἐχάθη,
τὰ φορῶ στὸ πέτο,
καρφωτὸ στιλέτο.
===
(Ἀναμνήσεις - πάλι):
~
Τί λύσσα κι' αὐτὴ σήμερα, νὰ θυμοῦμαι τόσο τὰ παληά!
Μήπως, μπαίνοντας ἡ Ἄνοιξη, μοῦ φύτρωσέ τις προσλαλιά;
Μήπως, γερνῶντας καὶ φυραίνοντας, δόξες γυρεύω;
Κι' ἀντὶς ν' ἀποβλακώνομαι, τὸν νοῦν ἀναθαρρεύω;
-
Μὲ πασχαλιάτικες εὐχές, πρὸ ὀλίγου γραφὲν τοῦτο:
(Ἰάνης Λὸ Σκόκκο, 15 Ἀπριλίου 2012 καὶ ὤρα 10:00).
καὶ πασχαλιάτικοι διάλογοι,
προεκλογικῶς παράλογοι.
Ἀρνάκι μὲ γέννησεν ἡ μάννα μου,
ἆσπρο καὶ λεπτοῦλι.
Τὴν τρανή, σὰν εἶδε, ...γιαταγάνα μου,
δόξασε τὸν Θεούλη!
- Ἐσύ, μωράκι μου γλυκό, θὰ σκίσεις,
τὸ ξέρω, τὴν Τουρκιά!
Σὲ σφάζω, ἄν, σ' Ἑλλήνων κυβερνήσεις,
παραδώσεις βρακιά.
Πέθαν' ἡ μαννούλα μου... Καὶ πῶς θέλω,
μάρτυς ἡ ψωλή μου,
νὰ ψηφίσω Πασὸκ καὶ Βενιζέλο,
- ...νά 'μπει στοῦ Μαξίμου.
Τὸν Σαμαρᾶ, μαμά, δὲν τὸν ψηφίζω,
πού 'πεσε στὴ φάκα!...
Κάλλιο τ' ἀρχίδια μου νὰ βοστρυχίζω,
τσαγανιά μου βράκα.
Πᾶσχα, μάδερ, σήμερα, - τὴν γλυτώνω,
δὲν θὰ μὲ σφάξουνε!
Πρὶν τὴν Ἀνάληψη, μὲ δακρυγόνο
θὰ παραλλάξουνε
καὶ τ' ἄμοιρο τ' ἀρνί σου, μαμάκα μου,
- κι' ἄχ, μαῦρο θὰ γίνω!
- Τί φταίω, καὶ νεκρή, γυιέ μου, μαλάκα μου,
φαρμάκι νὰ πίνω;
====
(Ἀναμνήσεις - πέρυσι, τέτοιες μέρες ἦταν Μεγάλη Ἑβδομάδα, δὲν φταίω ἐγώ!...):
~
27 Μαρτίου 2018 στὶς 4:12 μ.μ. ·
Μόλις τώρα...τὄγραψα.
~
ὄχι, μὴ!
Κάποιοι τρελλοί μου ἔρωτες τὄχανε παρακάνει...
- τὶ καταλάβανε;
Νὰ, δὲν προλάβανε
μὲ τὰ φιλιὰ νὰ μὲ σκοτώσουν, κι' ἔχουνε πεθάνει!
Τὸ Πάσχα, δὲν ἀναμένω ξάφνου ν' ἀναστηθοῦνε,
στῆς πόρτας μου τὸ φῶς
νά 'ρθουν καὶ τρόπο πῶς
θἄβρουνε λόγια νὰ μοῦ ποῦν, τάχα... μὲ νοσταλγοῦνε.
Λαμπάδες δὲν θ' ἀνάψω, μήπως τύχει καὶ διαψευστῶ,
- θαῦμα κι' ἴσως γίνει.
Ζῶ τόση γαλήνη!
Μὴ μὲ βροῦν, θεέ μου, μὴ μὲ δοῦν, ποὺ δὲν μπορῶ νὰ ἐμπνευστῶ
λόγια παράφορα, ξανὰ νὰ πῶ, ποὺ φεύγουν λόγια,
χάνονται, λιγώνουν,
ζωντανοὺς πληγώνουν
κι' ἀντὶ γι' ἀγάπες ὑμνοῦν ἐρώτων μοιρολόγια.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.
(Εἶπα: - Σήμερ' ἄς τριτώσει,
κι' ἄχ! ἐν πάσει περιπτώσει,
ν' ἀντιγράψω κι' ἆλλο παληό,
ἀπ' τῆς καρδιᾶς τὸν ἀργαλιό).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου