Τὸ χάδι καὶ ἡ ἀγκαλιὰ μειώνουν τὸ ἆγχος, τοὺς παλμοὺς τῆς καρδιᾶς καὶ τὴν ὑψηλὴ πίεση.

Ἔ, τώρα, ποῦ νὰ βροῦμε ἄνθρωπο νὰ μᾶς μειώσει τὸ ἆγχος, τοὺς παλμοὺς τῆς καρδιᾶς μας, τὴν ὑψηλὴ πίεσή μας κτλ; Ὅ,τι μποροῦμε μόνοι μας. Καὶ μὲ τὰ χάπια μας. Μὲ συντροφιὰ ἕνα ζωάκι, γάτα, σκύλο, πετυχαίνεις ἀρκετὴ θεραπεία χωρὶς νὰ σὲ μειώνει καὶ νὰ σὲ πικραίνει, ἐξευτελίζοντάς σε, κανείς. Ὅταν μάλιστα γερνᾶς, ἀκόμη κι' ἄν εἶσαι φύσει συμπαθής, ὅλοι σὲ σιχαίνονται. Κακὰ τὰ ψέματα. Οἱ ἄνθρωποι δύο πράγματα κοιτοῦν στοὺς ἄλλους: α) ἄν θὰ βγεῖ μ' αὐτοὺς κανένα γαμῆσι, β) τί κέρδος οἰκονομικὸ ἤ παραπλήσιο μποροῦν νὰ ἔχουν, ἐκεῖνοι, ὄχι ἐσύ, ποὺ βρίσκονται λίγο μαζύ σου. Ἄν δὲν συμβαίνει κάτι ἀπ' αὐτά, ἤ σὲ ἀγαποῦν (πρὸς τὸ παρόν) ἤ σ' ἔχουν ὁλοκληρωτικὰ κι' ἀμετάκλητα χεσμένο. Οἱ καλωσυνάτες καὶ χριστιανικὲς κουβέντες τους εἶναι ἀπὸ φόβο ὅτι αὐτὰ θὰ τοὺς τὰ κάνουν κι' αὐτωνῶν κάποιοι ἆλλοι. Δὲν καταλαβαίνω: γιατί ἐκεῖνοι νὰ γλυτώσουν; Αὐτὰ εἶναι ἀνταποδοτικὰ εἰς τὴν ζωήν μας. Νὰ παθαίνουν τὰ ἴδια καὶ χειρότερα.