Ἀπὸ τὸ Φόρουμ.
10 Ἰουλίου 2011, ὥρα 10:21 π.μ.

japetus ἔγραψε: Το πιο σημαντικό, για μένα, και ο πιο σωστός τρόπος να μάθεις ορθογραφία είναι ένας.. Να βλέπεις τη γλώσσα και όχι να τήν ακούς και να τήν μιλάς..
Αυτό γίνεται με έναν μόνο τρόπο. Διάβασμα. Και δεν εννοώ στο σχολείο..
Πόσος κόσμος σήμερα διαβάζει λογοτεχνία; Σε όποιο σπίτι και να πας θα δεις ηχοσύστημα, τηλεόραση, πόσα όμως έχουν βιβλιοθήκη;

Βιβλιοθήκη στὸ σπίτι καὶ διάβασμα.

Βιβλιοθήκη πολλὲς φορὲς ἔχουν τὰ σπίτια - βιβλία δὲν διαβάζουν οἱ ἄνθρωποι.
Κάτι ἆλλο: τὰ τελευταῖα τριάντα χρόνια (καὶ... = +) κυκλοφοροῦν ἀσήμαντα βιβλία ποὺ τὰ πληρώνουν οἱ συγγραφεῖς καὶ τὰ ἐκδίδουν οἱ ἐκδότες μὲ προκαταβολικὲς κάμποσες ἐπανεκδόσεις ποὺ τὶς ἐμφανίζουν μία-μία.
Μετὰ τὸ 1982 καὶ τὸ μονοτονικό, σιωπηρῶς βέβαια ἀλλὰ " ἐνδόξως", διαδόθηκε καὶ ἡ ἀντίληψη (ἄς τὴν πῶ τέτοια) ὅτι σημασία δὲν ἔχει
οὔτε ἡ ὀρθογραφία
οὔτε τὸ συντακτικὸ
οὔτε κάποια ντοπιολαλιὰ (ἀγγλικοῦρες ὅμως ἐπιβάλλεται νὰ ὑπάρχουν),
ἀλλὰ οἱ συγγραφεῖς νὰ γράφουν ὅπως νομίζουν, νὰ σοῦ ὑποδεικνύουν, οἱ ἴδιοι, καὶ τὴν κριτικὴ (μόνον ἐπαίνους ἀπροσδιόριστους) ποὺ θέλουν νὰ τοὺς γράψεις,
(ἐξαφανίστηκαν οἱ Στῆλες Κριτικῆς - πλέον, τὸ Δελτίο Τύπου ἀπὸ τὸν ἐκδότη ἤ τὸν ἴδιο τὸν συγγραφέα, ὑπεραρκεῖ! Ἐκεῖ μέσα καὶ κάθε ἔπαινος),
τὰ βιβλία νὰ διανθίζονται μὲ σεξουαλικὲς περιγραφὲς τελείως σχηματικές, χωρὶς ὑπόβαθρο, κάτι σὰν παραλεκτικὰ εἰκονογραφημένα,
οἱ "συγγραφεῖς" φροντίζουν νὰ βγάζουν πολλὰ βιβλία, νὰ γίνεται μπούγιο...

Εἶμαι τῆς παληᾶς σχολῆς καὶ θαρρῶ περιέργως, γι’ αὐτοὺς ὅλους, μοντέρνος: προσέχω τὴν γλώσσα καὶ τὴν ὀρθογραφία. Γιὰ Λογοτεχνία μιλᾶμε.
Μοῦ ζητοῦν τὴν γνώμη μου καὶ αὐτομάτως σκέφτομαι πόσα λεφτὰ θὰ ἔβγαζα ἄν ἤμουν νεκροθάφτης (πραγματικός).
Τώρα θὰ ἀγόραζα τὸ Ἐθνικὸ Θέατρο νὰ ἐνισχύσω τὴν Ἑλλάδα ποὺ λέει πὼς κινδυνεύει.
Ὄχι, δὲν θὰ ἀναστήσω νεκρὰ ταλέντα.
Καλὴ κουβέντα ἀπὸ μένα; Μόνον ἄν ἀξίζουν.
Ποιὸς εἶμαι ἐγώ; Ἕνας, ποὺ ἔχει διαβάσει πολὺ καὶ ποὺ διαβάζω πᾶντα μὲ προσοχή.