24 Νοεμβρίου 2011 στις 4:42 μ.μ. · Αθήνα.

 

θρησκεῖες τέλος!
- μὲ τ' Ἅγιο Βέλος.
Θεέ μου, γλύτωσέ με, δὲν θέλω θρησκεῖες!
Πῶς ἐπιτρέπεις, Κύριε, τόσες βλακεῖες;
Κατέβα, ξανασταυρώσου, κάνε κάτι...
Δεῖξε τους ποιὸς εἶσαι... - καὶ μπές τους στὸ μάτι.
Ξεστράβωσέ τους, πὲς πῶς θὲς τὴν Ἀγάπη!
Σ' ἄπιστους καὶ πιστούς, στεῖλ' Ἅγιον ἀράπη·
κι' αὐτός, καθὼς πρέπει, νὰ τοὺς συνετίσει...
μὲ τὴν πανάγια τῆς σύνεσής Σου στύση!

====
 

24 Νοεμβρίου 2013 στις 8:58 π.μ. · Αθήνα.

 

Στοὺς τόμους 1947 τῆς Διαπλάσεως τῶν Παίδων (ἐφημερίδα Κυριακάτικη Δημοκρατία) ἀνακάλυψα μίαν διαπλασοπούλα μὲ τὸ ψευδώνυμο: Μικρὴ Λογοτέχνις. Δέκα χρόνια ἀργότερα, τέλος 1957, ἀφοῦ μ' ἔβαλε σὲ μπελάδες ὁ καθηγητής μου Γιάννης Σιδέρης, ἀνακαλύπτοντας, σὲ μένα, ἕνα ταλέντο, κι' ἀφοῦ ἀναζητῶντας τὸ <Ἑλληνόπουλο-Ὁ θησαυρὸς τῶν Παιδιῶν>, βρῆκα τὴν <Διάπλασι τῶν Παίδων>, ποὺ οὔτε κἄν τὴν γνώριζα, κι' ἀμέσως πῆρα τὸ ψευδώνυμο: Μικρὸς Λογοτέχνης, (χρόνια τὸ...τιμοῦσα, ὑποθέτω),
τώρα θέλω, ἔτσι ἀπὸ γεροντικὸ πεῖσμα, νὰ φλερτάρω ἐκείνη τὴν Μικρὴ Λογοτέχνιδα. Ποῦ, πῶς, πότε θὰ μποροῦσα νὰ τὴν δῶ; Ποιὸς θὰ μᾶς "τὰ κανονίσει"; Ἕνα φιλὶ τὄχω ἕτοιμο νὰ τῆς τὸ δώσω.
Περιμένω.