«Απ’ τη Σμύρνη έρχεστε; Δε δεχόμαστε πρόσφυγες» Διδώ Σωτηρίου – Οι πρόσφυγες).
Ελλάδα.
==
* Ἡ ἴδια χοντρὴ μαλακία. Τὸ 1922 εἴχαμε καταστροφή, ὁλότελα δική μας, καὶ φύγαμε ἀπὸ τὴν προαιώνια Ἑλλάδα, γιὰ τὴν πατρίδα μας, αὐτὴν ἐδῶ τὴν χώρα. Ἀνταλλαγὴ πληθυσμῶν ἔγινε. Ἀλλοίμονο ἄν δὲν μᾶς ἤθελε καὶ ἡ μάννα πατρίδα. Δὲν εἴχαμε ποῦ ἀλλοῦ νὰ πᾶμε καὶ δὲν φορτωθήκαμε σὲ ξένες χῶρες. Αὐτὰ ποὺ λέτε, ξεμασκαρεύουν τοὺς ντόπιους χωριάταρους, τοὺς τότε καὶ τοὺς τώρα, δηλαδὴ ἐσᾶς. Ὅλοι μαζύ, ὅμως, ἐγχώριοι καὶ πρόσφυγες, χάσαμε ἕναν, τὸν ἴδιο πόλεμο. Δὲν ἤρθαμε ἄγνωστοι, ἀπὸ τὸ ἄγνωστο, σκίζοντας τὰ χαρτιά μας καὶ τὰ φουσκωτὰ ποὺ μᾶς μετέφεραν, γιὰ νὰ παραπλανήσουμε καὶ νὰ θρονιαστοῦμε σὲ ξένη γῆ, νὰ παίρνουμε ἐπιδόματα καὶ νὰ ἐπιβάλουμε ἆλλα ἤθη κι' ἔθιμα. Ὅποιος παραλληλίζει τὰ μὲν μὲ τὰ δέ εἶναι προδότης, τὸ λιγώτερο. Κι' ἄν δὲν τοῦ ἀρέσει, νὰ φύγει ἀπὸ δῶ. Στὰ τσακίδια.